Η Γ-Ελλάς το 2007

• Υποθέτω πως μόνο στην Ελλάδα (του 2007) αυτο-χαρακτηριζόμενοι ως μπλόγκερς, που "γαλουχήθηκαν" και "μεγάλωσαν" στις σελίδες του Blogspot,Wordpress κλπ. "μαζεύονται" και εκδίδουν περιοδικό (με τίτλο "Γελλάς") μόνο σε έντυπη μορφή. Ίσως όταν ανακαλυφθεί το ίντερνετ στην χώρα που ο καθείς καλείται να ζήσει το μύθο του (βλ. παλιότερη εκστρατεία Υπ.Πολιτισμού), να τo δούμε και online.
• Το καλό με το θέμα είναι πάντως ότι δίνει τη δυνατότητα σε πολλά πραγματικά ταλέντα του γραπτού λόγου που ξετυλίγουν το ταλέντο τους στις σελίδες του Web, να βρουν απήχηση και στο μέσο κάτοικο αυτής της χώρας ο οποίος νομίζει ότι ο Η/Υ είναι μια γρήγορη; μορφή γραφομηχανής και το ίντερνετ (προφέρεται και ως ιντερνέτ) είναι εκεί που μαζεύονται οι παιδεραστές, οι απατεώνες και οι σπασίκλες.
• Εξάλλου για να έχεις μια κάποια απήχηση στη χώρα του Φραπέ, (με κεφαλαίο Φ), θα πρέπει να τυπωθείς αφού είναι σχεδόν βέβαιο ότι τουλάχιστον η κοινωνική ομάδα των ανθρώπων στους οποίους θα μπορούσε να απευθύνεται μια τέτοια έκδοση αναλώνουν τουλάχιστον 5 ώρες εβδομαδιαίως από το χρόνο τους, απολαμβάνοντας το εθνικό ρόφημα σε μια από τις χιλιάδες καρέκλες στημένες σε κάποια καφετέρια γι'αυτό το σκοπό. Συνεπώς εκτός και αν είσαι Τ.Β.Π ή "αμερικανάκι" και σπας την αγορά πηγαίνοντας στα Starbucks με το powerbook σου και το wi-fi, μάλλον με την(-ις) εφημερίδα(-ες) παραμάσχαλα θα είσαι και άρα βολεύει.
  
• Είναι και αυτό μια λύση πάντως. Σχεδόν σίγουρα θα μυήσει περισσότερο κόσμο στα παράξενα μυστικά του διαδικτύου και πιθανόν να ωθήσει περισσότερο κόσμο στην εικονική πραγματικότητα (γι'αυτούς πιθανόν) που ο υπόλοιπος δυτικός κόσμος την έχει δεδομένη και είναι μέρος της mainstream καθημερινότητάς του και όχι η πίσω αυλή της νέας τάξης πραγμάτων.
  
• Αν δεν κάνω λάθος όμως και αν κατάλαβα καλά, είναι ίσως η πρώτη φορά που τα κείμενα στο εν λόγω έντυπο εμφανίζονται μόνο εκεί (ή πρώτα εκεί;) και όχι στα μπλογκς των συγγραφέων της. Σε όλες τις υπόλοιπες εκδόσεις οι "μπλόγκερς" (καλά ο όρος ακούγεται τόσο συντεχνιακός που δε θα μου έκανε έκπληξη αν κάποιοι ρίχναν την ιδέα για δημιουργία συλλόγου), κάναν βιβλία κείμενα από τα μπλογκ τους (πχ Πιτσιρίκος, Ψιλικατζού, Πάνος Βαράγκης κλπ) . - Αν δεν κάνω λάθος πάλι.
• Αν είναι όντως έτσι νομίζω τότε ότι είναι ένα βήμα πίσω. Διότι το ίντερνετ τρέχει σε υπερ-πολλαπλάσιες ταχύτητες από το οποιοδήποτε έντυπο μέσο. Αυτό αν ο στόχος σου είναι η απήχηση σε όσο πιο πολύ κόσμο γίνεται εντός και εκτός συνόρων με τον πιο πρακτικό, οικολογικό και φτηνό τρόπο.
  
• Από την άλλη προσωπικά αυτό που δε μου αρέσει εμένα σε όλα τα έντυπα είναι ότι αναγκάζεσαι να αγοράζεις όλο το πακέτο ακόμα και αν σου αρέσουν μόνο κομμάτια του. Όπως πχ η μουσική βιομηχανία πριν τον μάγο Steve Jobs και το θαύμα του iTunes όπου σου άρεσαν 1-2 τραγούδια από ένα άλμπουμ και αναγκαζόσουν να αγοράζεις όλο το άλμπουμ. Έτσι λοιπόν και στο Γελλάς. Αν σου αρέσει το χιούμορ και ο γραπτός λόγος κάποιων εκ των συντελεστών αλλά διαβάζοντας κείμενα άλλων π.χ. αρχίζεις να καταλαβαίνεις που πηγαίνουν τα ναρκωτικά στην Ελληνική αγορά, δεν έχεις δυστυχώς επιλογή.
  
• Συμπερασματικά εγώ θα έλεγα ότι είναι μια αξιόλογη προσπάθεια (το περιεχόμενο δεν το γνωρίζω οπότε δεν μπορώ να το κρίνω), διότι αν μη τι άλλο έχει τη δυναμική να προκαλέσει κόσμο περισσότερο στο ίντερνετ και να προσπαθήσει να ανακαλύψει τι εμπνέει τους συντελεστές του Γελλάς, αρκεί βέβαια να παροτρύνει τον αναγνώστη να το κάνει και να το διαφημίζει. Με αυτή την οπτική κάθε παρόμοια προσπάθεια αξίζει.
  

Η ζούγκλα της ά-νομης τάξης ...

...ή τα "ζώα" (της ίδιας ζούγκλας) αντεπιτίθενται θα μπορούσε να ήταν ο τίτλος αυτού του ποστ. Ο λόγος για την είδηση που "παίζει" στα ΜΜΕ (Σκάι) για τους 2 αστυνομικούς που ξυλοκοπήθηκαν από ομάδα 30! "γενναίων επαναστατών" ,"αντι-εξουσιαστών" ..κοινών εγκληματιών . Ο ένας τη γλύτωσε "σχετικά" φτηνά αφού δεν απειλείται η ζωή του ο άλλος όμως απ'ότι φαίνεται ακόμα χαροπαλεύει.

Αν διαβάσει κανείς το ρεπορτάζ του ΣΚΑΙ και το πως φαίνεται να εξελίχθηκαν τα πράγματα πρόκειται για ακόμα μια περίπτωση ερασιτεχνισμού , απειρίας και κακής εκπαίδευσης της αστυνομίας που βέβαια σε κάθε περίπτωση στοιχίζει ακριβά, ήτοι ανθρώπινες ζωές. Διότι οι αστυνομικοί φέρονται να πήραν εντολή (από ποιόν ;) να ακολουθήσουν 30 άτομα διότι θεωρήθηκαν ύποπτα. Τώρα εκτός και αν είσαι οπλισμένος σαν αστακός, ξέρεις να χρησιμοποιείς τα όπλα σου, είσαι αποφασισμένος να τα χρησιμοποιήσεις αν χρειαστεί (και άρα να προκαλέσεις μακελειό) δεν μπορώ να καταλάβω πως 2 άτομα μπορούν να "ακολουθήσουν" 30 άτομα και τι ακριβώς είχαν στο νου τους να κάνουν.
Και η αχρηστία στην οποία έχει επέλθει η αστυνομία, (με εκούσια συν-εύθύνη της κοινωνίας και της πολιτικής ηγεσίας που έτσι τη θέλουν δεν μπορώ να το εξηγήσω πλέον διαφορετικά) συνιστά σίγουρη συνταγή αυτοκτονίας για όποιον αστυνομικό εμπνευστεί τέτοιου είδους αποστολές. Αποτέλεσμα ήταν ένας 24χρονος αστυνομικός να χαροπαλεύει και ο συνάδελφος του να τη γλυτώνει "φτηνά" με ένα σπασμένο χέρι.
Φυσικά το συγκεκριμένο συμβάν είναι απλά ένα νέο επεισόδιο στο σήριαλ του φαύλου κύκλου που παρακολουθώ να εκτυλίσσεται σε μια χώρα που τα λίγα που θέτει σα στόχους και μπορεί να ελπίζει να κατακτήσει είναι μια καλή θέση στη Γιουροβίζιον, καμιά πρωτιά στο ποδόσφαιρο και άντε και την ευχή η Ακρόπολη, που δημιούργησαν πριν από πάνω από 2000 χρόνια άτομα που έτυχε να ζήσουν στον ίδιο χώρο, να αναγνωριστεί σαν ένα από τα 7 σύγχρονα θαύματα του κόσμου σε μια αμφιβόλου εγκυρότητας μαρκετινίστικη προσπάθεια (παρόλο που είμαι σίγουρος ότι οι περισσότεροι θα θεωρήσουν την αποτυχία ως συνωμοσία των ξένων).
Είναι συνέχεια των επεισοδίων που προηγήθηκαν, όπως του "φοιτητή και της ζαρντινιέρας" , του "Αυτοχαστουκισμός εις διπλούν" , του "9 μιση βδομάδες σ'ενα τμήμα" , "Ιρακινός φλαμπέ" κλπ. ενός σήριαλ που έχει αρχίσει απ'όσο θυμάμαι τουλάχιστον μετά τη μεταπολίτευση και συνεχίζεται ως σήμερα και δε βλέπω για ποιο λόγο δε θα έχει αρκετό μέλλον ακόμα. Η "Τόλμη και γοητεία" της Ελληνικής κοινωνίας. Σε αυτό το σήριαλ οι πρωταγωνιστές εναλλάσσουν τους ρόλους τους με τους μεν να χτυπούν τους δε σε κάθε ευκαιρία αδυναμίας και οι μεν να προφασίζονται μια προ-αιώνια φασιστική δεξιά νοοτροπία έμφυτη στην αστυνομία προκειμένου να έχουν άλλοθι στις δικές τους παράνομες ενέργειες πάντα βαφτιζόμενες "επαναστατικές", ενώ οι δε εκμεταλλευόμενοι τη θέση τους ξεσπούν σε ανυπεράσπιστα θύματα παρανοώντας εντελώς το ρόλο "υπαλλήλου έννομης τάξης" της δημοκρατίας και κοινωνίας ο οποίος τους ανατέθηκε.
Σ'αυτό το σήριαλ φυσικά δεν υπάρχουν νικητές παρά μόνο ηττημένοι. Δεν υπάρχουν ουσιαστικά ούτε μεν ούτε δε αφου πρόκειται για την ίδια ακριβώς νοοτροπία τυπωμένη σε 2 όψεις ενός νομίσματος. Και το χάος συνεχίζεται, κανείς δεν αισθάνεται ασφαλής πουθενά, οι νόμοι εφαρμόζονται τυχαία και περιστασιακά και οι πολιτικοί από τη μία δηλώνουν θρασύτατα ότι κάνουν "αγγαρεία" (Βύρων Πολύδωρας) διορισμένοι στη θέση τους και παραμένουν σε αυτή (πρωθυπουργός υπάρχει;), και από την άλλη φωνάζουν μόνο στα κρούσματα βίας της μιας πλευράς δικαιολογώντας άμεσα ή έμμεσα την καταστρεπτική και δολοφονική μανία κοινών χουλιγκαν ως κοινωνική αγανάκτηση (αντιπολίτευση γενικά).

Είμαι περίεργος να δω αν θα υπάρξει καμία πολιτική ανακοίνωση από το χώρο της αντιπολίτευσης για το τελευταίο επεισόδιο αυτής της σαπουνόπερας.