Φοβερός ο Σαμαράς. Μεταφράζω μερικές από τις προτάσεις του και τις προωθώ σε Ben Bernake και Tim Geithner γιατί και δω στις ΗΠΑ χρειαζόμαστε ένα ισχυρό σοκ επανεκκίνησης.
Βέβαια μερικές εκφράσεις αξίζουν να προωθηθούν και στον Stephen Colbert ή τον Jon Stewart για τα νυχτερινά σατιρικά τους σόου.
όπως:
- η απειλή για "μη επιστροφή στην εξαρτημένη ευημερία" . Προφανώς οι Έλληνες ήταν εξαρτημένοι από την πολύ ευημερία και γι'αυτό η πρώην κυβέρνηση του κόμματός του έπραξε το καθήκον της να σπάσει αυτή την εξάρτηση λίγο πριν τη σκαπουλάρει. Εδώ ποιος μπορεί να τους κατηγορήσει για αποτυχία;
- ο όρος "Επανεκκίνηση της οικονομίας" . Δεδομένου ότι η Ελληνική οικονομία σε αυτή τη φάση μοιάζει με μηχανή Lada 2105 και μιλώντας εκ πείρας, ας τραβήξει το τσοκ του αέρα γιατί θα του σβήσει.
- Η εφαρμογή του "πόθεν έσχες". Ειδικά όπως εφαρμόζεται σήμερα, θα δώσει περισσότερα χειροπιαστά τεκμήρια στην επιστήμη για το πώς δημιουργείται ύλη από το πουθενά. Μπορεί τελικά να ανακαλύψουμε την σκοτεινή ύλη στην Ελλάδα και να πάρει σύνταξη ο επιταχυντής LHC στη Γενεύη.
Εγώ προτείνω πάντως κατ'αρχην αποκατάσταση του αισθήματος δικαιοσύνης στην κοινωνία. Ο τρόπος που έχω στο μυαλό μου είναι πάρα πολύ απλός και αρχίζει από την επαγγελματική ομάδα των βουλευτών. Γράφεις τα ονόματα όλων όσων έχουν διατελέσει βουλευτές από το '74 και μετά σε ένα μεγάλο ρολό χαρτί. Μοιράζεις βελάκια σε πολίτες, που θα προκύψουν από κλήρωση, ισα με το μισό αριθμό του δείγματος. Όσα ονόματα χτυπήσουν τα βελάκια, κάνεις κατάσχεση του 50% της περιουσίας της οικογενείας τους και τους βάζεις 5 χρόνια φυλακή (το 5 είναι σημαντικό νούμερο σε αυτό το πείραμα). Το πείραμα σηκώνει προτάσεις για βελτίωση. πχ η συχνότητα εμφάνισης του ονόματος ενός βουλευτή στο χαρτί να είναι ανάλογη της ποσότητας δημιουργίας επιπλέον δημοσίου χρέους κατά την περίοδο διακυβέρνησης του κόμματός του καθώς επίσης και της συχνότητας υπογραφής του εκάστοτε βουλευή σε έγγραφα που εγκρίνουν μεγάλες δαπάνες. Υπάρχει χώρος για δημιουργία εδώ και για μια πιο ακριβοδίκαιη διαδικασία.
Εντάξει σίγουρα θα υπάρξουν κάποιοι που θα αδικηθούν. Στατιστικά όμως η μέθοδος αυτή δεν προσφέρει αντίστοιχης ή καλύτερης ποιότητας αποτελέσματα σε σχέση με αυτά των μεθόδων του μαζέματος αποδείξεων, τεκμηρίων και πάνω απ'όλα της περαίωσης; Ασε που το αίσθημα απονομής κοινωνικής δικαιοσύνης που θα αφήσει στους πολίτες θα τους κάνει να αναφωνήσουν ...."Βελάκια στο στόχο. Αξία:ανεκτίμητη"
