Τρεις κενοί πολιτικοί όροι

Ακούγοντας το λόγο πολιτικών στην Ελλάδα, πιάνω τον εαυτό μου με ένα σαρκαστικό χαμόγελο όταν ακούω ορισμένους όρους στην ομιλία τους οι οποίοι χρησιμοποιούνται ως θα χρησιμοποιούσε κάποιος πωλητής αυτοκινήτου μια κόκκινη κορδέλα δώρου γύρω από το αυτοκίνητο που θα προσπαθούσε να μας πουλήσει, ζητώντας μας να προσέξουμε την κορδέλα για να αγοράσουμε το αυτοκίνητο. Δίνουν την αίσθηση του κούφιου, δηλαδή, του ασήμαντου και σε πολλές περιπτώσεις παραπλανητικού. Είναι πιστεύω ένας από τους λόγους για τους οποίους ψηφοφόροι πολίτες που απλά αναζητούν λύση στα προβλήματα της καθημερινότητας τους δεν μπορούν να πάρουν σοβαρά τους πολιτικούς και τα κόμματα όταν τους τις υπόσχονται. Για παράδειγμα :

• Το ΠΑΣΟΚ και πολλά στελέχη του αναφέρονται στο κόμμα τους γενικότερα ως "Δημοκρατική παράταξη (η)". (Π.Χ άρθρο Πάγκαλου στο Βήμα). Πόσο αλαζονικό ακούγεται στα αυτιά κάποιου τρίτου το να χαρακτηρίζεις το χώρο σου ως " η δημοκρατική παράταξη". Συνειρμικά αποκλείεις στην ουσία όλες τις άλλες παρατάξεις από το χαρακτηρισμό δημοκρατικές. Γίνεται τόσο κλισέ στο τέλος που χρησιμοποιείται ως επιχείρημα. "Μα το ΠΑΣΟΚ είναι η δημοκρατική παράταξη πως είναι δυνατόν να μη χρησιμοποιεί δημοκρατικές διαδικασίες". Εν τω μεταξύ ακόμα λειτουργεί όσον αφορά στην ανάδειξη προέδρου του π.χ. όπως λειτουργούσαν τα πάλαι ποτέ ισχυρά κομμουνιστικά κόμματα της πρώην ΕΣΣΔ. Με έναν μοναδικό, ισχυρό και αδιαμφισβήτητο υποψήφιο (εκτός του παρόντος βέβαια όπου για την ώρα έχουμε Παπανδρέου vs Βενιζέλου).
• "Η συντηρητική παράταξη". Αυτός χρησιμοποιείται, σε αντιδιαστολή με τον προηγούμενο όρο, κατά κόρον από όλους τους χώρους πλην Νέας Δημοκρατίας για τη Νέα Δημοκρατία. Χωρίς απαραίτητα να έχει πραγματικό αντίκρυσμα όσον αφορά τις πρακτικές της ίδιας της ΝΔ, τουλάχιστον συγκρινόμενες με αυτές των άλλων παρατάξεων.Αυτές, αναγκαστικά θέτουν εαυτόν στην κατηγορία των "προοδευτικών". Αν κοιτάξουμε όμως πρακτικά τι πρεσβεύουν τα κόμματα της αριστεράς για παράδειγμα και κυρίως αυτό του ΚΚΕ τότε η ταμπέλα του συντηρητισμού ανήκει δικαιωματικά και στους ίδιους χωρίς μεγάλη δυσκολία. Με την καθόλα αρνητική στάση του σε όλα σχεδόν τα νομοσχέδια και με το μανδύα της αποκλειστικής προάσπισης των συμφερόντων των οικονομικά αδυνάτων παρουσιάζει ένα άκρως συντηρητικό αντιδραστικό προσωπείο σε οποιαδήποτε αλλαγή ή βελτίωση της κατάστασης των όποιων πραγματικά οικονομικά αδύναμων κοινωνικών στρωμάτων. Πολύ εύστοχα ο κ. Διονύσης Γουσέτης τους ονομάζει: "Το σταλινικό απολίθωμα του ΚΚΕ — παραφωνία στα κομμουνιστικά κόμματα της Ευρώπης —" στο άρθρο του που διάβασα στο μπλογκ του λ:ηρ.
• "Όραμα- το πολιτικό(ν)". Αναφέρεται από πολλούς πολιτικούς σχεδόν όλων των παρατάξεων. Είναι σημαντικό να υπάρχει "πολιτικό όραμα". Όποτε το ακούω μου έρχονται στο μυαλό εικόνες αγίων και μη της Εκκλησίας που ενώ κοιμόντουσαν στη σπηλιά τους κατά τη διάρκεια της ασκητικής τους, τους εμφανίστηκε ο ύψιστος ως όραμα και τους είπε πώς να καθοδηγήσουν τους πιστούς. Τώρα βέβαια ρεαλιστικά μιλώντας, εκτός και αν παίρνεις βαριά ναρκωτικά και έχεις οράματα στον ύπνο ή ξύπνιο σου, κανείς δεν πρόκειται να σε πάρει σοβαρά όταν ακούει να ξεστομίζεις τις λέξεις "πολιτικό όραμα". Διότι με τα σημερινά δεδομένα δε χρειαζόμαστε κανένα όραμα. Χρειαζόμαστε πολιτικούς με συγκεκριμένο πρόγραμμα, αίσθηση της πραγματικότητας και διατεθειμένους για δουλειά. Χορτάσαμε από όραμα. Το πολιτικό όραμα κάποιων λαϊκιστών είναι υπεύθυνο για παράδειγμα του γεγονότος ότι βρισκόμαστε στο περιθώριο στην ουσία της διεθνούς πολιτικής σκηνής.Ο Καναδάς γίνεται η 117η χώρα που αναγνωρίζει το κράτος, που στην Ελλάδα και σε μερικούς ακόμα οργανισμούς ονομάζεται FYROM, με το συνταγματικό του όνομα αυτό της Μακεδονίας. Το πολιτικό όραμα μερικών πολιτικών της Ελλάδας έχει αναστείλει κάθε ευκαιρία να διευθετηθεί ένα θέμα που έχει θέσει την Ελλάδα στο περιθώριο τα τελευταία 16 χρόνια. Αρκετά με τα οράματα λοιπόν. Ας τα αφήσουμε στους πιστούς που πάνε γονατιστοί κάθε 15 Αυγούστου στην Παναγιά της Τήνου για να γιατρευτούν.

Υπάρχουν και άλλοι όροι, κλισέ, όροι ξύλινου πολιτικού λόγου που τίποτα ουσιαστικό δεν προσφέρουν σε ένα σύγχρονο πολιτικό λόγο, παρά το μόνο που επιτυγχάνουν πλέον είναι το σαρκασμό από τους ακροατές. Συνιστούν δε, ότι αυτοί που τους χρησιμοποιούν ζουν σε μία παλαιολιθική πολιτικά εποχή. Διότι δε ζούμε πλέον ούτε στην εποχή του Πολυτεχνείου, ούτε στην εποχή της μεταπολίτευσης. Το μόνο που επιτυγχάνουν οι Έλληνες πολιτικοί μιλώντας αυτή τη γλώσσα είναι να επιβεβαιώνουν την οικτρά μεγάλη απόσταση που τους χωρίζει από την πραγματικότητα, τα ουσιαστικά προβλήματα του σήμερα και τη δυνατότητα επίτευξης οποιουδήποτε πλάνου για το μέλλον. Το μέλλον για το οποίο τόσο απλόχερα μοιράζουν υποσχέσεις έχει γίνει, για πολλά προηγμένα κράτη, ήδη παρελθόν , και τους έχει ξεπεράσει προ πολλού. Δυστυχώς όμως μαζί τους μένουν πίσω και αυτοί που ακόμα τους ακούν.

ΥΓ. Η φωτογραφία είναι από τις χειμερινές καμπάνιες της Lexus στην Αμερική. Πηγή: κάποιο μπλογκ στο διαδίκτυο.

Περί αρετής και τόλμης...

Μερικοί λένε ότι αυτό που λείπει από τον κ. Γιώργο Παπανδρέου είναι η τόλμη. Η τόλμη να σπρώξει μια ομάδα μπροστά, να πείσει τον ίδιο του τον εαυτό, να καθοδηγήσει μια κυβέρνηση και εν τέλει ένα λαό.

Συμφωνώ και προσθέτω: Χρειάζεται τόλμη και αρετή να έχεις επίγνωση του είδους των ικανοτήτων σου και των ορίων του πεδίου της προσφοράς σου. Δεν είναι εύκολο...


ΥΓ. Στις φώτο :

Πάνω: ο κ. Γιώργος Παπανδρέου πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Χάνει τις εκλογές του 2007 ως υποψήφιος για το πρωθυπουργικό αξίωμα συγκεντρώνοντας το χαμηλότερο ποσοστό για το κίνημά του από την προ '81 εποχή του ΠΑΣΟΚ, χωρίς να μπορεί να πείσει μεγάλη μερίδα του κόσμου για τις ικανότητές του να οδηγήσει τη χώρα σε νέα επίπεδα πολιτικού ήθους (καταπατώντας το βάναυσα για την ακρίβεια), οράματος και προοπτικής. Αμέσως μετά, ζητά εκ νέου την εμπιστοσύνη από τα μέλη και τους "φίλους" της βάσης για να συνεχίσει να ηγείται της παράταξης.

Πηγή φωτογραφίας: δικτυακός τόπος www.kentri.gr

Κάτω: ο Al Gore υποψήφιος πρόεδρος των ΗΠΑ στον εκλογικό αγώνα του 2000 τον οποίο κέρδισε στον αριθμό ψήφων συνολικά στη χώρα, αλλά δεν εξελέγη πρόεδρος λόγω μικρότερου αριθμού εκλεκτόρων. Παρά την αντίθετη γνώμη πολλών, δε διεκδίκησε την εκλογή στα δικαστήρια, αμφισβητώντας την προβληματική καταμέτρηση ψήφων στην πολιτεία της Φλόριντα και παρά το δημοφιλές του προσώπου του και προτροπή πολλών δε διεκδικεί εκ νέου το χρίσμα των δημοκρατικών για τις εκλογές του 2008 ως υποψήφιος.

Πηγή φωτογραφίας: wikipedia

Παμπάλαιος πολιτικός λόγος από το Γιώργο Παπανδρέου

Σχολιάζω κάποιες από τις απαντήσεις του κ. Γιώργου Παπανδρέου, υποψήφιου πρωθυπουργού , στις ερωτήσεις πολιτών που του υποβλήθηκαν μέσω του δικτυακού τόπου http://www.wikipolitics.gr/
Το υλικό διανέμεται κάτω από creative commons license.

• ο petros skiadareshs κάνει την ερώτηση:

"Οι μισοί Έλληνες είναι στο δημόσιο οι άλλοι μισοί χλευάζουν τους άλλους μισούς αλλά ονειρεύονται τα βράδια για μια θέση στο δημόσιο για την κόρη τους και μια καλή μετάθεση του φαντάρου γιού μέσο του στρατιωτικού θείου. Είναι χοντροκομμένα αυτά που λέω αλλά πιστεύω ότι είναι η ελληνική πραγματικότητα, πως μπορείτε να αλλάξετε αυτή την αρρωστημένη κατάσταση."

• Στην απάντησή του ο ΓΠ: Αρχίζει λέγοντας ότι πρέπει να αρχίσουμε από κάπου και καταλήγει ότι τελικά πρέπει να ξεκινήσουμε ταυτόχρονα από παντού. Πώς λέμε το ένα και το όλο, είναι ένα και το αυτό; Πολύ χριστιανικό το μήνυμα. Χαρακτηριστικό της ανυπαρξίας πλάνου και ρεαλιστικού προγράμματος. Χωρίς προτεραιότητες κ. Γιώργο Παπανδρέου, χωρίς κατάτμηση του προβλήματος (του όποιου προβλήματος) αξιολόγηση της σπουδαιότητας των επιμέρους του τμημάτων, ανάθεση προτεραιοτήτων και εφαρμογή λύσεων στο πρόγραμμα αυτό , τίποτα δε λύνεται. Όσο ρεαλιστική είναι η αρχική διατύπωση του "πρέπει να αρχίσουμε από κάπου", τόσο καταστροφική είναι η συνέχεια "πρέπει να αρχίσουμε ταυτόχρονα από παντού"

• Ερώτηση από Χριστίνα

  Κ.Πρόεδρε πως θα καταφέρετε να καταπολεμήσετε την ΔΙΑΦΘΟΡΑ που πλήττει την χώρα μας όταν πολλές από τις ψήφους σας (όπως και της Ν.Δ.) τις παίρνετε μέσω προσωπικών υποσχέσεων και ρουσφετιών σε πολίτες; Μπορείτε να μας υποσχεθείτε ότι κανένας δημόσιος υπάλληλος δεν θα διοριστεί μέσω της πλαγίας οδού;

• Η απάντηση του ΓΠ πάλι δεν εμπνέει σιγουριά και σοβαρή αλλαγή. Γιατί ναι μεν είναι σημαντικό όλες οι αποφάσεις (υπουργικές, κρατικές προμήθειες και άλλες χρηματοδοτήσεις) να αναρτώνται στο δίκτυο ως προσπάθεια αρχειοθέτησης και μηχανοργάνωσης, αλλά αυτό δεν ξέρω πως βελτιώνει τη διαφάνεια η οποία αφορά στο πώς παίρνονται αυτές οι αποφάσεις. Δε νομίζω το πρόβλημα σήμερα να είναι να ανακαλύψει κάποιος ποιες αποφάσεις πάρθηκαν. Το πρόβλημα διαφάνειας είναι να ανακαλύψει πώς πάρθηκαν και επι του προκειμένου ο ΓΠ φυσικά δεν απαντά. Αυτό γίνεται με το να αναρτώνται οι όροι ενός κρατικού διαγωνισμού πχ στο διαδίκτυο, μαζί με τις επώνυμες προσφορές και στο τέλος να αναρτώνται οι λόγοι που οδήγησαν στην επιλογή μίας από αυτές προς ενημέρωση κάθε ενδιαφερόμενου. Έτσι μόνο κάποιος μπορεί να έχει πλήρη εικόνα πως λειτουργεί το σύστημα, αν ευνοεί κάποιους και με πιο τρόπο και εν πάση περιπτώσει είναι ανοιχτό σε κριτική. Επίσης, επιβάλλεται και η δυνατότητα παρακολούθησης προόδου του έργου και τελικής αξιολόγησης της ποιότητας του έργου παράδοσης για να μπορεί ο καθένας να αξιολογεί αν συμπίπτει με τους αρχικούς όρους ανάθεσης.
  

• Ερώτηση από Χρύσα για συγχώνευση ΙΚΑ/ΕΣΥ

• Η υποβάλλουσα την ερώτηση ρωτάει ξεκινώντας με πρόβλημα την κακή ποιότητα παροχών υπηρεσιών από το ΙΚΑ και τονίζει ότι το πρόβλημα της είναι στο (Ιατρικό επίπεδο) και ο κ. Γ.Π απαντάει με μια θεωρία αναβάθμισης του ΕΣΥ με το κερασάκι των επιπλέον προσλήψεων (3000 περισσότερους το χρόνο από αυτούς που αντικαθίστανται λόγω συνταξιοδότησης). Η ερώτηση είναι καθαρά για το επίπεδο Γιατρών στο ΙΚΑ και η απάντηση είναι περισσότερες προσλήψεις -προσθέτω εγώ : περισσότερων μέτριων/κακών γιατρών λειτουργών στο ΕΣΥ. Σωστή προσέγγιση. Προβλέπω και "μικρότερο" και περισσότερο "ευέλικτο" κράτος έτσι...
  

• Η επόμενη ερώτηση για τα ΑΜΕΑ βρίσκει πάλι μια απάντηση γενικόλογη χωρίς καμία πιθανότητα επιβεβαίωσης της πρακτικής εφαρμογής της. Αυτό βέβαια είναι χαρακτηριστικό όλων των απαντήσεων του ΓΠ αλλά και των περισσοτέρων πολιτικών έτσι και αλλιώς.

• Η απάντηση στην ερώτηση για τη δωρεάν παιδεία είναι από τις πιο σαφείς πάντως οφείλω να το αναγνωρίσω. Θετικό η περισσότερη χρηματοδότηση της υπάρχουσας "δωρεάν" κρατικής παιδείας. Αρνητικό που δεν υπάρχει περίπτωση να δοθεί η ευκαιρία να αναπτυχθεί και εκτός από τα γαμψά και "βρώμικα" νύχια της κρατικοδίαιτης οικονομίας. - Να σημειώσω ότι σε κάθε ευκαιρία που βρίσκει ο ΓΠ σχολιάζει το πόσο κακά πήγαν τα πράγματα επί της προηγούμενης κυβέρνησης. Παλαιοκομματική, άγονη και στείρα πολιτική εκτός πνεύματος σύγχρονης επιχειρηματολογίας και εκτός θέματος των ερωτήσεων μιας και οι αναγνώστες ρωτούν τι θα κάνει το ΠΑΣΟΚ όχι τι "δεν έκανε" η ΝΔ.

• Ασαφής και προσεκτικός στην απάντησή του για διαχωρισμό κράτους Εκκλησίας. Έμμεσα φαίνεται να υποστηρίζει τον επαναπροσδιορισμό των σχέσεων τους αλλά σε αυτή τη φάση δεν είναι σαφές με τι όρους .

• Στην απάντησή του για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις δίνει για μένα ίσως την πιο σχετική και συγκεκριμένη απάντηση στην ερώτηση. Βέβαια δεν ξέρω τι ακριβώς σημαίνει "...όσο το δυνατόν περισσότερες μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις να βρίσκονται στην πρώτη κατηγορία". Καλά σημεία ακούγονται η κωδικοποίηση της νομοθεσίας, φορολογικά κίνητρα για επιχειρήσεις σε "άγονες γραμμές" και εκσυγχρονισμό του πτωχευτικό δικαίου.

• Από την άλλη η απάντησή του στην ερώτηση για το ανοιχτό λογισμικό στο δημόσιο τομέα και σε υπηρεσίες ό,που τίθεται θέμα εθνικής ασφάλειας είναι ..."από την πόλη έρχομαι και στην κορυφή κανέλα" . Η ερμηνεία η δική μου της απάντησης είναι.." τίποτα δε θα αλλάξει αρχικά τουλάχιστον στη συμφωνία με τη Microsoft"

Σε γενικές γραμμές ο κ. ΓΠ απλά επιβεβαιώνει την εικόνα στα μάτια μου ότι σε καμία περίπτωση δεν είναι έτοιμος να κάνει τίποτα το διαφορετικό αν ήταν αύριο οδηγός της κυβέρνησης. Το μόνο νέο στην προκειμένη διαδικασία είναι ότι γίνεται στο ίντερνετ, πράγμα θετικό βέβαια. Όμως, ο πολιτικός του λόγος είναι πολύ παλιός παρ'όλη την προσπάθεια που κάνει να μας πείσει για το καινοτομικό του περιεχόμενο. Αποφεύγει να δώσει σαφή απάντηση σε καίριες ερωτήσεις που δείχνει ότι δεν είναι απλά έτοιμος. Βέβαια προσωπικά έχω τεράστιες ενστάσεις και για το ήθος το οποίο κουβαλάει η πιθανή κυβέρνησή του , ενστάσεις που εντάθηκαν με το περιστατικό απαξίωσης των θεσμών (περίπτωση υποψηφιότητας κ. Φώφη Γεννηματά) , τις λαϊκίστικες κορώνες που και ο ίδιος αλλά και πολλά στελέχη του μοιράζουν απλόχερα. (πιο πρόσφατο το "πραξικόπημα" της Ολυμπιακής) . Τόσες φορές που τα στελέχη του κόμματος του ΠΑΣΟΚ εγείρουν θέμα πραξικοπήματος, έχουν χάσει πλέον και οι λέξεις το νόημά τους. Επιβεβαιώνουν την "υποψία" μου πάντως ότι έτσι όπως εξασκείται η κυβέρνηση στην Ελλάδα, οι Έλληνες είναι από τους λίγους λαούς που καλούνται να ψηφίσουν τη δικτατορία της αρεσκείας τους κάθε τέσσερα χρόνια. Ε, περίπου..

Και ο ίδιος, αλλά και φυσικά ο τωρινός πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του είναι, πολιτικά, οικτρά παμπάλαιοι. Φυσικά είναι οι κυρίως υπεύθυνοι για το πόσο χάλια είναι τα πράγματα στην Ελλάδα, όπως το επιβεβαιώνουν οι ίδιοι με τον "μοντέρνο" πολιτικό τους λόγο μέσα από τις προεκλογικές κραυγές τους σε κάθε προεκλογική περίοδο. Δυστυχώς με το επίπεδο σοβαρότητας που δείχνουν τα 2 κόμματα κυρίως μέσα από τις πράξεις τους και έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα μέσα από αυτές τις εκλογές, αίσθηση μου είναι ότι από Δευτέρα ο τόπος θα ξαναμπεί σε μια νέα προεκλογική περίοδο. Το αν θα κρατήσει ένα μήνα ή τέσσερα χρόνια δεν έχει και τόσο σημασία. Σημασία έχει ότι η πρόοδος θα είναι ελάχιστη και πάλι.

Θα ψήφιζα Φιλελεύθερη Συμμαχία

Αν πήγαινα στην Ελλάδα να ψηφίσω, ή αν μπορούσα να ψηφίσω στο πλησιέστερο προξενείο όπως μπορούν να κάνουν οι πολίτες πολλών δυτικών κρατών που δε ζουν στον τόπο καταγωγής τους, θα ψήφιζα Φιλελεύθερη Συμμαχία.
Ο λόγος είναι διότι κατά κύρια βάση συμφωνώ σε πολλές από τις θέσεις της .

Για παράδειγμα:

(Σημ. πολλά από τα γραφόμενά μου εδώ είναι προσωπική αντίληψη του τι πρεσβεύει η κίνηση Φ.Σ. μέσα από την συμπεράσματα που έχω αποκομίσει από συζητήσεις , άρθρα και το πρόγραμμά τους το ίδιο. Ο καθένας ας μπει στον κόπο να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα και να μη θεωρήσει σε καμία περίπτωση ότι ό,τι γράφω εδώ είναι αυτούσιες θέσεις της κίνησης Φιλελεύθερη Συμμαχία. Πρόκειται καθαρά για προσωπικές εκτιμήσεις και απόψεις)

• Πιο σημαντική είναι η ίδια η ιδέα του ατομικού αυτοπροσδιορισμού, της ελεύθερης επιλογής και συναλλαγής σε ένα νομικό πλαίσιο ξεκάθαρα διατυπωμένο με τους λιγότερους δυνατούς περιορισμούς και εξαναγκασμούς. Την παύση δηλαδή του κράτους γκουβερνάντας. Τη γαλούχηση των ατόμων μιας κοινωνίας με τη σημασία της ατομικής ελευθερίας και των ατομικών επιλογών. Την απομάκρυνση από την τωρινή νοοτροπία του συνδικαλισμού και του σφετερισμού της προσωπικής άποψης καλυμμένης από ένα μανδύα συνεταιρισμού, συντεχνίας ή λόμπι. Δεν μπορώ να σκεφτώ άλλο κράτος από αυτά πάντα του δυτικού κόσμου που να έχει τόσα συνδικάτα, συνεταιρισμούς, συντεχνίες, συλλόγους όσο η Ελλάδα. Μέχρι και Ένωση Ελλήνων Χρηστών Ίντερνετ υπάρχει! (Σύντομα θα δούμε και σύλλογο ..."μπλόγκερς"; ) Αυτό δείχνει την αδυναμία εμπιστοσύνης στο άτομο , την μείωση της αξίας της προσωπικότητάς του και της βούλησης και την ανάγκη γκετοποίησης για να προασπίσουμε τα "συμφέροντα" της συντεχνίας και να αντιμετωπίσουμε τους "άλλους". Η υποστήριξη και η προώθηση κοινών στόχων για μένα θα πρέπει να προέρχεται και να δημιουργείται ως αποτέλεσμα ατομικών επιλογών διαφορετικών ατόμων που συμπίπτουν και συντονίζονται από τη δική τους ορθολογική δυναμική και όχι ως προϋπόθεση ύπαρξης της ανάγκης να ανήκεις σε κάποιο λόμπυ. Έτσι δημιουργείται αβίαστα μια κοινή κουλτούρα και κοινή λογική (common sense) προερχόμενη αυτούσια από τον συντονισμό αυτόνομης σκέψης του ατόμου. Αυτό προϋποθέτει ένα κράτος με σωστό νομικό πλαίσιο και γρήγορη, δίκαιη εφαρμογή του προς όλες τις κατευθύνσεις. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσε ο καθένας να βρει το δίκιο του χωρίς να καταφεύγει στην λύση του να γίνει μέλος ενός κοπαδιού για να δυναμώσει τη φωνή με τη φωνή των άλλων μελών της κάθε λέσχης/λόμπι.
  
• Συμφωνώ σε γενικές γραμμές με τις προτάσεις της ΦΣ για το σύνταγμα.
• Πλήρη διαχωρισμό κράτους Εκκλησίας για να αποκτήσουμε επιτέλους κοσμικό κράτος.
  
• Άρση μονιμότητας δημοσίων υπαλλήλων.
• Άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων.
  
• Κατάργηση του κρατικού μονοπωλίου στην εκπαίδευση
  
• Γενικότερα η Φ.Σ. δείχνει ότι αποτελείται από ένα σύνολο ατόμων που ασπάζονται τον πραγματισμό , ενστερνίζονται τις νέες τεχνολογίες (νέες ίσως για την Ελλάδα βέβαια, όχι τόσο για τον υπόλοιπο κόσμο) και την ανάγκη εκμοντερνισμού των υπηρεσιών του κράτους. Ο χρόνος που έχει χαθεί προς αυτή την κατεύθυνση είναι αδικαιολόγητα μεγάλος και οι υπεύθυνοι σε τεράστιο βαθμό είναι οι πολιτικές των προηγούμενων κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ κυρίως (μονοπώλια/ολιγοπώλια ΟΤΕ-ΙΝΤΡΑΚΟΜ και μη έγκαιρη απελευθέρωση αγοράς τηλεπικοινωνιών με αποτέλεσμα πάρα πολύ αργή ανάπτυξη ευρυζωνικών δικτύων σε προσιτές τιμές) . Χαρακτηριστική η αδυναμία/απροθυμία όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, και της σημερινής της ΝΔ, να αναγνωρίσουν τη σημασία επένδυσης στις νέες τεχνολογίες για την καλυτέρευση της ποιότητας ζωής του πολίτη. Αυτό είναι επόμενο βέβαια της ισχυρής κρατικής παρέμβασης- στο ρόλο επιχειρηματία- και ελέγχου σε αυτούς τους τομείς κάτι που αν ήταν αφημένο στην ιδιωτική πρωτοβουλία με ένα πλήρες νομικό πλαίσιο, θα είχε προχωρήσει γρηγορότερα και αποτελεσματικότερα δημιουργώντας περισσότερο πλούτο για όλους.
  

Για όποιον ενδιαφέρεται το πρόγραμμα της Φ.Σ. βρίσκεται εδώ.

Για τους παραπάνω αλλά και άλλους λόγους είμαι πεπεισμένος ότι στη δεδομένη στιγμή είναι η καλύτερη επιλογή. Δε συμφωνώ πιθανόν σε κάθε γράμμα του προγράμματος της Φ.Σ. αλλά συμφωνώ με τη γενικότερη φιλοσοφία και δυναμική των μελών της. Φαίνεται ότι πρόκειται για ανθρώπους από διάφορα κοινωνικά στρώματα χωρίς κομματικές σφραγίδες και βιογραφικά από πολιτικές νεολαίες (άλλο ένα κοπάδι) που απλά έχουν δουλέψει στη ζωή τους όπως και εγώ. Δεν πρόκειται για άτομα που το μεγαλύτερό τους επίτευγμα ήταν η οργάνωση ομάδας κατάληψης στο πανεπιστήμιο ως μέλη κομματικής νεολαίας και η ρύπανση των τοίχων και της νοημοσύνης μας με αφίσες κομματικής προπαγάνδας οποιασδήποτε χροιάς.

Τα χρόνια μετά το '74 η Ελλάδα έχει κυβερνηθεί από 2 μόνο κόμματα, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Για την κατάσταση, την ποιότητα ζωής και θέση στον Ευρωπαϊκό και παγκόσμιο χάρτη της Ελλάδας σήμερα, οι κύριοι υπεύθυνοι προέρχονται από αυτούς τους 2 χώρους. Θα ήταν λάθος να ισχυρισθεί κανείς ότι δεν υπήρξε καθόλου πρόοδος. Δεδομένων όμως των ευκαιριών, της Ευρωπαϊκής και παγκόσμιας ευημερίας τα τελευταία 20-25 χρόνια, των επενδυτικών κονδυλίων που υπήρξαν και υπάρχουν διαθέσιμα, μέσω ΕΕ κυρίως, τα βήματα που γίνανε και ο τρόπος που αξιοποιήθηκαν οι ευκαιρίες είναι πιστεύω ντροπή στο βιογραφικό των πολιτικών που τις διαχειρίστηκαν και ευθύνεται για την σημερινή κατάσταση της ανταγωνιστικότητας της χώρας, των χαμηλότατων αμοιβών, της γενικής απαξίωσης από πολιτικούς και κόμματα και εντέλει πολίτες για νόμους και θεσμούς. Χαρακτηριστικότατο πρόσφατο παράδειγμα, το φιάσκο της υποψηφιότητας στο δελτίο επικρατείας της κ. Φώφης Γεννηματά στο ψηφοδέλτιο επικρατείας του ΠΑΣΟΚ -που κρίθηκε αντισυνταγματική από τον άρειο πάγο- και η αντίδραση πλήθους μελών του κόμματος συμπεριλαμβανομένου και του προέδρου υποψήφιου πρωθυπουργού για ανάμειξη της δικαιοσύνης της εκλογές με αποκορύφωμα τους χαρακτηρισμούς για "πραξικόπημα".

Ελπίζω το μήνυμα από το αποτέλεσμα των εκλογών να είναι ελπιδοφόρο για την πρώτη προσπάθεια της Φιλελεύθερης Συμμαχίας