Το ΠΑΣΟΚ και οι μνηστήρες

Παρακολουθώ από αρκετά μακρυά τα τεκταινόμενα στο ΠΑΣΟΚ τον τελευταίο καιρό και το μόνο για το οποίο είμαι σίγουρος είναι το πόσο βαθιά άκαιρος, ξύλινος και σε πολλές περιπτώσεις ανισόρροπος, με την έννοια του παράδοξου και πολλές φορές υποκριτικού, είναι ο λόγος αρκετών μελών του. Αρκεί κανείς να δει τις απομαγνητοφωνημένες ομιλίες ηγετικών μελών του όπως της κ. Άννας Διαμαντοπούλου , Φώφης Γεννηματά, και φυσικά του Γιώργου Παπανδρέου στη συνδιάσκεψη του κόμματος που άρχισε αυτό το Σαββατοκύριακο, για να πάρει μια γενική ιδέα.

Θα σταθώ κυρίως στον αρχηγό του Γιώργο Παπανδρέου ο οποίος κάπως σε ρόλο παιδιού που απολογείται στη μαμά του ότι δε θα το ξανακάνει, ξαναθέτει εκ νέου υποψηφιότητα για την αρχηγία του κόμματος ζητώντας από τα μέλη και τους "φίλους" του ΠΑΣΟΚ να τον ξανά εμπιστευτούν, σε μια εβδομάδα, γι'αυτά που τον είχαν ψηφίσει πριν από 4 χρόνια σχεδόν να κάνει αλλά για κάποιο λόγο δεν τα έκανε.
Ο λόγος του μέσα από τις ομιλίες του και τις συνεντεύξεις του πιο κονσερβοποιημένος και πιο ανορθολογικός από ποτέ. Ζητάει νέα εντολή αξιώνοντας να του συγχωρήσουν την αναξιοπιστία του και να τον ξαναβάλουν στο ίδιο πόστο που 4 χρόνια κατείχε χωρίς ουσιαστικά αποτελέσματα. Και ούτε και αυτή τη φορά λέει τίποτα συγκεκριμένο και κυρίως πώς θα κάνει αυτά που δεν τόλμησε να κάνει ήδη από την ίδια θέση. Αναφέρει ότι έκανε την αυτοκριτική του αλλά εγώ προσωπικά δεν το είδα πουθενά. Το μόνο που είδα ήταν απλά παραδοχές του στυλ "κάναμε λάθη και είμαστε όλοι υπεύθυνοι και εγώ ως αρχηγός περισσότερο απ'όλους" . Αν αυτό βαπτίζεται αυτοκριτική απλά επιβεβαιώνει την ρηχότητα του λόγου και την ατολμία του που είναι προφανής σχεδόν σε κάθε πρόταση του. (ο κ. Χαρίδημος Τσούκας το αναλύει εκτενέστερα σε σχετικό άρθρο του).
Λέει ότι θα συγκρουστεί με συμφέροντα που θέλουν να χειραγωγήσουν το ΠΑΣΟΚ χωρίς να εξηγεί βέβαια τι ακριβώς εννοεί. Σε άλλες στιγμές τον άκουσα να λέει ότι είναι -πλέον- αποφασισμένος να συγκρουσθεί με παλιές νοοτροπίες και προσωπικές τακτικές αλλά παράλληλα δηλώνει ότι όλοι έχουν θέση στο ΠΑΣΟΚ. Ρεαλιστικός και πάλι. Και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο.
Στην πιο πρόσφατη συνέντευξή του στην Κυριακάτικη Καθημερινή επιβεβαιώνει το χαρακτηριστικό πολλών Ελλήνων πολιτικών (χαρακτηριστικό και του κ. Πολύδωρα στην προηγούμενη θητεία του) με τη νοοτροπία του στυλ ..."η παραίτησή μου βρίσκεται στη διάθεση του αφεντικού μου". Για τον κ. Παπανδρέου στην παρούσα φάση το αφεντικό είναι οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ στους οποίους αναθέτει το δύσκολο έργο που ο ίδιος δεν έχει το σθένος να κάνει , την ουσιαστική ανάληψη των ευθυνών του και την παραίτηση από την "καρέκλα". Το πιο ανήθικο σε αυτή την περίπτωση είναι ότι βάζει την ευθύνη και το βάρος που εκ των πραγμάτων αυτός έχει λόγω της θέσης του ως πρόεδρος, στους ψηφοφόρους και δεδομένων των πραγμάτων στο ΠΑΣΟΚ και της ιστορίας του κόμματος αυτό μεταφράζεται στο "..καταψηφίστε έναν Παπανδρέου". Ο κ. Γ Παπανδρέου αν είχε διαφορετικό επώνυμο σίγουρα θα ήταν παρελθόν από πολλού. Εκτίμησή μου είναι ότι δε θα του είχε δοθεί ποτέ η ευκαιρία να ηγηθεί του κόμματος.
Κατά καιρούς επικαλείται απόρριψη των διλημμάτων ενώ στην ίδια συνέντευξη θέτει το δίλημμα "είτε θα δημιουργήσουμε ένα νέο ΠΑΣΟΚ ή θα βυθιστούμε σε οριστικό τέλμα".
Συνεχίζοντας, χρησιμοποιεί τον ίδιο παραπλανητικό λόγο για τον οποίο πολλοί τον απέρριψαν στις προηγούμενες εκλογές. Σε ερωτήσεις του δημοσιογράφου της Καθημερινής Κ.Π. Παπαδιοχο, για λέξεις κενές -"μεταρρυθμιστικό όραμα"- απαντά επιτιθέμενος στη ΝΔ. Έλεος. Πότε θα μάθει επιτέλους ότι ο ακαλαίσθητος λαϊκιστικός λόγος του είναι ένας από τις πολλές αιτίες για τις οποίες θα έπρεπε να είχε παραιτηθεί και για τον οποίο έχασε οικτρά στις εκλογές. Αυτός ο Παπανδρέου, δεν έμαθε, δεν κατάλαβε και φυσικά δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα ουσιαστικό.
Εγώ διαβάζοντας τη συνέντευξη του ΓΠ στην Καθημερινή αλλά και τις ομιλίες του και όλες του τις συνεντεύξεις τα τελευταία χρόνια το μόνο βέβαιο που μπορώ να συμπεράνω για τον ΓΠ είναι ότι απλά δεν μπορεί να διανοηθεί ένα ΠΑΣΟΚ μέσα από το οποίο ο ίδιος ως πρόεδρος δεν κατάφερε να κερδίσει τις εκλογές και να στεφθεί πρωθυπουργός. Οι φιλοσοφίες περί διαβούλευσης και συμετοχικότητας είναι καλές σε θεωρητικό επίπεδο αλλά δεν καταλαβαίνω, ακόμα, πώς θα αλλάξουν προς το καλύτερο τη σημερινή βαλτώδη από άποψη προόδου, οικονομίας, ανταγωνιστικότητας, αξιοπιστίας κατάσταση στη χώρα. Εγώ δε βλέπω ιδιαίτερο πρόβλημα στην διατύπωση απόψεων και γνωμών. Εγώ αυτό που βλέπω είναι ατολμία ρήξης με το λαϊκισμό και ρεαλιστικό σχέδιο (πχ. Μακεδονικό, Ασφαλιστικό, Παιδεία).

Προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι η ατολμία , η αναχρονιστική αντίληψη της πραγματικότητας με αποκορύφωμα την αδυναμία να αφουγκραστούν τις πραγματικές ανάγκες της μεγάλης μεσαίας αστικής τάξης στην Ελλάδα- που δημιούργησε ο Ανδρέας Παπανδρέου, η αλαζονεία και η διαφθορά των προηγούμενων κυβερνήσεών του και η έλλειψη ανθρώπων με ικανότητες σε αυτόν χώρο θα στοιχίσει στο ΠΑΣΟΚ την ουσιαστική διάλυσή του με τη μορφή που το ξέρουμε σήμερα. Αυτό ίσως να προκαλέσει ένα προσωρινό σοκ στην πολιτική κατάσταση στη χώρα αλλά νομίζω ότι το χρειαζόμαστε. Χρειαζόμαστε νέες ιδέες και νέους ανθρώπους με ρεαλιστικό λόγο . Ανθρώπους που έχουν σχέδιο για το πώς θα βγει η χώρα από το τέλμα της απελπιστικής μετριότητας με μια οικονομία που φέτος έπεσε ακόμα βαθύτερα στην παγκόσμια κατάταξη ανταγωνιστικότητας του World Economic Forum. Πολιτικούς ικανούς να σχεδιάσουν και να υλοποιήσουν ρεαλιστικά μέτρα για την καταπολέμηση της διαφθοράς που μας κατατάσσει, σύμφωνα με τον οργανισμό Transparency International, στην 56η θέση παγκοσμίως χαμηλότερα από χώρες όπως το Μπουτάν της Ασίας, και το Πράσινο Ακρωτήρι και τη Μποτσουάνα της Αφρικής. Τέλος ανθρώπους απαγκιστρωμένους από το μεταπολιτευτικό οπισθοδρομικό παρελθόν της χώρας χωρίς άλλο λόγο του στυλ "η Δημοκρατική/Προοδευτική Παράταξη", ή η "συντηρητική" Δεξιά. Χρειαζόμαστε αξιοπιστία πάνω απ΄όλα κάτι που κανείς από τους δύο κυρίως μνηστήρες του ΠΑΣΟΚ (Βενιζέλο, Παπανδρέου) δε διαθέτει.

ΥΓ. Για να προλάβω περαστικούς αναγνώστες που πιθανόν κοιτούν πέρα από τα λόγια και τις ιδέες και τους ενδιαφέρει ποιος γράφει αυτά που γράφει και όχι τι γράφει να συμπληρώσω πώς δεν πιστεύω ότι ο Ελ. Βενιζέλος απαραίτητα είναι καλύτερη λύση για το ΠΑΣΟΚ. Παρόλο που και ο ίδιος έχει δείξει φανερή αδυναμία απαγκίστρωσης από συντηρητικές και μεταπολιτευτικές κορώνες και πρακτικές αυτός διαθέτει, για την ώρα, το πλεονέκτημα της αμφιβολίας, σε σχέση με τον ΓΠ, διότι δεν τον έχουμε δει αρχηγό του ΠΑΣΟΚ. Για τον κ. Σκανδαλίδη δεν έχω σχηματίσει άποψη.