Οι ασπόνδυλοι της Ευρώπης και η "επιτυχία" του ΓΑΠ

Διαβάζοντας το άρθρο στη Wall Street Journal για τη συμφωνία που επιτεύχθηκε στη συνάντηση στις Βρυξέλλες για το πρόβλημα της Ελλάδας, επιβεβαιώνω την πεποίθησή μου ότι η Ευρώπη σα πολιτικός οργανισμός είναι ένα συνονθύλευμα ασπόνδυλων γραφειοκρατών χωρίς βούληση πολιτικής ένωσης. Δεν καταλαβαίνω για πολλοστή φορά τους τελευταίους μήνες τι συμφώνησαν οι "ηγέτες" της Ευρώπης και πώς αυτό εξυπηρετεί το στόχο του ΓΑΠ ο οποίος το θεωρεί επιτυχία. Νόμιζα ότι επιτυχία θα ήταν γι'αυτόν όπως έχει δηλώσει στο παρελθόν, να μπορεί να δανείζεται η Ελλάδα με χαμηλότερα επιτόκια. Τώρα αυτό το πράγμα που ονόμασαν σχέδιο σήμερα και που περιμένει να εγκριθεί από τα υπόλοιπα μέλη της Ευρώπης, πώς θα πείσει τις αγορές να δανείζουν την Ελλάδα με χαμηλότερα επιτόκια;

Μετά είναι και η απ'όσο φαίνεται σημαντική παρουσία του ΔΝΤ. Τώρα οικονομική ένωση 16 Ευρωπαϊκών κρατών ανάμεσά τους μερικών από τα πιο οικονομικά ισχυρά στον πλανήτη, να φέρνουν σε μια συμφωνία πιθανής οικονομικής διάσωσης ενός από τα μέλη τους, ένα διεθνή οργανισμό με πιο ισχυρό μέλος του τις ΗΠΑ, ο οποίος έχει στηθεί κυρίως για να διασώζει χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου είναι μια ηχηρή κίνηση της απροθυμίας ή ικανότητας τους στην ουσία να διαχειριστούν τέτοιες κρίσεις. Ένδειξη του πόσο μακρυά είναι και μια ενδεχόμενη στενότερη προσέγγιση των μελών σε πολιτικό επίπεδο.

ΥΓ. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ο Γιώργος τρώγεται για ένα "ισχυρό" ευρώ. Με δεδομένο το φιάσκο της Ελληνικής Οικονομίας , ένα αδύναμο ευρώ διεθνώς θα μπορούσε να βοηθήσει στην ανάκαμψη κάνοντας ανταγωνιστικότερη την οικονομία της χώρας σε τρίτες χώρες εκτός Ευρώ. Πώς ακριβώς βοηθάει την Ελλάδα στη σημερινή κατάσταση ένα ισχυρό ευρώ δεν μπορώ να καταλάβω.

Γ. Παπανδρέου - Ο Σάββας Ξηρός του πολιτικού συστήματος

• "Οι κόποι μας θα πιάσουν τόπο" λέει ο σημερινός Έλληνας πρωθυπουργός σύμφωνα με την εφημερίδα "Τα Νέα" του Σαββάτου 13 Μαρτίου 2010. Αν δεν πιάσουν τόπο δηλαδή τι έχει να χάσει ο ίδιος και η οικογένειά του, αναρωτιέμαι εγώ... Τι έχασε ο προηγούμενος, και αυτός πριν από αυτόν πρωθυπουργοί δηλαδή με όλους τους κόπους και θυσίες τις προηγούμενες του Ελληνικού λαού που πήγαν στράφι;


• Στο ίδιο άρθρο, αναφέρονται μερικά κλασσικά λαϊκίστικα κλισέ που τα φοράει πολύ ο κ Παπανδρέου. "Απευθύνει" λέει, "σκληρή προειδοποίηση στα ρετιρέ..." και τελικώς διακηρύττει ότι "Το να βαφτίζονται δικαιοσύνη η σκανδαλώδης εύνοια, κεκτημένα τα προνόμια των λίγων και των συντεχνιών, δικαίωμα η περιφρόνηση του κοινωνικού συνόλου, πολιτισμός ο προκλητικός πλουτισμός, επιχειρηματικότητα το παρασιτικό κέρδος, μαγκιά η ασυλία και η φοροδιαφυγή" . "Καλό! Θα καταργηθεί η βουλευτική ασυλία απ'ότι φαίνεται!", χαζολογάω εγώ. [ Τα σκάνδαλα εκεί δεν έχουν παρόμοιο παράδειγμα στην κοινωνία...1, 2, 3 ]


• Λέει : " δουλεύουμε για, και μαζί με τη μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών που εργάζεται σκληρά και δεν ανέχεται πια αυτά τα φαινόμενα...". - Ναι.. η εξεταστική για τη Siemens είναι το καλύτερο παράδειγμα. Ήδη δεν ξέρουν ποιον νυν και πρώην πολιτικό να πρώτο στείλουν στη δικαιοσύνη. Το καλύτερο παράδειγμα χρήσης δημοσίου χρήματος εν μέσω κρίσης είναι αυτή η εξεταστική (και οι άλλες παρόμοιες παραστάσεις...). Μετά από την επιτυχία αυτής της εξεταστικής είμαι σίγουρος ότι το επόμενο που θα δούμε θα είναι η Ιταλική μαφία Camora, να αρχίσει να προσλαμβάνει μέλη με μόρια, βιογραφικά και ΑΣΕΠ.
  


• Διαβεβαιώνει " τον κάθε Έλληνα , την κάθε Ελληνίδα, ότι οι κόποι μας αυτή τη φορά θα πιάσουν τόπο" .... αλλιώς θα βγάλει το καρνέ των επιταγών του και θα κόψει ένα τσεκ... ΝΑ!... Όλος ο λογαριασμός στο Γιώργο ! συμπληρώνω εγώ.


• Τρία χρόνια λέει ο ΓΑΠ λοιπόν ότι θα πάρει "να ανοίξουμε νέα σελίδα"... Τα'χει υπολογίσει όλα. Αυτή τη φορά είναι όντως αλήθεια! Όχι όπως τις προηγούμενες πενήντα φορές που ήταν ψέμματα. Ο Γιώργος αποδεικνύει έμπρακτα καθημερινά, ότι αυτός τα αλλάζει . Η αξιοπιστία είναι η σημαία του. Το δείχνει επαληθεύοντας τις δεσμεύσεις του ως τώρα. Η συνταγή αυτής της επαληθευμένης διαπίστωσης της φερεγγυότητας του Έλληνα πρωθυπουργού, θα ακολουθηθεί και ως ο δρόμος για την ανάκτηση της ανύπαρκτης αξιοπιστίας μας ως χώρα στα μάτια του καχύποπτου δυτικο-Ευρωπαίου.
• "Να κλείσουμε τη μαύρη τρύπα της αναξιοπιστίας που άφησε πίσω της η προηγούμενη κυβέρνηση".. ξαναλέει. Είμαι 1000% σίγουρος ότι το ίδιο σκέφτονται και οι αγορές και οι δανειστές μας όταν συγκρίνουν τη δική του με την προηγούμενη κυβέρνηση. Ότι ο Γιώργος και ο δικός του όχλος είναι οι λευκοί ιππότες της τιμιότητας και αξιοπιστίας. Νέα πρόσωπα, με νέες ιδέες, δοκιμασμένα το καθένα προηγουμένως με λαμπρές περγαμηνές φερεγγυότητας. Πότε δεν ξανα είχε ο πολιτικός κόσμος της Ελλάδας τόσο άσπιλες και φρέσκες προσωπικότητες. Παπουτσής, Πάγκαλος, Βενιζέλος, Παπανδρέου Βάσω, Παπανδρέου Γιώργος, Δαμανάκη, Γεννηματά, Σκανδαλίδης, Χυτήρης, ..... Νέα πρόσωπα με νέες ιδέες δοκιμασμένες και στην πράξη.
  
• Και μετά είναι οι κραυγές γι'αυτή τη "διεθνή κερδοσκοπία". Που ξαφνικά ανακάλυψε την Ελλάδα και αποφάσισε να την "καταστρέψει". Τα CDSs, τα παράγωγα, το σορτάρισμα, τα spreads. Τόσα χρόνια που δάνειζαν στις προηγούμενες κυβερνήσεις του τόπου και χρηματοδοτούσαν το πλιάτσικο ήταν επενδυτές και δεν κερδοσκοπούσαν. Τι κερδοσκοπία... φιλανθρωπία έκαναν! Σήμερα που έσκασε η φούσκα του "Ελληνικού οικονομικού θαύματος" στα μούτρα του Γιωργάκη είναι κερδοσκόποι. Ίσως ό,τι δεν κατάφερε να κάνει η Αμερική με την Brooksley Born το '96-'99 που προσπαθούσε να ρυθμίσει απεγνωσμένα την αγορά OTC παραγώγων εν μέσω του τρελού πάρτι που διεύθυναν τότε ο Alan Greenspan και η παρέα του, να το κάνει η Ευρώπη με αφορμή τους κατά συρροή καταχραστές πολιτικούς της Ελλάδας. Ποιος ξέρει. Ίσως σε 10 -15 χρόνια να λέμε ότι αποφύγαμε μια νέα βόμβα εξ'αιτίας αυτού.
  
• Εδώ που τα λέμε ο ΓΑΠ είναι για το πολιτικό σύστημα της χώρας κάτι όπως ήταν και ο Ξηρός για την τρομοκρατική οργάνωση 17 Νοέμβρη. Η 17 Νοέμβρη δρούσε χρόνια ανενόχλητη ως τρομοκρατική οργάνωση μέχρι που έσκασε η βόμβα στα χέρια του Σάββα Ξηρού. Έτσι και ο ΓΑΠ. Το πολιτικό σύστημα τουλάχιστον από το '81 ζει και τρέφεται με τρομοκρατικού στυλ στρατηγικές για τη διαχείριση του τόπου. Διόγκωση του πελατειακού κράτους , στρατιές άχρηστων δημοσίων υπαλλήλων , ανεξέλεγκτος δημόσιος τομέας, συνεχώς αυξανόμενος δανεισμός και έλλειμμα, σπατάλες και διαφθορά. Ε, τι να κάνουμε κάποια μέρα θα έσκαγε η βόμβα. Έσκασε στα χέρια του Γιώργου πριν προλάβει να την τοποθετήσει για να συνεχίσει τον κύκλο μέχρι να αναλάβει ο επόμενος.Κρίμα που ο ΓΑΠ δεν πρόλαβε να χαρεί με το δικό του θίασο όπως κάναν οι προκάτοχοί του πετυχημένα για τις συντεχνίες τους τόσα χρόνια. Τώρα αναγκάζεται να βάλει στην άκρη προς το παρόν το πρόγραμμα που είχε προγραμματίσει και που καμία σχέση δεν έχει με αυτά που τον αναγκάζουν να κάνει τώρα, για να δείξει καλή διαγωγή μπας και του δώσουν την ευκαιρία να παίξει και αυτός στο μέλλον ίσως.