Ο φοροφυγάς κ. Federico Hernandez

Ένα παράδειγμα του τι συμβαίνει με τους αποδεδειγμένα φοροφυγάδες στις ΗΠΑ σε αυτό το άρθρο των NY Times.
Ο κ. Federico Hernandez, σύμφωνα με το ρεπορτάζ ήταν ένας από τους πελάτες της γνωστής Ελβετικής τράπεζας UBS  ο οποίος παραδέχθηκε περιουσία 8.8 εκατομμύρια Ελβετικά φράγκα με την τράπεζα για τα οποία δεν είχε πληρώσει φόρους στο Αμερικανικό δημόσιο. Πληροφοριακά, η Αμερική έχει έναν από τους πιο αυστηρούς φορολογικούς νόμους στον κόσμο. Οι Αμερικάνοι πολίτες και μόνιμοι κάτοικοι (οι κατέχοντες πράσινη κάρτα), είναι υποχρεωμένοι να δηλώνουν τα εισοδήματά τους από όπου και αν προέρχονται. Ακόμα και αν ο εργαζόμενος για παράδειγμα δεν έχει κανένα εισόδημα στην Αμερική, είναι υποχρεωμένος να κάνει φορολογική δήλωση σε ομοσπονδιακό επίπεδο και μετά κάποιων ευεργετικών ρυθμίσεων να πληρώνει στο Αμερικανικό δημόσιο το φόρο που αναλογεί ή να μην πληρώνει τίποτα αναλόγως το πως έχει φορολογηθεί από το κράτος από το οποίο προέρχεται το εισόδημά του σε συνδυασμό επίσης με τον αν η Αμερική έχει κάποιου είδους φορολογική διακρατική συμφωνία με αυτό το κράτος.
Ο κ. Federico Hernandez λοιπόν, ήταν ένας από τους ανθρώπους που βρέθηκε μπλεγμένος στο τεράστιο σκάνδαλο με την τράπεζα UBS που ξέσπασε το 2008. Εκεί το αμερικανικό δημόσιο κατάφερε μεγάλο πλήγμα στην τράπεζα και το Ελβετικό τραπεζικό σύστημα ύστερα από μήνυση κατά της UBS υποστηρίζοντας ότι βοηθάει άτομα που εμπίπτουν στην Αμερικανική φορολογική νομοθεσία, να αποκρύπτουν εισοδήματα και περιουσία. Το συνολικό κεφάλαιο ύποπτο φοροδιαφυγής υπολογίστηκε στα 20 δισεκατομμύρια δολάρια. Η υπόθεση έφτασε σε πολιτικό επίπεδο στην Ελβετία μιας και αφορούσε ένα από τα πιο σημαντικά κεφάλαια του Ελβετικού τραπεζικού συστήματος , αυτό της απόλυτης τραπεζικής εχεμύθειας. Η υπόθεση έχει καλυφθεί εκτενώς στον τύπο και ένα περιληπτικό άρθρο μπορεί κάποιος να διαβάσει στο περιοδικό Time εδώ. Επίσης ένα χρονοδιάγραμμα εδώ. (Έχει ενδιαφέρον και το σκηνικό σύλληψης του τραπεζίτη της UBS )


Τι κέρδισε λοιπόν το Αμερικανικό δημόσιο μέσα από αυτή την υπόθεση που ανακαλύφθηκε και έκλεισε μέσα σε 2 χρόνια; Η UBS συμφώνησε κατ'αρχήν να πληρώσει 780 εκατομμύρια δολάρια πρόστιμο σχετικά με την υπόθεση από τα οποία 400 εκατομμύρια αφορούσαν φόρους που δεν είχαν αποδοθεί στο Αμερικανικό δημόσιο και που θεωρήθηκε ότι ήταν υποχρεωμένη η τράπεζα να παρακρατήσει από τους τραπεζικούς λογαριασμούς προς όφελος των ΗΠΑ. Έδωσε την ευκαιρία στις φορολογικές υπηρεσίες της Αμερικής να κυνηγήσουν περίπου 50000 άτομα που θεωρούταν ύποπτα φοροδιαφυγής μέσω της UBS, απαιτώντας από την Ελβετική τράπεζα να παραδώσει τα στοιχεία των λογαριασμών τους. Οι Αμερικανικές αρχές δώσανε περίοδο χάριτος σε υποτιθέμενους φοροφυγάδες να παρουσιαστούν οικειοθελώς και να δηλώσουν τα εισοδήματα που έκρυβαν ως τότε με υπόσχεση την πιο επιεική αντιμετώπιση των υποθέσεών τους. 15000 άτομα εκμεταλλεύτηκαν αυτή την ευκαιρία και δήλωσαν οικειοθελώς λογαριασμούς που είχαν εκτός Αμερικής , αδήλωτους ως τότε. Η UBS αποφάσισε να κλείσει όλους τους λογαριασμούς πελατών της στην Ελβετία που δεν έχουν μόνιμη διεύθυνση εκεί και που εμπίπτουν και στο Αμερικανικό φορολογικό σύστημα. Στην περίπτωση του κ. Federico Hernandez,  το αμερικανικό  δημόσιο ακολούθησε αυστηρή τακτική. Το άρθρο στο Bloomberg έχει κάποιες πληροφορίες παραπάνω. Αξίζει κάποιος να το διαβάσει διότι περιγράφει και την ανακάλυψη off shore εταιρειών που είχαν συσταθεί για να καλυφθούν οι λογαριασμοί. Ο κ. Hernandez , χωρίς προηγούμενα με το νόμο, σύμφωνα με τη δικογραφία, είχε καταδικαστεί (αφότου είχε ομολογήσει την ενοχή του μετά τα γεγονότα) σε 6μηνη κράτηση κατ οίκον. Τώρα το δικαστήριο τον καταδίκασε σε 1 χρόνο φυλάκιση. Θα πληρώσει 4.4 εκατομμύρια δολάρια πρόστιμο, το οποίο είναι 50% του ποσού στους λογαριασμούς του στην Ελβετία στην μεγαλύτερη τους αξία ιστορικά. Σύμφωνα με το άρθρο στο Bloomberg, ο κ. Hernandez, χρωστούσε σε φόρους σύμφωνα με τις φορολογικές του δηλώσεις μέχρι τη μέρα της παραδοχής του για φοροδιαφυγή το ποσό των $510,193 , αρκετά μικρότερο από το ποσό του προστίμου. 


Η Ελλάδα σήμερα γλύτωσε τη χρεωκοπία σωζόμενη από το ΔΝΤ και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το μεγαλύτερο πρόβλημα στέρησης εσόδων του δημοσίου της Ελλάδας είναι η φοροδιαφυγή. Επίσης , στην Ελλάδα δρουν αποδεδειγμένα διεθνείς (Siemens, MAN) και (υποψιαζόμαστε) εγχώριες εταιρείες που μοιράζουν μαύρο πολιτικό χρήμα σε αρκετές περιπτώσεις με την υποψία της ευνοϊκής μεταχείρισής τους σε διαγωνισμούς   ανάθεσης έργων του δημοσίου. Για την ώρα κανένας δεν έχει υπολογίσει το κόστος της δράσης τους και κανείς δεν τις έχει κυνηγήσει ανάλογα προς όφελος του δημοσίου - του Ελληνικού λαού. Επίσης κανείς δε μαθαίνει τι συμβαίνει με τους αποδεδειγμένα φοροφυγάδες, πώς ανακτά το κράτος τα χρωστούμενα, τι πρόστιμα και ποινές αποφασίζονται και πώς εκμεταλλεύεται το δημόσιο τις υποθέσεις αυτές προκειμένου να αποθαρρύνει πολίτες από παρόμοια συμπεριφορά στο μέλλον.


ΥΓ. Μνημόνιο και απάντηση στις προθέσεις του Ελληνικού κράτους για την αντιμετώπιση των φοροφυγάδων είναι η λεγόμενη Περαίωση... 
Λυπάμαι. Short και πάλι Short....