The Earth's Metropolis

New York City (NYC) is the city that never sleeps to many. It's the Big Apple to a lot. It's The earth's metropolis to me. It's the first truly international city on earth that I ever lived. A small lab where the experiment of creating a global village takes place on a daily basis and with good results. I am not going to write a treatise on NYC's importance to the world. There is a lot of stuff to be learned and "digested" about NYC if somebody is interested. A good starting point is Wikipedia. I will just post my own tribute to this amazing city through my own eyes (or maybe lens to be more precise)
Click on the New York City label on the right side menu to get updates as I will be posting them.

(P.S. Feel free to share any pics under this label i.e. New York City. Mentioning this site whenever you do so, would show your appreciation to my effort and would be appreciated as well!)

-------

Η πόλη της Νέας Υόρκης είναι η "πόλη που δεν κοιμάται" για πολλούς. "Το μεγάλο μήλο" για άλλους. Για μένα είναι η Μητρόπολη της Γης. Είναι η 1η πραγματικά "διεθνής" πόλη που έζησα ως τώρα. Ένα μικρό εργαστήρι όπου το πείραμα δημιουργίας ενός παγκόσμιου χωριού λαμβάνει χώρα σε καθημερινή βάση και με καλά αποτελέσματα. Δεν πρόκειται να γράψω διατριβή για τη σπουδαιότητα της πόλης της ΝΥ στον κόσμο. Υπάρχουν πολλά πράγματα να μαθευτούν και να "χωνευτούν" για κάποιον που ενδιαφέρεται να μάθει για την πόλη. Μια καλή αρχή είναι το σχετικό λήμμα της Wikipedia. Εγώ θα παραθέτω εδώ τη δική μου όψη αυτής της μοναδικής πόλης μέσα από τα δικά μου μάτια (ή μάλλον φακό για την ακρίβεια)
Κάντε click στην κατηγορία New York City στο δεξί μενού για να βλέπετε ανανεώσεις όποτε αυτές μπαίνουν.

(Υ.Γ. Είστε ελεύθεροι να μοιραστείτε οποιαδήποτε φωτογραφία σας ενδιαφέρει κάτω από αυτή την κατηγορία. Αναφέροντας αυτό εδώ το χώρο όποτε το κάνετε πάντως θα έδειχνε την εκτίμηση σας στην προσπάθεια τη δική μου και θα ήταν εκτιμηθείσα και από μένα αντίστοιχα!)

City reflections

Giants at dusk

Downtown gets ready for the night

Midtown is dressed up

The party has started

Χρυσή παντόφλα --- Ελευθεροτυπία (www.enet.gr)

Ο θεσμός της χρυσής παντόφλας συνεχίζεται και απονέμει την επόμενη χρυσή παντόφλα στην Ελευθεροτυπία και τη διαδικτυακή της σελίδα του οικονομικού της τμήματος με τίτλο "Οι Έλληνες εφοπλιστές χτίζουν το μύθο τους στη Νέα Υόρκη" (Φύλλο Κυριακής 24/12/2006).

Ο λόγος είναι η ... μη γνώση των δημοσιογράφων που υπογράφουν το κείμενο σχετικά με 2 από τα χρηματιστήρια των Η.Π.Α. Ενώ στον τίτλο αλλά και στην πρώτη παράγραφο αναφέρουν το πώς ελληνικές ναυτιλιακές εταιρείες αντλούν κεφάλαια από τη χρηματιστηριακή αγορά της Νέας Υόρκης (NYSE) όπως λένε, καμία από τις εταιρείες που έχουν στη λίστα παρακάτω φαίνεται να εισήχθηκε στο NYSE. Διαβάζοντας περαιτέρω, ο αναγνώστης ανακαλύπτει ότι πρόκειται για το NASDAQ ένα τελείως ξεχωριστό (τόσο ως εταιρεία όσο και ως προς τον τρόπο που λειτουργεί ως κεφαλαιαγορά) και ανταγωνιστικό χρηματιστήριο με το NYSE. Μία από τις πολλές διαφορές και ίσως και η πιο οφθαλμοφανής είναι ότι το NYSE (το New York Stock Exchange) υπάρχει ως κτίριο και λειτουργεί έστω παραδοσιακά σε κάποιο χώρο, ενώ το Nadsaq (National Asociation of Securities Dealers Automated Quotations system) είναι ένα καθαρά ηλεκτρονικά διασυνδεδεμένο δίκτυο μεμονωμένων μπρόκερς και ντήλερς. Τα 2 χρηματιστήρια προϋποθέτουν διαφορετικά κριτήρια εισαγωγής εταιρειών και διέπονται από διαφορετικούς κανόνες λειτουργίας. Πρόκειται για τελείως διαφορετικούς οργανισμούς και ανεξάρτητες εταιρείες.

Αγαπητοί κ. Χρ. Ιωάννου και Π.Δ. Υφαντή, χρησιμοποιείστε και λίγο το ίντερνετ να κάνετε μία απλή αναζήτηση και έρευνα για τη δουλειά σας. Πληρώνεστε και έχετε και μία υποτυπώδη ευθύνη απέναντι στους αναγνώστες σας. Δεν κοστίζει πολύ (ούτε και στην Ελλάδα πλέον) και είναι δίπλα σας.(όπως έλεγε χαρακτηριστικά και μία διαφήμιση του flash.gr παλιότερα)

<sub>Σημ. Οι φωτογραφίες είναι από την Wikipedia

Προσθήκη 23/01/07. Ό διαδικτυακός επισκέπτης solon επισημαίνει στα σχόλια ανακρίβειες του ίδιου άρθρου που δεν αλλάζουν την ουσία αλλά που με οδήγησαν σε λάθος υποθέσεις όταν πρωτοέγραψα το κείμενο. Επιβεβαίωση ότι το ηλεκτρονικό μέσο και η διαδραστικότητα του οδηγεί σε καλύτερης ποιότητας πληροφορία εν' προκειμένω.</sub>

Χρυσή παντόφλα - - - skairadio.gr (Α.Π.Ε)

Αυτή η "χρυσή παντόφλα" πάει στη σελίδα του ραδιοφωνικού σταθμού ΣΚΑΙ για την είδηση για τον αποκαλούμενο "αρχαιοκάπηλο καθηγητή" -Hμερομηνία δημοσίευσης: 13-12-06 (18:06) . ( _{εδώ βέβαια ίσως να πρέπει να βάλουμε στην ίδια κατηγορία το Α.Π.Ε. που είναι η πηγή εάν αναφέρει ακριβώς τα ίδια. Δυστυχώς δεν έχω πρόσβαση στο ΑΠΕ να επιβεβαιώσω})

Αν είστε από τους αναγνώστες που διαβάσουν την είδηση και δεν προσέξουν κάτι το μεμπτό ίσως τελικά να προβληματιστείτε στο τέλος για το βαθμό που τα ΜΜΕ έχουν επηρεάσει τον τρόπο σκέψης μας για πράγματα που θα έπρεπε να είναι αυτονόητα (για μένα τουλάχιστον) και περνάνε απαρατήρητα στους δέκτες μας, την προσωπικότητά μας στο τέλος. Το θέμα είναι ότι η συγκεκριμένη είδηση αναφέρεται σε κάποιον καθηγητή από το Δημοκρίτειο πανεπιστήμιο, εναντίον του οποίου ασκήθηκε ποινική δίωξη για παράβαση του νόμου περί αρχαιοκαπηλίας από κάποιον εισαγγελέα. Ο κατηγορούμενος (όπως κάθε κατηγορούμενος φαντάζομαι και νομικός δεν είμαι) ζήτησε και έλαβε 24ωρη προθεσμία προκειμένου να ετοιμάσει την απολογία του. Η είδηση συνεχίζει ενημερώνοντας μας ότι " ο αρχαιοκάπηλος" συνελήφθη από "άνδρες" της ασφάλειας Θεσσαλονίκης.

Το απαράδεκτο στην είδηση για μένα (και για όποιον ενδιαφέρεται για αμερόληπτη και σωστή ενημέρωση θέλω να πιστεύω) είναι ότι το μέσο ( ο τόπος skairadio.gr ) προδικάζει τον κατηγορούμενο πριν καν απολογηθεί και πριν καν αποφανθεί τελεσίδικα η δικαιοσύνη για την τύχη του και τον κατονομάζει "αρχαιοκάπηλο". Ένα μέσο το οποίο φέρει τον τίτλο ενημερωτικό, δρα αυτόκλητα ως δικαστική αρχή και χαρακτηρίζει έναν κατηγορούμενο ερήμην του και πριν οποιαδήποτε νόμιμα θεσμοθετημένη αρχή της κοινωνίας μας αποφανθεί γι'αυτόν και τον καταδικάζει ως "αρχαιοκάπηλο".

Δεν είναι λίγες οι φορές που διαβάζω στα μέσα (και μιλάω για τα Ελληνικά βέβαια) να προδικάζουν αποφάσεις δικαστηρίων. Αυτό εκτός από αντιδημοκρατικό μιας και προδικάζει την έκβαση μιας δίκης , είναι και ανήθικο κατά τη γνώμη μου. Διότι, ο όποιος κατηγορούμενος στιγματίζεται από ένα μέσο το οποίο έχει απήχηση στο σύνολο της κοινωνίας και ακόμα και αν η ίδια η δικαιοσύνη αποφανθεί για την αθωότητά του, το κοινωνικό στίγμα και οι όποιες συνέπειές του θα τον ακολουθούν εφ' όρου ζωής σε όλες τις πτυχές της. Δεν ξέρω εάν η νομοθεσία δίνει τη δυνατότητα στον όποιο κατηγορούμενο να προστατευτεί από τέτοιου είδους απαράδεκτα δημοσιεύματα. Αν όχι , αυτό είναι πλήγμα για τη δημοκρατία και τους θεσμούς της.

Το ενημερωτικό μέσο και ο δημοσιογράφος θα πρέπει να δρουν ως τέτοιοι. Δεν είναι δικαστές , δεν υποκαθιστούν διαδικασίες που προβλέπουν οι νόμοι και δεν αποφαίνονται για τις τύχες κατηγορουμένων. Ως είδηση η συγκεκριμένη του ΣΚΑΙ, θα είχε μεταφέρει πλήρως όποια πληροφορία περιμένει κάποιος που ζητά την ενημέρωσή του/της , αν όπου αναφέρει "αρχαιοκάπηλος" το αντικαταστήσει με το σωστό "κατηγορούμενος για αρχαιοκαπηλία". Είναι σημαντικό να προστατέψουμε τους θεσμούς της δημοκρατίας και το αναφαίρετο δικαίωμα του κάθε ανθρώπου σε δίκαιη δίκη και να αναθέσουμε στο ενημερωτικό μέσο το ρόλο για τον οποίο αυτό είναι αρμόδιο, αυτόν της ενημέρωσης και μόνο.

Υ.Γ. Είμαι περίεργος να μάθω αν το Ε.Σ.Ρ ή η νομοθεσία η ίδια προβλέπει κάτι για τα παραπάνω.

Προσθήκη 16/12/2006: Σε σημερινή είδησή της στο δικτυακό της τόπο η εφημερίδα Καθημερινή , έχει νεότερα για το συμβάν σε άρθρο όπου αναφέρει το σωστό "κατηγορούμενος για αρχαιοκαπηλία". Ίσως να καταφέρει έτσι και ο Σκάϊ να "μάθει" μιμώντας το "αδελφό" μέσο.

Χρυσή παντόφλα- - - (Flash.gr)

Καιρός είναι να σχολιάσω την "ποιότητα" και "πληρότητα" πληροφόρησης από τα ΜΜΕ. Κάτι το οποίο είναι και στο πνεύμα του σκοπού της αρχικής δημιουργίας αυτού του προσωπικού ημερολογίου.
Σκοπός μου ήταν να δημιουργήσω ένα αρχείο και ένα χώρο παρακολούθησης της "αξιοπιστίας" των ΜΜΕ καθαρά από την οπτική γωνιά του απλού δέκτη. Έτσι απλά για την καταχώρηση και την κριτική και την προσωπική τέρψη της λογικής αναζήτησης (οξύμωρο τελικά σ'αυτόν τον τομέα). Έτσι αποφάσισα να γράψω και να απονέμω την 1η χρυσή παντόφλα.

Αυτό το σχόλιο θα είναι αφιερωμένο στο άρθρο που διάβασα στο Flash.gr με link για την ώρα στην αρχική σελίδα (η οποία ομολογώ ότι έχει παραπέσει τον τελευταίο καιρό) και τίτλο "Έρευνα σοκ".
Ο αρθρογράφος δίνει ξεκάθαρο δείγμα από την αρχή για το αγωνιστικό και "ποδοσφαιρικό" ύφος (με διάθεση πυροτεχνημάτων) της είδησης , η οποία ενημερώνει τον αναγνώστη για την "Λεηλασία παραγωγών και καταναλωτών που προκύπτει από έρευνα του ΚΕΠΚΑ ". Διαβάζοντας το άρθρο αναλυτικά ο ανύποπτος αναγνώστης αλλά ταυτόχρονα αναζητητής της ενημέρωσης, βρίσκεται να παλεύει με έναν αχταρμά πυροτεχνημάτων από τιμές και αυθαίρετα συμπεράσματα χωρίς αναφορές και χωρίς κοινή βάση σύγκρισης που τελικά το μόνο που καταφέρνει είναι να του αφήνει απλά την αίσθηση ότι ο αρθρογράφος είτε κάνει πολύ πρόχειρα τη δουλειά του, είτε απλά προσπαθεί με φτηνό τρόπο να εντυπωσιάσει, λαϊκίζοντας.

Διότι μας λέει ότι το ρύζι π.χ., πωλείται στο Μιλάνο για .99 ευρώ και στην Ελλάδα 3.12 έτσι γενικώς. Και αναρωτιέται ο αναγνώστης που θέλει να κάνει μια υποτυπώδη σύγκριση. Μιλάμε για το ίδιο ρύζι; Ίδια ποικιλία και ποιότητα , ίδια επεξεργασία και τυποποίηση; Αυτό που κάνουμε το sushi μήπως ή το της Καρολίνας ή το μπασμάτι; Μπας και λέμε για το Jasmine ή τέλος πάντων αυτό που ρίχνουν στους νεόνυμφους; Την επομένη που θα βρίσκομαι σε γάμο να 'χω μια λεκάνη να μαζεύω βρε αδερφέ. Εννοείται ότι αξίζει να πας στο Μιλάνο, και δίπλα στις βιτρίνες του Versace και Prada, να πεταχτείς για ένα σάκο ρύζι στο τοπικό μπακάλικο. Μιλάμε για χρυσό. 3 φορές φτηνότερο από Θεσσαλονίκη.
Μου κάνει πάντως εντύπωση και η κουβέντα για τη διαφορά τιμής παραγωγού και καταναλωτή για το σιτάρι... Και θυμάμαι την τελευταία φορά που αγόρασα σιτάρι για να το αλέσω στους μύλους της αυλής μου τι ωραία που είχαμε περάσει..
Συνεχίζει το βομβαρδισμό "πληροφοριών" με το λάδι . Κάτι σαν το καυτό λάδι που ρίχνανε από τα τείχη στο μεσαίωνα..Μαθαίνουμε λοιπόν ότι το λάδι είναι σχεδόν δυόμιση φορές φτηνότερο στο Μιλάνο απ' ότι στη Θεσσαλονίκη. Να θυμηθώ την επομένη που περνάω από Malpensa να πάρω ένα 3λιτρο τενεκέ .. Γιατί ένα μόνο; Τρεις καλύτερα. Έχει γούστο να με σταματήσουν στο Ελ. Βενιζέλος στο τελωνείο όμως για το φόρο εισαγωγής.. Άστο καλύτερα. Ένας τενεκές φτάνει. (ά ξέχασα, δεν έχει τελωνείο τώρα μεταξύ χωρών της ένωσης.. 13 θα φέρω).
Βέβαια πέρα από την πλάκα , κανένα στοιχείο συγκρίσιμο δεν παρουσιάζεται στο άρθρο. Απλά ένας βομβαρδισμός από διαφορές σε τιμές μεταξύ Θεσσαλονίκης και διαφόρων πόλεων (μέχρι και Ουάσινγκτον για τα λουκάνικα γαλοπούλας!) γενικά και αόριστα.
Και έρχεται και η δήλωση του προέδρου του ΚΕΠΚΑ του κ. Νίκου Τσεμπερλίδη να κλείσει το μπαράζ των βεγγαλικών με τη φαντασμαγορική δήλωση (σύμφωνα πάντα με το ίδιο άρθρο) "Οι Ευρωπαίοι και κυρίως οι Έλληνες καταναλωτές πληρώνουμε τις υψηλότερες τιμές στον κόσμο για τα τρόφιμα που καταναλώνουμε". Ίσως θα έπρεπε να ενημερώσει τους αναλυτές της UBS που προφανώς έχουν κάνει λάθος στην ταξινόμηση του 2006 των πόλεων για τα τρόφιμα.

Το δικό μου συμπέρασμα είναι ότι στην καλύτερη περίπτωση ο "δημοσιογράφος" που του ανατέθηκε να κάνει το ρεπορτάζ, πήγε στην εκδήλωση Money Show στη Θεσσαλονίκη και απλά κατέγραφε αποσπασματικά ο,τι άκουγε χωρίς καμία προσπάθεια επεξεργασίας και λογικής συνοχής των πληροφοριών. Το αποτέλεσμα βέβαια είναι το συγκεκριμένο άρθρο να μοιάζει με σαλάτα (στο πνεύμα των ζαρζαβατικών βέβαια) παρά με ρεπορτάζ. Είναι πολύ πιθανό βέβαια , η κακή ποιότητα πληροφορίας να είναι στη βάση της κακή έτσι όπως παρουσιάστηκε από τους ομιλούντες στην εκδήλωση. Υπάρχει αρκετή ασάφεια στα στοιχεία και στο τέλος φαίνεται ότι ο αντιπρόεδρος της ΓΕΣΑΣΕ να παρουσιάζει στοιχεία που να μη συγκλίνουν με τα στοιχεία που αναφέρονται παραπάνω. Ακόμα και έτσι να είναι είναι, πιστεύω χρέος του δημοσιογράφου είτε να κάνει καλή δουλειά και να προσπαθήσει να βγάλει κάποιο συμπέρασμα από την ακατέργαστη πληροφορία που να βγάζει κάποιο νόημα ή να το αφήσει αν δε μαζεύεται και να ασχοληθεί με άλλο θέμα.

Το συμπέρασμα από όλ' αυτά είναι ότι κυρίως λόγω της πολύ κακής ποιότητας άσκησης της δημοσιογραφίας (κάποιος μου' χε πει ότι είναι λειτούργημα και όχι επάγγελμα), χάνεται η όποια καλή διάθεση από την μεριά του αναγνώστη να ακούσει και να προσπαθήσει έστω να βγάλει κάποιο συμπέρασμα για τη δική του ενημέρωση. Η είδηση (;) μετατρέπεται σε ένα χείμαρρο ακατέργαστης ασυναρτησίας και μπαρούφας με αποτέλεσμα να μειώνεται η αξιοπιστία και του ίδιου του μέσου (Flash.gr στην προκειμένη) σε άλλες προσπάθειες ενημέρωσης των αναγνωστών του ίσως περισσότερο σοβαρές.

Μα είναι ντροπή! (... κ. Ρουσσόπουλε)

Αναφέρομαι στο απομαγνητοφωνημένο κείμενο της κουβέντας που έγινε στο 1^o συνέδριο για τη διακυβέρνηση του 'Ιντερνετ (ό,τι και να σημαίνει αυτό τώρα..) και που είχα την τύχη; να διαβάσω. Το κείμενο που αναφέρομαι βρίσκεται εδώ, στα αρχεία των συζητήσεων του συνεδρίου. (Σημ. ..όπου κατέληξα μέσω αυτού του άρθρου που με έστειλε εδώ τελικά.)

H κουβέντα συντονίστηκε από τον δημοσιογράφο του BBC Nik Gowing και ανάμεσα στους συμμετέχοντες ήταν και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος της Ελλάδας κ. Θεόδωρος Ρουσσόπουλος. Και εκεί κολλάει ο τίτλος του σημερινού γραπτού μου...

Ντροπή κατ' αρχήν διότι περίμενα από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο της χώρας μου, ο οποίος συμμετέχει σε ένα διεθνές συνέδριο, να μπορεί να χειριστεί ευκρινέστερα και καλύτερα την αγγλική γλώσσα στην οποία διεξάχθηκε η συζήτηση. Ίσως να φταίω εγώ βέβαια τόσα χρόνια στη χώρα των Yankees να ξέχασα τα αγγλικά της μητέρας πρώην ιμπεριαλιστικής αυτοκρατορίας. Ίσως να φταίει η αποκωδικοποίηση της ηχογραφημένης συζήτησης .. αλλά δηλώσεις όπως π.χ.:

">> CHAIRMAN ROUSSOPOULOS: Well, I'd like to make two points, and thank you for giving me the floor. Firstly, why are we all discussing the need for free access? It means that we agree that information is knowledge and knowledge is power. Pioneering journalists in my country wrote a few years that publishing is at the heart of truth.
So knowledge and information make you strong. This means we need to guarantee access, increasing access to the net. This is something that we have been discussing a lot. There's also a second point I would like to make, and it's to show a different way. Because it's not just access to information. It's not just facilitating access. But we should also facilitate the creation of an information source. This means giving anybody the opportunity to create a site or a blog and transmit information. I think Jamie mentioned this before. Anyone can use parts of a quote or a statement and put them together in a way which changes the picture. And this is my thought. Where is the limit between freedom and abuse? That's a very fine point to pick. And on copyright, I would also like to make a comment. Access is
important, and I will give you an example. We have a young composer, composes music. Unless this person has the opportunity to cut a CD and market this, he won't have the opportunity to make a living. So he won't become a professional musician because he won't be able to live from it. What does this mean? That his future is at stake. So on copyright, I think we should keep in mind this as spec as well."...

μου φέρνουν στο μυαλό τον πρόεδρο της χώρας που βρίσκομαι σήμερα και την χαρακτηριστική "ευφράδεια" λόγου που τον διακρίνει. Ανάθεμα και αν κατάλαβα τι θέλει να πει ο ποιητής...

Ντροπή επίσης, διότι στην ερώτηση κατ'αρχήν του Nik Gowing σχετικά με την περίπτωση πρωτοφανούς (για τα του Δυτικού κόσμου δεδομένα) σύλληψης για συκοφαντική δυσφήμηση του Έλληνα μπλόγκερ^* (όπως χαρακτηριστικά τον αναφέρει ο ίδιος) ο κ. Ρουσσόπουλος δηλώνει άγνοια για τη συγκεκριμένη περίπτωση. Και ξαναθυμίζω πρόκειται για τον εκπρόσωπο της κυβέρνησης , ο οποίος συμμετέχει σε πάνελ συζητητών για τη διακυβέρνηση του Ίντερνετ που φιλoξενείται στη χώρα του!

Ντροπή διότι στην ίδια παράγραφο κάνει δηλώσεις με τρόπο που αφήνει να εννοηθεί ότι μπλόγκερς διαδίδουν ψευδείς δηλώσεις μέσω της τηλεόρασης!!! Μα πραγματικά είναι απίστευτη η συλλογιστική του. Μπορεί να διαβαστεί στα πρακτικά στο link που παρέθεσα παραπάνω αλλά πρέπει να βάλω τις 3-4 προτάσεις εδώ για το σχόλιο:

" >> CHAIRMAN ROUSSOPOULOS: Well, I'm not aware of this case. But what I can state is that over the last period, we have had to face various bloggers who make any kind of references really untrue statements. In fact, these lies get on television and on other media which are widely followed in my country. So we have a problem with bloggers who spread lies through television." ...

Η παραπάνω δήλωση με κάνει τελικά να συμπεραίνω ότι ο κ Ρουσσόπουλος (σημ. ο ίδιος πρώην δημοσιογράφος) δεν έχει πρόβλημα χειρισμού της Αγγλικής (μόνο) αλλά (και) του ορθού λόγου. Διότι πώς προκύπτει λογικά ότι επειδή, οι υποτιθέμενες ψευδείς ειδήσεις που ξεκινάνε από τα μπλογκς, αναπαράγονται και αναμεταδίδονται από τις τηλεοράσεις και άλλα μέσα συνεπάγεται ότι υπάρχει πρόβλημα με μπλόγκερς που διαδίδουν ψεύδη μέσω της τηλεόρασης ... δεν μπορώ να το κατανοήσω. Μάλλον τελικά οι μπλόγκερς όχι μόνο έχουν μπλογκς αλλά διοικούν και ελέγχουν τις τηλεοράσεις.. Απλά δεν τό'χω πάρει χαμπάρι..
Όχι μόνο ο παραπάνω ισχυρισμός είναι λογικά σαθρός και παραπλανητικός αλλά συνιστά περίτρανα ταυτόχρονα, ότι δεν υπάρχει έλεγχος και δεοντολογία ούτε στις τηλεοράσεις και τα άλλα μέσα στην Ελλάδα, τα οποία (σύμφωνα με τον κ. Ρουσσόπουλο) αναμεταδίδουν ψευδείς ειδήσεις αβίαστα και χωρίς έλεγχο, βασισμένα σε κάποιο μπλογκ ως πηγή. Η συνέχεια στην απάντησή του είναι εξίσου αποκαλυπτική.. (και ακαταλαβίστικη.. ειλικρινά προτείνω τον αναγνώστη που έτυχε να διαβάσει αυτό εδώ το γραπτό μου να κάνει τον κόπο να διαβάσει όλα τα πρακτικά με τις δηλώσεις του Θεόδωρου Ρουσσόπουλου. Προσωπικά, περίμενα έναν εκπρόσωπο κυβέρνησης να είχε καλύτερη ικανότητα χρήσης του ορθού λόγου. Θα ήθελα πραγματικά να έβλεπα την έκφραση των υπολοίπων στο πάνελ με τα "κεραμίδια" να πέφτουν βροχή.)


^* Η περίπτωση σύλληψης Έλληνα μπλόγκερ που αναφέρεται ο κ. Nik Gowing (και για την οποία δηλώνει άγνοια ο κ. Ρουσσόπουλος) είναι αυτή του διαχειριστή της υπηρεσίας Blogme.gr , Αντώνη Τσιπρόπουλου, για τον οποίο έχει βουήξει ο τόπος με δημοσιεύσεις και αναφορές ακόμα και στον μη ηλεκτρονικό τύπο. Προσωπικά καταδικάζω την άγνοια τόσο από μέρους του μηνυτή (που επίσημα τουλάχιστον δεν έχει αποκαλυφθεί ποιος είναι) όσο και από μέρους του εισαγγελέα και της υπηρεσίας δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος που ενήργησαν σπασμωδικά συλλαμβάνοντας τον υπεύθυνο διαχείρισης υπηρεσίας συγκέντρωσης συνδέσμων σε άλλα μπλογκς μέσω της υπηρεσίας RSS και όχι τον ίδιο τον υπεύθυνο της "πιθανής" συκοφαντικής δυσφήμισης. Άλλη μία νίκη του μεσαίωνα της "πληροφορίας" στην Ελλάδα.

Προσθήκη 05/11/06.
Απ'ότι φαίνεται και σύμφωνα με σχετικό άρθρο της Καθημερινής της Κυριακής (φύλλο 05/11/06) εδώ, ο εν λόγω μηνυτής είναι ο Δημοσθένης Λιακόπουλος ο οποίος διατηρεί τηλεοπτική εκμπομπή η σοβαρότητα της οποίας τίθεται σε αμφισβήτηση από διάφορους...

Ανώτατη εκπαίδευση

Έλεγα τις προάλλες σε ένα φίλο, πρώην συμφοιτητή μου στην Ελλάδα, ότι αν τα πράγματα είναι όπως είναι σήμερα όταν τα νεογέννητα μωρά του φτάσουν σε ηλικία σπουδών, να κάνει ό,τι είναι δυνατόν και να τα παροτρύνει να πάνε στα μεγάλα "σχολεία" των ΗΠΑ. Ακόμα και αν χρειαστεί να δανειστεί ο ίδιος ή και τα παιδιά του. Όσα λεφτά και να πληρώσεις σε σχολεία όπως τα Harvard, Stanford, MIT, Columbia, Berkeley, Carnegie Mellon, Yale, Princeton, Brown, UPenn,Cornell, Caltech κλπ. αφενός μεν με το σύστημα μεταπτυχιακού επαγγελματικού προσανατολισμού που εφαρμόζουν έχεις πολύ καλές πιθανότητες η επένδυση στα δίδακτρα να αποδώσει καρπούς σύντομα, αφετέρου η εμπειρία συναναστροφών με πολλές από τις πιο ενδιαφέρουσες προσωπικότητες του κόσμου και επιστήμονες πρωτοπόρους και κορυφές στους χώρους τους είναι ανεκτίμητη. Είναι επίσης πιθανό εάν επιδιωχθεί να καλυφθεί μεγάλο μέρος των σπουδών από κάποια υποτροφία είτε ως research assistanship ή teaching assistanship αν το πρόγραμμα είναι πρόγραμμα μεταπτυχιακών σπουδών.

Σε 4 από τις 6 κατηγορίες που απονέμονται βραβεία Νόμπελ, φέτος, οι αποδέκτες είναι επιστήμονες που εργάζονται σε κάποιο από τα παραπάνω πανεπιστήμια (για τα οποία η λίστα δεν είναι συνολική). Ενδεικτικά τα 3 τελευταία χρόνια τα παραπάνω ιδρύματα είχαν κάποιον στον οποίο απονεμήθηκε Νόμπελ ως εξής: (περισσότερα στο Nobelprize.org )

-2006-
Berkeley: 1
Stanford: 2
Columbia: 1

-2005-
Harvard: 1
Caltech: 1
MIT: 1

-2004-
Caltech: 1
MIT : 1
Columbia: 1
Carnegie Mellon: 1

Αυτό είναι ενδεικτικό του επιπέδου σπουδών και της ποιότητας διαδραστικότητας με την επιστημονική κοινότητα και τους υπόλοιπους φοιτητές που ένας φοιτητής σε αυτά τα ιδρύματα μπορεί να έχει. Απαρτίζονται από κοινότητες ανθρώπων από όλο τον κόσμο που τις συνδέει η επιθυμία για κορυφαίου επιπέδου σπουδές και έρευνα.
Φυσικά δεν είναι τα μόνα στις ΗΠΑ και στον κόσμο στα οποία γίνεται κορυφαίου επιπέδου εκπαιδευτικό έργο και έρευνα. Ίσως όμως επειδή τα συγκεκριμένα έχουν τόσο μεγάλη ιστορία και παράδοση και επειδή συγκεντρώνουν την προτίμηση τόσο μεγάλου αριθμού υποψηφίων από όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη, η εμπειρία και οι δυνατότητες που παρέχονται στους τυχερούς που κάθονται στα θρανία τους τα καθιστά μοναδικά.
Είναι ενδιαφέρον να παραθέσω κάποια στατιστικά γι'αυτά τα "σχολεία" (μετάφραση ακριβής του όρου schools που χρησιμοποιείται γενικά για τα πανεπιστήμια στις ΗΠΑ).
Κατάταξη όσον αφορά τις δωρεές (σε δισεκατομμύρια δολλάρια):

1. Harvard $29,2
2. Yale $18
3. Sanford $15.2
4. Princeton $12.7
5. M.I.T $8.4
6. Columbia $5.94
7. Univ of California $5.747 (Εδώ συμπεριλαμβάνεται το Berkeley)
   
8. UPenn $5.166
9. Cornell $4.3
10. Caltech $1.418

Πιο ουσιαστική ίσως θα ήταν μια ταξινόμηση ανά φοιτητή γιατί θα ήταν ενδεικτική για το πόσα χρήματα θα είχε τη δυνατότητα να ξοδέψει το ίδρυμα για κάθε φοιτητή που σπουδάζει. Σύμφωνα με αυτή την ταξινόμηση τα πράγματα για τα 3 πρώτα έχουν ως εξής:

1. Princeton $1.678.406
2. Yale $1.567.535
3. Harvard $1.475.313

Όλα τα παραπάνω είναι διαθέσιμα στο σχετικό λήμμα από τη Wikipedia. Μάλιστα είναι εντυπωσιακό ως συγκριτικό μέγεθος, το ότι τα 5 πρώτα πανεπιστήμια παίρνουν αθροιστικά περισσότερα χρήματα σε δωρεές από το ακαθάριστο εθνικό προϊόν της χώρας του Περού.

Βέβαια η λίστα θα ήταν ελλιπής αν δεν παραθέσουμε και κάποιο συγκριτικό μέγεθος ταξινόμησης της ποιότητας των ιδρυμάτων αυτών. Για το σκοπό αυτό συμβουλεύτηκα την ταξινόμηση της ετήσιας έκθεσης ερευνητών του Shanghai Jiao Tong University η οποία χρησιμοποιεί μια φόρμουλα που περιλαμβάνει ώς παράγοντες: (παραθέτω σε παρένθεση το βάρος κάθε παράγοντα) Βραβεία Νόμπελ και βραβεία Fields από αποφοίτους (10%) , βραβεία Νόμπελ και Fields από καθηγητές (20%) , αναφορές ερευνητών τους σε δημοσιεύσεις σε 21 γενικές κατηγορίες (20%) , άρθρα δημοσιευμένα στο Nature και Science (20%) , αναφορές σε Science citation Index / Social Sciences citation index / Arts and Humanities Citation index (20%) και το μέγεθος του ιδρύματος (10%). Η ταξινόμηση για το 2006 βρίσκεται εδώ και περιλαμβάνει τα 500 καλύτερα (σύμφωνα με τα παραπάνω κριτήρια) πανεπιστήμια.
Σύμφωνα με την ίδια ταξινόμηση το Πανεπιστήμιο Αθηνών βρίσκεται στην 352η θέση και αυτό της Θεσσαλονίκης στην 389η θέση. Δεν υπάρχει άλλο Ελληνικό ίδρυμα στον κατάλογο...

Σίγουρα υπάρχουν πολλά αξιόλογα πανεπιστήμια στην Ευρώπη ( τα Oxbridge είναι πάντα στα 10 "καλύτερα" στον κόσμο σε πολλές ταξινομήσεις, όπως και πολλά άλλα ) και ίσως το ταξίδι και το "σοκ" της κουλτούρας πέρα από τον Ατλαντικό να ακούγεται σε πολλούς (σίγουρα στον φίλο μου) ριψοκίνδυνο εγχείρημα. Όμως το μέγεθος της οικονομίας των ΗΠΑ , το μέγεθος και ο αριθμός του επιστημονικού κόσμου, ο ανοιχτός ανταγωνισμός, η άμεση σύνδεση της έρευνας με την βιομηχανία και την αγορά εργασίας, αυτή η διαφορά κουλτούρας η ίδια, δίνουν κατά τη γνώμη μου μια περαιτέρω πρόκληση στον υποψήφιο σπουδαστή γι'αυτό το τόλμημα που αξίζει πιστεύω να επιχειρήσει.

(Σημ. Η γνώμη μου μπορεί να θεωρηθεί υποκειμενική μιας και ο ίδιος έχω κάνει μεταπτυχιακά στις ΗΠΑ, όχι όμως σε ένα από τα παραπάνω σχολεία...)

Αντιθέσεις...

Αμμέσως αφού καταβρόχθησα 2 κομμάτια sachertorte που έφτιαξα την προηγουμένη με πολλή αφοσίωση και έμπνευση, σηκώνω το κεφάλι στο παράθυρο και αντικρίζω δρομείς να τρέχουν προς άγνωστη κατεύθυνση αλλά με αντίστοιχη αφοσίωση.
Τελικά σκέφτομαι, η ζωή έχει τον πιο απλό τρόπο να επικοινωνεί μαζί σου. Το ζήτημα είναι πόσο δεκτικός στα μηνύματα είσαι...Πάω να τρέξω..





σημ. Κάντε click στη φώτο για να δείτε τους δρομείς. Οι αντιθέσεις των 2 φωτογραφιών είναι προφανείς και στα μεγέθη.

Αττική Οδός

Επηρεασμένος από το προηγούμενο σχόλιο, είπα να γράψω τις εντυπώσεις μου για ένα έργο που έχει συμβάλει στην ουσιαστική αλλαγή του προφίλ της Αθήνας (μαζί με μερικά άλλα ακόμα), την Αττική Οδό.
Δεν είμαι καθημερινός χρήστης της οδού. Τα σχόλιά μου προέρχονται από την εμπειρία ενός επισκέπτη στην Αθήνα συνήθως μια φορά το χρόνο. Είναι όμως και σχόλια κάποιου ο οποίος συνηθίζει να οδηγάει στους τόπους που επισκέπτεται και έχει μια γενική αίσθηση σύγκρισης και με άλλα αντίστοιχης κλίμακας οδικές "λύσεις" σε άλλες μητροπόλεις του κόσμου.
Η ποιότητα κατασκευής (οδοστρώματος, εισόδων/εξόδων, σήμανσης) είναι πολύ καλή θα έλεγα και αν μη τι άλλο δείχνει ότι είναι εκτός συναγωνισμού από οποιοδήποτε άλλο δρόμο στην πρωτεύουσα. Έχει μειώσει τον χρόνο μετακίνησης σε απίστευτο βαθμό. Π.χ. η απόσταση από το Μπουρνάζι στα βόρεια προάστια μέσω εθνικής οδού και Αττική οδού συμπυκνώνεται σε πάνω κάτω 15 λεπτά οδήγηση. Αυτοί οι χρόνοι αφορούν ώρες μη αιχμής. Βράδυ κυρίως. Δεν έχω υπ' όψιν μου τι γίνεται σε ώρες αιχμής αλλά υποθέτω ότι το πρόβλημα εκεί θα εστιάζεται στις εισόδους εξόδους. Τις βρήκα αρκετά "κοντές". Για παράδειγμα το φανάρι στον κόμβο με την Κηφισίας είναι αρκετά κοντά στην έξοδο. Συμπεραίνω ότι μετά από καμιά 50αριά αυτοκίνητα η ουρά θα μεταφέρεται μέσα στον αυτοκινητόδρομο. Και επεκτείνοντας την υπόθεσή μου συνεκτιμώντας τον τρόπο που επιλέγουν να οδηγούν αρκετοί συν- αυτοκινητιστές (σφήνες τελευταία στιγμή, έλλειψη αντίληψης του σωστού τρόπου ζεύξης σε λωρίδες) , υποθέτω ότι τουλάχιστον οι 2 δεξιές λωρίδες στις εξόδους των κόμβων θα πρέπει να" πήζουν" σχετικά σε δύσκολες ώρες.

Μετά είναι το κόστος. Δύσκολο θέμα μάλλον για πολλούς. Αν επιχειρήσω να το συγκρίνω με αμερικάνικους αυτοκινητόδρομους που έχω και την περισσότερη εμπειρία είναι σίγουρα πολύ πιο ακριβό ανά χιλιόμετρο οδήγησης^*. Το καλοκαίρι φέτος (2006) , το κόστος χρήσης της Αττική Οδού ήταν 2.70e ανεξαρτήτου διαδρομής. Αυτό σημαίνει ότι είτε μπεις στον κόμβο Ασπροπύργου και βγεις στο αεροδρόμιο, είτε στο κόμβο Ηρακλείου και βγεις στη Λ. Κύμης θα πληρώσεις 2.70. Αν δε κάνεις το λάθος που έκανα εγώ και βγεις ένα κόμβο πριν από αυτόν που έπρεπε και ξαναμπείς από τον κόμβο που βγήκες θα ξανα-πληρώσεις 2.70. Και παρόλο που οι υπάλληλοι είναι πρόθυμοι να σε εξυπηρετήσουν, να ακούσουν το παράπονό σου για το παράλογο της υπόθεσης και να σου δώσουν τη φόρμα παραπόνων, το τμήμα πελατών της εταιρείας φαίνεται δε θεωρεί απαραίτητο να απαντήσει τουλάχιστον με email στα σχόλια που τους στέλνεις από την αντίστοιχή φόρμα της ιστοσελίδας τους.

Το σύστημα χρέωσης είναι ελλιπές και άδικο αν και έχω μία υποψία για το πώς τελικά θεσπίστηκε. Αυτό που χρειάζεται είναι ένα σύστημα καταγραφής εισόδου και στην έξοδο να πληρώνεις ποσό ανάλογο της διαδρομής που έκανες. Ένας από τους πιο παλιούς αυτοκινητοδρόμους της πολιτείας του New Jersey ο New Jersey Turnpike δουλεύει με αυτό το σύστημα. Δε νομίζω ότι κάτι τέτοιο διέφυγε αυτών που ήταν υπεύθυνων για το έργο πάντως. Απλά πιστεύω ότι λόγω του ότι η επένδυση θα ήταν μεγαλύτερη αφού θα χρειάζονταν διπλάσιο αριθμό σταθμών διοδίων και προσωπικού μάλλον αποφασίστηκε να μην προχωρήσει και τελικά να λειτουργήσει με το σημερινό σύστημα. Αυτό όμως "τιμωρεί" το χρήστη του έργου ο οποίος αισθάνεται δικαίως αδικημένος, και σε τελική χρήση σίγουρα στερεί και περαιτέρω έσοδα στην ίδια την εταιρεία. Διότι εάν η διαδρομή Λ. Ηρακλείου - Λ. Κύμης στοίχιζε ενδεικτικά 35 λεπτά αντί 2.70e νομίζω ότι περισσότερος κόσμος θα προτιμούσε τη χρήση του αυτοκινητοδρόμου. Σε αντίστοιχες περιπτώσεις λάθους εξόδου όπως η δική μου η επαν- είσοδος στον αυτοκινητόδρομο θα ήταν θέμα ρουτίνας και δε θα άφηνε την αίσθηση "μαστιγώματος" με τη μορφή διπλοπληρωμής για το λάθος.
Επίσης νομίζω οι υπεύθυνοι της εταιρείας ΑΤΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ Α.Ε. , θα ήταν καλό να βελτιώσουν το σύστημα σχέσεων πελατών τους απαντώντας στα σχόλιά τους για τις υπηρεσίες τους και μη. Δεν είναι προς τιμή της υπηρεσίας , της αξιοπιστίας της, αλλά και της ευθύνης που έχει απέναντι στους πελάτες της το να αγνοεί τα σχόλια για τα προβλήματα που συναντούν χρησιμοποιώντας τις υπηρεσίες της. Είμαι περίεργος για το τι άποψη θα είχε το Ι.Ν.Κ.Α για τα παραπάνω.

Δεν είναι αργά πάντως πιστεύω να διορθωθεί το σύστημα πληρωμής στην Αττική Οδό. Διορατικότητα χρειάζεται. Σε πρώτη φάση κατασκευή ηλεκτρονικών (e-pass) ανιχνευτών στην έξοδο θα ήταν απαραίτητη. Έτσι, οι πρώτοι "ωφελημένοι" από το πιο δίκαιο σύστημα πληρωμής θα είναι οι χρήστες του e-pass. Δε χρειάζεται έτσι και περαιτέρω επένδυση σε προσωπικό και θα έδινε κίνητρο σε περισσότερο κόσμο να χρησιμοποιεί το e-pass.

* Ίσως σε πολλούς να ακούγεται "ανισσόροπη" μια τέτοια σύγκριση αλλά για να κάνουμε τα πράγματα πιο συγκρίσιμα έχω στο νου μου την πολιτεία του New Jersey (και τον "ξακουστό" NJTurnpike) μια από τις μικρότερες πολιτείες των Η.Π.Α. με μέγεθος 6 φορές μικρότερο από αυτό της Ελλάδας και πληθυσμό πάλι κάτι λιγότερο από 10 εκατομμύρια κατοίκους.

Οδηγός, όχημα και δρόμος

Γράφω αυτό το σχόλιο έχοντας επιστρέψει φρέσκος μετά από 3 βδομάδες διακοπών στην Ελλάδα. Αφορμή πρώτον, η οδηγική εμπειρία μου αυτόν τον καιρό και δεύτερον, η ανάγνωση σχετικού άρθρου στο περιοδικό 0-300 για μηχανές που ξέκλεψα από τον αδερφό μου (φανατικό οδηγό μηχανής) σχολιάζοντας το πώς προτείνεται να εκδίδονται τα διπλώματα οδήγησης από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το άρθρο άφηνε να εννοηθεί ότι οι κύριοι ευνοημένοι από τον προτεινόμενο τρόπο θα είναι οι σχολές οδήγησης.

Δε θα σχολιάσω αυτό όμως. Εμένα μου έκανε εντύπωση το πώς έκλεινε το άρθρο επισημαίνοντας το πως υπάρχουν τρεις άξονες που καθορίζουν την ασφάλεια όσον αφορά την οδήγηση, που είναι οι εξής : Οδηγός, όχημα (μηχανή εν προκειμένω) και δρόμος. Συμπεραίνω ότι πολλοί αναγνώστες θα συμφωνήσουν με το παραπάνω. Εν πρώτης όψεως συμφωνώ και 'γώ. Αυτό όμως που θεωρώ πολύ σημαντικό να ξεχωρίσει και να τονιστεί με την ελπίδα να βοηθήσει στην καλυτέρευση της οδηγικής συμπεριφοράς και ασφάλειας στους δρόμους είναι ο παράγοντας οδηγός.

Είναι παράλειψη και λάθος πιστεύω να αναφέρουμε αυτούς τους άξονες που καθορίζουν την ασφάλεια στους δρόμους χωρίς να τονίζουμε το βάρος που έχει ο καθένας στο τελικό αποτέλεσμα. Ο άξονας οδηγός έχει κατά πολύ το μεγαλύτερο βάρος από τους τρεις. Οι άλλοι δύο (όχημα και δρόμος) είναι σταθερές. Ο άξονας οδηγός είναι η μεταβλητή που καθορίζει την τελική τιμή της εξίσωσης. Ο παράγοντας οδηγός είναι εκείνος ο οποίος ξέρει (ή θα έπρεπε να ξέρει) την κατάσταση του οχήματός του πριν οδηγήσει. Επίσης ο ίδιος θα πρέπει να εκτιμά την κατάσταση του οδοστρώματος καθώς οδηγεί και σύμφωνα με αυτή να προσαρμόζει την οδηγική του συμπεριφορά.

Το πόσο "χάλια" δρόμους έχουμε στην Ελλάδα είναι κάτι που είναι χιλιοειπωμένο και μάλλον κάτι στο οποίο δύσκολα θα βρεις ανθρώπους να μη συμφωνούν ακόμα και διατυπωμένο έτσι γενικά. Κακές στροφές με λάθος κλίση, πολύ κακά έως ανύπαρκτα φωτισμένοι δρόμοι, ανύπαρκτες ή αμυδρά εμφανείς λωρίδες στο μεγαλύτερο μέρος του οδικού μας δικτύου (αστικό,εθνικό και επαρχιακό), κακή ποιότητα ασφάλτου , ελλειπή και πολύ κακά μελετημένη οδική σήμανση και η λίστα μπορεί να συνεχιστεί για πολλά ...χιλιόμετρα. Ένας καλός και συνειδητοποιημένος οδηγός έχοντας υπ’όψιν του τα παραπάνω είναι έτοιμος να οδηγήσει έτσι ώστε να λιγοστέψει τις πιθανότητες να κάνει το ταξίδι του το τελευταίο γι’αυτόν και πιθανόν την οικογένειά του αλλά και για τον ανύποπτο που θα βρεθεί στο δρόμο του σε μια κακή εκτίμηση. Αυτό νομίζω πρέπει να τονίζεται και να ξανατονίζεται από όλα τα μέσα και έντυπα (συγχαρητήρια στον κ. Καββαθά για το έντυπο και το ύφος του, που σύνταξε και μοιραζόταν από τους σταθμούς διοδίων της Αττικής Οδού) και να γίνει συνείδηση όλων.

Ποτέ δε φταίει αποκλειστικά ο δρόμος σε ένα ατύχημα, δε φταίει ο καιρός και ούτε το αυτοκίνητο. (εκτός και αν ανοίξει ένα χάσμα καθώς οδηγάς, πέσει ένας μετεωρίτης μπροστά σου , ή εκραγεί η μηχανή για κάποιο απρόβλεπτο λόγο). Αλήθεια πόσες φορές έχουν συμβεί τα προηγούμενα και ήταν η αιτία ενός ατυχήματος; και σ’αυτά βάζω και τις απρόβλεπτες ενέργειες ενός ζώου που τελευταία στιγμή εμφανίζεται μπροστά σου. Τις συντριπτικά περισσότερες φορές φταίνε οι άνθρωποι που εκτίμησαν λάθος και πήραν ένα ρίσκο την εκάστοτε στιγμή και δεν υπολόγισαν σωστά, ή αγνόησαν τις συνθήκες και υπερεκτίμησαν τις δυνατότητές τους με αποτέλεσμα να συμβεί το μοιραίο. Είτε αυτό ήταν ελλειπή συντήρηση αυτοκινήτου/μηχανής, κακή εκτίμηση οδοστρώματος, οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ και οδήγηση χωρίς ζώνη/κράνος-στολή.

Στατιστικά η Ελλάδα έχει βελτιωθεί ανά τα χρόνια όσον αφορά τα θανατηφόρα ατυχήματα σε σχέση με τον πληθυσμό της αλλά και τον αριθμό των μέσων που κυκλοφορούν στους δρόμους της. Όμως δεν έχει βελτιωθεί όσο άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ακόμα έχει σημαντικό αριθμό θανατηφόρων τροχαίων με τις κύριες αιτίες να συνοψίζονται στα παρακάτω : χαμηλή χρήση ζώνης ασφαλείας και κράνους, υπερβολική ταχύτητα και σε λιγότερο βαθμό οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ. Σημαντικό να αναφερθεί ότι σύμφωνα με το προφίλ της χώρας όσον αφορά την οδική ασφάλεια που βασίστηκε σε μελέτες ινστιτούτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε συνεργασία με αρχές και υπηρεσίες της χώρας (απ' όπου και τα στοιχεία) η Ελλάδα παρουσιάζει μεγάλο αριθμό θανατηφόρων τροχαίων σε σχέση με άλλες χώρες της Ένωσης με εμπλεκόμενους μηχανές. Ένας λόγος παραπάνω οι φίλοι δικυκλιστές να έχουν στο νου τους το πόσο σημαντικό βάρος στην εξίσωση οδηγός , όχημα , δρόμος -> ασφάλεια έχει ο πρώτος.

Καλό δρόμο σε όλους..