Το πιο επικίνδυνο άσυλο και η ισχυρότερη "μαφία"

Η θέση μου για το λεγόμενο "πανεπιστημιακό άσυλο" είναι ξεκάθαρη. Κατάργησή του τώρα. Δεν εξυπηρετεί τίποτα εκτός από την υπόθαλψη κοινών παραβάσεων του ποινικού κώδικα. Από τις χασισοφυτείες του πανεπιστημίου Ρεθύμνου μέχρι τις ανά τακτά χρονικά διαστήματα καταλήψεις κατά τις οποίες καταστρέφεται υλικό και απειλείται η ζωή και ασφάλεια του κάθε ανύποπτου.
Υπάρχει όμως ακόμα ένα άσυλο το οποίο θα ήθελα να καταργηθεί άμεσα. Αυτό των μελών της κυβέρνησης έτσι όπως το περιγράφει το άρθρο 86 του Συντάγματος. Γράφει σχετικά με αυτό ο κ. Ιωάννης Βαρβιτσιώτης στην Καθημερινή της Κυριακής.
Το άρθρο το βρίσκει κανείς στον ιστότοπο της Βουλής διαθέσιμο για όποιον θέλει να το διαβάσει για να διαπιστώσει απλά ότι το πιο ισχυρό καρτέλ και η πιο θεσμοθετημένη "μαφία" στη χώρα είναι η ίδια η βουλή. Διότι τέτοια προστασία μελών από αξιόποινες πράξεις και τέτοιου είδους ανισότητα στο πώς αντιμετωπίζονται αυτοί που έχουν το μαχαίρι και το καρπούζι σε σχέση με αυτούς που πληρώνουν για το καρπούζι είναι σκανδαλώδης και βαθιά αντιδημοκρατική. Συγχαρητήρια στον κ. Βαρβιτσιώτη για τη διαπίστωση στο τέλος που κάνει για το ρόλο και του δικού του κόμματος στην υπόθεση του άρθρου 86. Αν θέλει κανείς στην Ελλάδα να αρχίσει να δουλεύει σοβαρά προς ένα αξιοκρατικότερο σύστημα και την καθιέρωση της αίσθησης ισονομίας, από εκεί πρέπει να αρχίσει. Αλλιώς στο τέλος τέλος ο κάθε ένας που παραβιάζει τους νόμους το κάνει διότι αισθάνεται ότι η παρανομία και η συγκάλυψή της είναι στην ουσία θεσμοθετημένη συνταγματικά.

Εύχομαι πάντως, με την ευκαιρία της αποκάλυψης του σκανδάλου της Siemens, να διαλυθεί τελείως το πολιτικό σύστημα στη χώρα έτσι όπως το ξέρουμε τα τελευταία 30 χρόνια σχεδόν. Είμαι σίγουρος ότι αν ήταν καθαρά εσωτερικό Ελληνικό ζήτημα θα το αντιμετώπιζαν το πολύ πολύ με 2-3 συζητησούλες στο καφενείο του Μέγκα και θα έμπαινε στο αρχείο. Επειδή όμως ξεσκεπάζεται εδώ και χρόνια από τη Γερμανία (και κει δεν ξέρω πόσο βαθιά μπορεί να πάει η δικαιοσύνη δεδομένου ότι πρόκειται ίσως για τη μεγαλύτερη εταιρεία στη χώρα) ίσως τελικά να πάρει την μπάλα και τους εδώ πρωταθλητές της διαφθοράς και της διαπλοκής. Και από τα δύο κυρίως κόμματα βέβαια. Το μούδιασμα και από τις δύο πλευρές είναι ενδεικτικό της αμηχανίας που επικρατεί. Οι δηλώσεις του πρωθυπουργού της χώρας είναι χαρακτηριστικές ενός αφεντικού της μαφίας που θέλει να προστατεύσει την οικογένεια. Σε κάθε στιγμή αδράχνει της ευκαιρίας να διατυπώσει πως δε θα εκμεταλλευτεί πολιτικά το ζήτημα. Προσφέρει στην ουσία προστασία στο σύστημα. Θα ήταν αυτοκτονία να άρχιζε να κατηγορεί το ΠΑΣΟΚ πχ , ξέροντας ότι τα πλοκάμια της διαφθοράς δε γνωρίζουν κομματικά σύνορα και είναι σημαντικό να δείξει "αλληλεγγύη" στον "αντίπαλο" πιθανόν αποκομίζοντας την ίδια στάση και από εκείνον.
Το πόσο στον ύπνο έχει πιάσει όλους η υπόθεση είναι πάντως χαρακτηριστικό και από το σάστισμα των καφενόβιων στο δελτίο του Μέγκα. Η κ. Όλγα Τρέμη , ο κ. Γιάννης Πρετεντέρης και ο υπόλοιπος θίασος δυσκολεύονται να παρακολουθήσουν τα γεγονότα. Ο κ. Πρετεντέρης μου δίνει την εντύπωση ότι θέλει να ρίξει και τους τόνους για τις πρόσφατες αποκαλύψεις που χτύπησαν πρώτα το ΠΑΣΟΚ. Ούτε λίγο ούτε πολύ μας λέει ότι "εντάξει το ξέραμε ότι οι πολιτικοί τα παίρνουν και ότι δεν είναι κανένα τεράστιο ποσό το 1 εκατομμύριο μάρκα σε σχέση με τα τεράστια νούμερα που ακούμε από τις αποκαλύψεις". Νομίζω είναι και αυτός σαστισμένος. Κατέχει μια σχετικά ισχυρή θέση στο μπουρδούκλωμα του συστήματος της πολιτικο-επιχειρηματικής διαπλοκής όπου τα ΜΜΕ έχουν παίξει τεράστιο ρόλο και αν πάρει η μπάλα το σύστημα ανεξέλεγκτα ποιος ξέρει πόσο θα χτυπηθεί και η θέση του. Είναι χαρακτηριστικό ότι το Μέγκα ήρθε πολύ αργά στον χορό του, απ΄ότι φαίνεται ως τώρα, μεγαλύτερου σκανδάλου διαπλοκής μετά την εποχή Κοσκωτά, και απλά αναγκάζεται να αναφερθεί διότι τα γεγονότα το προσπερνούν.
Από την άλλη, το ΣΚΑΙ μαζί με την Καθημερινή, έχουν ακολουθήσει πιο συστηματικά τα γεγονότα και φαίνεται να οδηγούν. Ο κ. Τάσος Τέλλογλου και τα ρεπορτάζ του μαζί με τον Αλέξη Παπαχελά μου εμπνέουν σίγουρα περισσότερη εμπιστοσύνη ως τηλεθεατή/αναγνώστη.
Για να δούμε που θα φτάσουμε με αυτή την ιστορία..

Ιδιωτικο-επιχειρείν εν τω Ελλάδι.

Αυτή η ιστορία αρχίζει από πέρυσι. Έπρεπε να βρεθώ Ελλάδα για 2 μέρες. Χρειαζόμουν αυτοκίνητο και αποφάσισα μαζί με την πτήση να το κλείσω μέσω της υπηρεσίας ebookers.ch. Το αυτοκίνητο το έκλεισα με Hertz. ( Το έχω ξαναπεί και αλλού και το επιβεβαιώνω συχνά. Μετά από την Αμερική , όσον αφορά το customer service υπάρχει το χάος, μετά η Ευρώπη, μετά ο Έρεβος και μετά η Ελλάδα. )
Αφού, κλείνω το αμάξι και εκτυπώνω την κράτηση φτάνω στο αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης (δε θυμάμαι αν το λένε Μίκρα, Πίκρα, Μακεδονία, Μέγας Αλέξανδρος ή μπατζανάκης του Μέγα Αλεξάνδρου για να τονώσουμε και τα εθνικοπατριωτικά μας).
Εκεί με ενημερώνει η υπεύθυνη του γραφείου της Hertz ότι η κράτησή μου δεν είναι ακριβώς έτσι όπως μου τα είπαν οι Ελβετοί στο ebookers.ch. Μου εξήγησε ότι στη Θεσσαλονίκη δε δίνουν απεριόριστα χιλιόμετρα για 2 μέρες κράτηση. Αφού προσπαθούσα να επεξεργαστώ στον εγκέφαλό μου τι σχέση έχει η διάρκεια κράτησης με τα απεριόριστα χιλιόμετρα και λίγο πριν βραχυκυκλώσω και δεδομένης της αναβράζουσας αγανάκτησης, μου κάνει την εντελώς επαγγελματική και λογική ερώτηση. "Υπάρχει περίπτωση να κάνετε παραπάνω από 90 χλμ την ημέρα;". Εκεί εμπέδωσα το μεγαλείο της κλασσικής Ελληνικής ασυναρτησίας και κουτοπονηριάς. Προσπάθησα να της πω ευγενικά ότι το αμάξι το νοικιάζω και το πληρώνω με τους όρους που συμφώνησα και αυτή η ερώτηση δεν υφίσταται αλλά δυστυχώς με πιάνει η συμβιβαστική κατανόηση του ηλίθιου μέσου Έλληνα καταναλωτή που δεν έχει ιδέα των δικαιωμάτων του και της λέω ότι "δε νομίζω αλλά δε θα ήθελα καν να είναι ζήτημα". Μετά από πολυλογία και από ασυναρτησία σε ασυναρτησία χάνω την υπομονή μου και αποφασίζω ότι δεν πρόκειται να βγω νικητής της αντι-επαγγελματικότητας και ανικανότητας και σκέφτομαι ότι θα το κανονίσω με τους Ελβετούς όταν γυρίσω.
Έτσι και γίνεται. Μετά από μια σωρεία email με την εταιρεία, αναγνωρίζουν τη συμβολή τους στην ταλαιπωρία και αθέτηση όρων συναλλαγής, και μου στέλνουν μία δωροεπιταγή να χρησιμοποιήσω με τη Hertz μέσα σε ένα χρόνο.
Ο ένας χρόνος φτάνει σχεδόν στο τέλος του και αποφασίζω να το χρησιμοποιήσω σε μία νέα εξόρμηση μου στην Ελλάδα. Παίρνω τηλέφωνο στον αντιπρόσωπο Hertz του προορισμού μου διότι ξέρω ότι αν κλείσω αυτοκίνητο από το hertz.gr και πάω να το παραλάβω πληρώνοντας μέρος του κόστους με την επιταγή της Hertz χωρίς πριν να συνεννοηθώ (κάτι εντελώς αυτονόητο στον νορμάλ κόσμο εκτός Ελλάδας) θα έχω πάλι να λύσω γόρδιους δεσμούς μπαρουφολογίας και Ελληνικής ευρηματικής ασυναρτησίας. Παίρνω λοιπόν τηλέφωνο στο τοπικό γραφείο και καταλαβαίνω από τα πρώτα κιόλας λόγια ότι το αυτονόητο θέλει ψήσιμο καλό για να χωνευτεί από τον υπέρμετρα υποψιασμένο υπερστροφικό εγκέφαλο του Έλληνα επιχειρηματία. Μου λέει λοιπόν να πάρω τηλέφωνο στη Hertz Αθήνας να συνεννοηθώ με αυτούς και αν αυτοί συμφωνήσουν δε θα υπάρχει πρόβλημα.
1ον Αποφασίζω να μη συζητήσω μαζί του για ποιο λόγο θα υπάρχει πρόβλημα σε μια επιταγή που εκδόθηκε από τη Hertz Μεγάλης Βρετανίας, έχει διάρκεια ενός χρόνου από την έκδοσή της και δεν έχει περιορισμούς.
2ον Αποφασίζω επίσης να μην παίξω με το πάλι αυτονόητο επιχείρημα -για τις ανεπτυγμένες αγορές των ΗΠΑ κυρίως- , ότι είμαι πελάτης και ψαρεύω υπηρεσία από μια εταιρεία και θα έπρεπε να σκοτωθεί να με εξυπηρετήσει κάνοντας εκείνος τα απαραίτητα τηλεφωνήματα και ό,τι άλλη τοπική αλχημεία χρειάζεται για να προχωρήσει, γιατί αλλιώς θα πάω αλλού...

Παίρνω χθες τηλέφωνο στην Hertz Αθήνας. Εκεί η υπάλληλος αφού μου κάνει ένα σωρό άσχετες ερωτήσεις χωρίς να μου εξηγεί για ποιο λόγο τις κάνει (πχ, τι είδους επιταγή έχω, πώς την πήρα από που) μου λέει κατ'αρχήν ότι μάλλον δε θα έχω πρόβλημα -Να εξηγήσω εδώ στον ανυποψίαστο πιθανό αναγνώστη καταναλωτή της Ελλάδας ότι η επιταγή έχει serial number, αν κάποιος υπεύθυνος καταστήματος θέλει να ελέγξει περί τίνος πρόκειται έχει online σύστημα και το μόνο που θα έπρεπε να σου ζητάει είναι αυτό το νούμερο.-
Βέβαια επειδή έχω καεί πολλές φορές και άλλωστε λόγω προηγούμενου εγκαύματος έχω και αυτή την επιταγή, ζητώ να μου πει το όνομά της προκειμένου να το δώσω στον υπάλληλο στο γραφείο προορισμού μου σε περίπτωση που μου κάνει νερά. Εκεί κόμπιασε. Είναι προφανές ότι δεν έχει ιδέα για το τι λέει, απλά ξεστομίζει ένα κάρο μπαρούφες και δεν μπορεί σε καμία περίπτωση βέβαια να σταθεί και να εκπροσωπήσει την αξιοπιστία της επιχείρησης που αντιπροσωπεύει. Βέβαια προφανώς ως εκεί μπορεί... Μου λέει λοιπόν το εκπληκτικό... "δεν μας κάνετε ένα φαξάκι! την επιταγή να επιβεβαιώσουμε ότι δε θα έχετε πρόβλημα..." . Εκεί δεν ξέρω με τι να γελάσω.. Με το γεγονός ότι μπαίνω στην ταλαιπωρία να παίρνω τηλέφωνο εγώ ως πελάτης από την Ελβετία στην Hertz Αθήνας να συζητήσω το αυτονόητο; Με το ότι η υπάλληλος μιας από τις μεγαλύτερες πολυεθνικές εταιρείες ζητάει από τον υποψήφιο πελάτη της να της κάνει φαξάκι την επιταγή που χορήγησε η εταιρεία της; Συνεχίζω να παίζω λοιπόν το παιχνίδι και τη ρωτάω αν έχουν email να της το κάνω scan και να το στείλω. Μου δίνει το email και το στέλνω προχθές. Το στέλνω στη γενική διεύθυνση πληροφοριών της Hertz Ελλάδας. Ακόμα δεν έχω πάρει απάντηση ούτε καν τυπική αυτόματη.
Υποψιάζομαι ότι θα έχουν την επιταγή πάνω στο χειρουργικό κρεββάτι και ως ιατρικό συμβούλιο από πάνω της θα συσκέπτονται για το τι μέλλει γενέσθαι.. Θα πάρω αύριο τηλέφωνο πάλι. Να δω πόσο μακρυά μπορεί να φτάσει εν έτος 2008 η κάκιστη ποιότητα υπηρεσιών στην Ελλάδα. Φυσικά το χειρότερο που μπορεί να συμβεί είναι να κλείσω αμάξι με άλλη εταιρεία και να χρησιμοποιήσω την επιταγή να πάρω ένα αμάξι εδώ να το κάνω βόλτα στις Άλπεις.
Κατα τ'άλλα... "Ζήσε το παρα-μύθο σου στην Ελλάδα". Thanks Mr Avramopoulos..

ΥΓ Το παρών έχει γραφεί με ολίγον γλαφυρό ύφος αλλά είναι καθόλα αντιπροσωπευτικό των γεγονότων.

Τα γκρίζα νερά του κ Κυριάκου Μητσοτάκη

Άκουγα στην "παρωδία" ειδήσεων του Μέγκα τις δηλώσεις του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη σχετικά με τον εξοπλισμό του γραφείου του αξίας περίπου 120,000 ευρώ και πώς η αποπληρωμή αυτού του ποσού προς την εταιρεία, συνέπεσε αφότου ο θόρυβος για τα μαύρα ταμεία της Siemens έχει φουντώσει.
Οι υπόνοιες που δημιουργούνται με αυτή τη συναλλαγή είναι ότι πιθανόν το ποσό να μην εξοφλούταν ποτέ - και άρα να ήταν στην ουσία κάποιου είδους δώρο προς το βουλευτή από την εταιρεία - αν δεν υπήρχε αυτή η φασαρία με τις δωροδοκίες που, όπως αντιλαμβάνομαι εγώ με το λιγοστό μυαλό μου, μάλλον αφορά δωροδοκίες και στα 2 τουλάχιστον μεγάλα κόμματα. Ο κ. Μητσοτάκης βέβαια δήλωσε, στο σοβαρότερο δελτίο ειδήσεων του Σκάι, ότι από τη στιγμή που κόπηκε τιμολόγιο στο όνομά του, δεν υπάρχει περίπτωση αυτό να μην πληρωνόταν, το οποίο μου ακούγεται λογικό, αν και δεν είναι σαφές, πώς και από ποιόν. Δηλαδή το γεγονός ότι κόβεται τιμολόγιο από μία εταιρεία και το γεγονός ότι υπάρχουν ορκωτοί λογιστές που μπορούν να ελέγξουν τους ισολογισμούς ανά πάσα στιγμή, δε σημαίνει απαραίτητα, απ΄όσο μπορώ να καταλάβω, ότι μια εταιρεία δεν μπορεί να κάνει δώρα σε πελάτες κόβοντας τιμολόγιο.
Το αστείο με τον κ Μητσοτάκη είναι ότι στο δελτίο του Μέγκα ανέφερε ότι είχε κάνει διακανονισμό για το πώς θα αποπληρωθεί το ποσό και αυτόν ακολούθησε αλλά , ω τι έκπληξη, δυστυχώς ο διακανονισμός αυτός δεν μπορεί να αποδειχθεί εγγράφως.... Μάλιστα και στα 2 δελτία υπεραμύνθηκε αυτής της ενέργειας, φέρνοντας ως παράδειγμα τον οποιοσδήποτε ο οποίος θα εκμεταλλευόταν μια προσωπική σχέση με υψηλά ιστάμενο στέλεχος μιας εταιρείας προκειμένου να έχει ευνοϊκή μεταχείριση στην αποπληρωμή αγοράς εξοπλισμού. Είναι ο κ. Μητσοτάκης ο "οποιοσδήποτε"; Ή μήπως οι αποφάσεις και οι ψηφοφορίες του κ Μητσοτάκη περισσότερο καθορίζουν τη ζωή του μέσου Έλληνα; Μπορεί ο κ. Μητσοτάκης να δέχεται δώρα και διευκολύνσεις στον ίδιο βαθμό και με την ίδια καλή πίστη που θα το έκανε ο κάθε πολίτης; Και σε ποια εταιρεία του μεγέθους Siemens ορίζονται διακανονισμοί προφορικοί για ευνοϊκές αποπληρωμές προς όφελος ενός..."οποιουδήποτε"; Απ' όσο ξέρω οι διακανονισμοί αποπληρωμής είναι όλοι γραπτοί και καμία εταιρεία δεν κάνει προφορικούς διακανονισμούς πληρωμής... Τίθεται εδώ θέμα δηλαδή και για τον άνθρωπο στη Siemens που κανόνισε τον όποιο προφορικό διακανονισμό που ισχυρίζεται ο κ. Μητσοτάκης.
Το πρόβλημα που βλέπω εγώ είναι φυσικά είναι μια συναλλαγή ενός πολιτικού προσώπου με μια εταιρεία προμηθευτή του Ελληνικού δημοσίου. Το πρόβλημα είναι τουλάχιστον ηθικό και σίγουρα μεμπτό λόγω της άτυπης συμφωνίας/χάρης του τρόπου αποπληρωμής από το πολιτικό πρόσωπο στην εταιρεία. Η εταιρεία έχει κάθε συμφέρον να δίνει δωράκια σε εκείνους τους ανθρώπους που μπορούν να επηρεάσουν αποφάσεις προμηθειών προς όφελός της. Ο κ. Μητσοτάκης ως μέλος της κυβέρνησης, η οποία δυστυχώς ακόμα διαχειρίζεται τις προμήθειες μερικών Ελληνικών επιχειρήσεων, μπορεί με αυτή την ιδιότητα να επηρεάσει προς όφελος της εταιρείας αποφάσεις για το που θα πάει η προμήθεια. Δωράκια και διευκολύνσεις σε πολιτικά πρόσωπα ειδικά σε ένα κράτος σαν την Ελλάδα που η διαφθορά δίνει το ρυθμό στην πολιτική είναι για μένα άμεσα κατακριτέες. Τουλάχιστον θα έπρεπε να είναι υποχρεωτικά δημοσιοποιημένες για οποιοδήποτε θα ήθελε να τις ελέγξει.
Η περίπτωση βέβαια του κ. Μητσοτάκη (αυτή η συγκεκριμένη τουλάχιστον) μου ακούγεται βέβαια ως πταίσμα σε σχέση με το πρόβλημα των "μαύρων ταμείων" της Siemens. Εντελώς εμπειρικά εγώ θα έλεγα να βάλουν να πληρώσουν πρόστιμα και να βάλουν φυλακή πάνω κάτω τους μισούς Έλληνες πολιτικούς. Εντελώς τυχαία. Δεν έχει σημασία ποιοι θα την πληρώσουν. Απλά να γράψουν τα ονόματά τους σε κλήρους και να βάλουν ένα χιμπατζή να τραβά τυχαία χαρτάκια. Κάτι μου λέει ότι μια τέτοια μέθοδος θα είναι σίγουρα πιο δίκαιη και πιο κοντά στην ορθή απόδοση δικαιοσύνης παρά οτιδήποτε θα συμβεί στην πραγματικότητα... Καλά αυτή η υπόθεση Ζαχόπουλου πού βρίσκεται...( ? )

ΥΓ. Ο κ Μητσοτάκης ονόμασε "έμπειρο δημοσιογράφο" τον κ. Τέλλογλου του ΣΚΑΙ 3 φορές στο δελτίο που παρακολούθησα... Ύποπτο...