05 May, 2007

Η παραίτησή μου βρίσκεται στη διάθεση του πρωθυπουργού

«Η παραίτησή μου είναι στη διάθεση του.... (βάζετε πολιτικό πρόσωπο προϊστάμενο).»

Την παραπάνω έκφραση τη διάβασα πρόσφατα στην εφημερίδα «Τα Νεα» όπου, κατά το δημοσίευμα, ειπώθηκε από τον κ. Β. Πολύδωρα. Ο κ. Πολύδωρας φέρεται να είπε ότι η παραίτησή του είναι στη διάθεση του πρωθυπουργού σε συνεδρίαση στη Βουλή. Είναι μία έκφραση που τη διαβάζω συχνά τελευταία. Νομίζω και ο υπουργός απασχόλησης κ. Τσιτουρίδης φαίρεται να το είχε πει πριν πραγματικά παραιτηθεί εν μέσω σκανδάλου με τα γνωστά ομόλογα πλέον.

Ακόμα όμως δεν καταλαβαίνω τι σημαίνει ακριβώς αυτή η έκφραση. Θα μπορούσα να φανταστώ μερικές εκδοχές:

Το «υποκείμενο» αναγνωρίζει ότι υπάρχει περίπτωση να έχει «παραστρατήσει» στα όποια καθήκοντά του και ρόλο της θέσης του και αισθάνεται την ανάγκη να δηλώσει περίπου : «Κοιτάξτε, ίσως να μην τα πηγαίνω και τόσο καλά αλλά δε θα σταθώ στο ύψος των περιστάσεων και δε θα αναλάβω τις ευθύνες μου δηλώνοντας παραίτηση. Παρόλ’αυτά αν ο πρωθυπουργός (ή ο όποιος προϊστάμενός μου) έχει το απαραίτητο σθένος και αποφασίσει να μου πει παραιτήσου τότε θα το κάνω». Είναι κάτι σαν έμμεση παραδοχή των σφαλμάτων σου αλλά χωρίς το θάρρος να το παραδεχθείς ευθέως και νίπτοντας τας χείρας , απευθύνεσαι σε αυτόν που έχει την ευθύνη για σένα να κάνει την δύσκολη δουλειά. Όχι και τόσο κολακευτικό για το χαρακτήρα σου θα έλεγα..

Η άλλη εκδοχή είναι συνάρτηση της προηγούμενης. Δηλαδή ναι μεν ενημερώνεις τον προϊστάμενό σου ότι μπορεί να σου ζητήσει να παραιτηθείς (σουρεαλιστικό ακούγεται), αλλά το ότι χρειάζεται να το κάνεις ίσως να υπονοεί ότι του δίνεις και την άδεια. Δείχνει δηλαδή ότι το «αφεντικό» σου ακόμα και να θεωρεί ότι η απόδοσή σου είναι κάτω των περιστάσεων περιμένει από σένα να του πεις ότι αν θέλει μπορεί να σου ζητήσει να παραιτηθείς. Ενδιαφέρουσα ακούγεται η δουλειά αυτή πάντως. Ο υφιστάμενος να ενημερώνει τον προϊστάμενο ότι μπορεί να τον παραιτήσει αν θέλει. Αν μη τι άλλο οι εργασιακές σχέσεις στο Ελληνικό δημόσιο (στα κυβερνητικά στελέχη τουλάχιστον) δείχνουν να είναι είναι αρκετά προοδευτικές.

Τι να είναι αυτό που σε ωθεί να λες δημόσια ότι είσαι διατεθειμένος να παραιτηθείς αν σου το ζητήσουν; Στην ουσία συμφωνείς ότι αξίζει να παραιτηθείς και άρα το ότι περιμένεις να στο ζητήσει κάποιος άλλος να το κάνεις δείχνει ατολμία. Ακόμα ένας λόγος να παραιτηθείς. Και τι μήνυμα δίνεις στους δικούς σου υφισταμένους όταν κάνεις τέτοια δήλωση δημόσια;

- «Χμμ, το αφεντικό μου δηλώνει δημόσια ότι είναι έτοιμος να παραιτηθεί , την επόμενη φορά που κάνουμε σύσκεψη για σχεδιασμό και δράση ας έχω στο νου μου ότι είναι με το ένα πόδι έξω και για την ώρα ζωγραφίζει με τους μαρκαδόρους που του έδωσε ο γονιός του να παίζει στο γραφείο. Και προπαντός .. σε καμία περίπτωση δεν τον παίρνουμε στα σοβαρά.»

Τέλος, τι μήνυμα δίνεις στο αφεντικό σου το ίδιο όταν του λες δημόσια «αν θες να μου πεις να παραιτηθώ θα το κάνω». Εγώ προσωπικά δεν βλέπω άλλη επιλογή από το να σε απολύσω. Διότι ακόμα και καλή δουλειά να θεωρώ ότι κάνεις , το γεγονός ότι διαλαλείς τέτοια επιθυμία, δηλώνει χαμηλή αυτο-εκτίμηση. Μας εκθέτεις όλους και πρέπει να κάτσεις πάγκο. Σύντομα με τέτοια ομάδα που έχουμε, θα έρθουμε να σου κάνουμε παρέα βέβαια αλλά τουλάχιστον θα έχουμε κάποιους τον κρατάν ζεστό...

2 comments:

ioannisk said...

Αυτό το άρθρο μάλλον θα σου αρέσει: «Είμαστε για τα μπάζα...»

ManBlogg said...

Καλά η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά σε τέτοιες περιπτώσεις Γιάννη. Το σημαντικό και ουσιώδες είναι το συμπέρασμα του άρθρου το οποίο αντιγράφω εδώ :

"Τελικά, το πρόβλημα δεν είναι ο κ. Πολύδωρας. Ο καθένας φέρνει στο δημόσιο βίο την πραμάτεια του. Το πραγματικό πρόβλημα είναι τι είδους χώρα είναι αυτή που έχει για υπουργό Δημόσιας Τάξης έναν πολιτικό σαν τον κ. Πολύδωρα."