13 February, 2010

Από τον ΑΓΠ στον ΓΑΠ

Το 1989 , ο Ανδρέας Γ. Παπανδρέου, πατήρ του Γεωργίου Α. Παπανδρέου, σημερινού πρωθυπουργού , κραύγαζε μεσούντως του σκανδάλου Κοσκωτά ότι οι κατηγορίες εναντίων του συνιστούσαν συνωμοσία και σχέδιο προκειμένου να πληγεί η χώρα. Πίσω από όλα κρύβονταν οι Αμερικάνοι. Οι πλειβείοι του εσωτερικού, οι περισσότεροι, αλλάλαζαν και εκείνοι ρυθμικά στηρίζοντας σθεναρά τον ηγέτη τους. Δεν μπορούσε να μπει στο μυαλό τους ότι το ίνδαλμά τους κσι η τότε κυβερνητική συμορία του θα μπορούσαν να έκλεβαν και να καταχράζοταν τα λεφτά του δημοσίου για προσωπικό όφελος.
Το 2010 , ο γιος του, εν μέσω αμηχανίας για το χάος που βρήκε την οικονομία ύστερα από όλες τις κυβερνήσεις φιάσκο των τελευταίων 2 δεκαετιών τουλάχιστον, κράζει τους Ευρωπαίους ηγέτες για τη διαχείρηση της κατάστασης , λέγοντας ανάμεσα στ'άλλα ότι η Ελλάδα κατήντησε το πειραματόζωο της Ευρώπης. Κατηγόρησε την Ευρώπη ότι απέτυχε στην επισήμανση και καταδίκη της προηγούμενης Ελληνικής κυβέρνησης που παρέδιδε πλαστά στατιστικά. Δεν έχω γενικά καμμία εμπιστοσύνη στις ικανότητες των Ευρωπαίων χαρτογιακάδων. Τους θεωρώ σε γενικές γραμμές, ένα μάτσο αργόσχολους γραφειοκράτες και ασπόνδυλα πολιτικά όντα. Δεδομένης όπως της σημερινής οικτρής κατάστασης της Ελληνικής οικονομικής φούσκας και το πώς έφτασε σε αυτό το σημείο, απορώ ποιός συμβουλεύει τον Έλληνα πρωθυπουργό σε αυτές τις ώρες για το τι θα ξεστομίσει και προπαντώς κατά ποιου. Νομίζω ότι δείχνει να αρχίζει να το χάνει το παιχνίδι διότι τέτοιες κραυγές μόνο τις "μαζορέτες" του ΠΑΣΟΚ συγκινούν. Άλλοι άνθρωποι τώρα που ακούνε αυτές τις δηλώσεις, όπως πχ ο καθηγητής στο MIT Simon Johnson και έχουν μια βασική ιδέα του της ποιότητας των πολιτικών και πολιτικής στην Ελλάδα φαντάζομαι θα σκέφτονται ότι μάλλον μιλάει ο "Αντρέας" μέσα από το στόμα του Γιώργου και όχι η σύνεση και η λογική.

Συμφωνώ πάντως με το ΓΑΠ σε ένα σημείο τουλάχιστον. Μιας και καμμία Ελληνική κυβέρνηση δεν είχε ποτέ τη βούληση να τιμωρίσει όσους έχουν ανά τα χρόνια βάλει σε υποθήκη το μέλλον των σημερινών και μελλοντικών γενεών ας το κάνει κάποιος εκτός Ελλάδας έστω.. Και μιας και δεν μπορεί δυστυχώς να πάει πίσω από το '81 και μετά ας πάει από την εποχή Σημίτη που ανακαλύφθηκαν χειροπιαστά οι δημιουργικές λογιστικές αλχημείες των Ελλήνων με τα παραποιημένα στοιχεία.

07 February, 2010

Ας πληρώσουν και οι πρώην πρωθυπουργοί

Η Ελλάδα λοιπόν μπαίνει υπό Ευρωπαϊκή επιτήρηση, που όμοιά της δεν έχει ξαναδεί Ευρωπαϊκή χώρα από τη σύσταση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η κυβέρνηση αρχίζει πλέον να εξαγγέλλει οδυνηρά μέτρα. Καιρός να πληρώσουν όσοι μάθανε να ζούνε με δανεικά. Γιατί να μην θεσπιστεί και ένας έκτακτος φόρος πρωθυπουργικής σύνταξης; Δε θα ήταν δίκαιο να πληρώσουν οι πρώην πρωθυπουργοί το λιγότερο συμβολικά ένα ποσό για το κατόρθωμα που κατάφεραν, να βρίσκεται η Ελλάδα στη σημερινή κατάσταση; Σίγουρα είναι οι κύριοι υπεύθυνοι για το σημερινό χάος, μιας και ήταν οι άρχοντες του τόπου. Δε θα πρέπει να είναι υπόλογοι στο λαό; Δε θα πρέπει να δείξουν ότι αναγνωρίζουν μέρος της ευθύνης της σημερινής κατάστασης είτε ενεργά συμμέτοχοι στην καταστροφή είτε ακούσια; Οι διευθυντές και μέτοχοι των τραπεζών που κατέρρευσαν (πχ Lehman Brothers, Bear Stearns, AIG κλπ), χάσανε τις περιουσίες τους (υπό μορφή μετοχών). Οι πρώην πρωθυπουργοί γιατί να μη δώσουν έξτρα οβολό για τη σημερινή κατάσταση ;

02 February, 2010

Σκανδαλώδης σπατάλη χρήματος στο χείλος του γκρεμού

.... Διαβάζω τα νέα περί της σύστασης εξεταστικών επιτροπών όπως αυτή για την υπόθεση Siemens. Πόσα λεφτά άραγε θα στοιχίσει στον κρατικό προϋπολογισμό αυτό το επερχόμενο φιάσκο; Πόσα και τα άλλα που οι "αδιάφθοροι" αλαλάζουν ότι θα φέρουν στο φως; Πιστεύει κανείς ότι η πιο αυτο-προστατευόμενη συντεχνία με το πιο σκανδαλώδες για τη δημοκρατία άσυλο (αυτό της βουλευτικής ασυλίας) , αυτή των βουλευτών και πολιτικών, έχει πραγματικές προθέσεις και είναι ικανή να ξεκαθαρίσει την κοπριά από την πολιτική σκηνή του τόπου; Και πιστεύει κανείς ότι υπάρχει κανένα πραγματικό σχέδιο στην εκ βάθους εξυγίανση της λειτουργίας του αδίστακτα σπάταλου κράτους όταν στήνονται τέτοιοι θίασοι τη στιγμή που η χώρα δεν ξέρει τι χρωστάει και ζει με τον ορό στην εντατική;

Γιατι;

Πόσους τόκους των Ελληνικών ομολόγων με τα φουσκωμένα spreads θα μπορούσαν να πληρώσουν τα χρήματα που χρειάζονται για να στηθεί αυτή η παράσταση;

Και το κουίζ της ημέρας:
Εάν οι Έλληνες βουλευτές και γενικότερα πολιτικοί αντιμετωπίζονταν ισότιμα όπως ο κάθε άλλος πολίτης του τόπου από τη δικαιοσύνη, ποιοι θα ήταν περισσότεροι στη βουλή; Αυτοί με ή αυτοί χωρίς καταδικαστικές αποφάσεις εναντίων τους;