25 March, 2010

Οι ασπόνδυλοι της Ευρώπης και η "επιτυχία" του ΓΑΠ

Διαβάζοντας το άρθρο στη Wall Street Journal για τη συμφωνία που επιτεύχθηκε στη συνάντηση στις Βρυξέλλες για το πρόβλημα της Ελλάδας, επιβεβαιώνω την πεποίθησή μου ότι η Ευρώπη σα πολιτικός οργανισμός είναι ένα συνονθύλευμα ασπόνδυλων γραφειοκρατών χωρίς βούληση πολιτικής ένωσης. Δεν καταλαβαίνω για πολλοστή φορά τους τελευταίους μήνες τι συμφώνησαν οι "ηγέτες" της Ευρώπης και πώς αυτό εξυπηρετεί το στόχο του ΓΑΠ ο οποίος το θεωρεί επιτυχία. Νόμιζα ότι επιτυχία θα ήταν γι'αυτόν όπως έχει δηλώσει στο παρελθόν, να μπορεί να δανείζεται η Ελλάδα με χαμηλότερα επιτόκια. Τώρα αυτό το πράγμα που ονόμασαν σχέδιο σήμερα και που περιμένει να εγκριθεί από τα υπόλοιπα μέλη της Ευρώπης, πώς θα πείσει τις αγορές να δανείζουν την Ελλάδα με χαμηλότερα επιτόκια;

Μετά είναι και η απ'όσο φαίνεται σημαντική παρουσία του ΔΝΤ. Τώρα οικονομική ένωση 16 Ευρωπαϊκών κρατών ανάμεσά τους μερικών από τα πιο οικονομικά ισχυρά στον πλανήτη, να φέρνουν σε μια συμφωνία πιθανής οικονομικής διάσωσης ενός από τα μέλη τους, ένα διεθνή οργανισμό με πιο ισχυρό μέλος του τις ΗΠΑ, ο οποίος έχει στηθεί κυρίως για να διασώζει χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου είναι μια ηχηρή κίνηση της απροθυμίας ή ικανότητας τους στην ουσία να διαχειριστούν τέτοιες κρίσεις. Ένδειξη του πόσο μακρυά είναι και μια ενδεχόμενη στενότερη προσέγγιση των μελών σε πολιτικό επίπεδο.

ΥΓ. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ο Γιώργος τρώγεται για ένα "ισχυρό" ευρώ. Με δεδομένο το φιάσκο της Ελληνικής Οικονομίας , ένα αδύναμο ευρώ διεθνώς θα μπορούσε να βοηθήσει στην ανάκαμψη κάνοντας ανταγωνιστικότερη την οικονομία της χώρας σε τρίτες χώρες εκτός Ευρώ. Πώς ακριβώς βοηθάει την Ελλάδα στη σημερινή κατάσταση ένα ισχυρό ευρώ δεν μπορώ να καταλάβω.

3 comments:

squarelogic said...

στους μαιάνδρους του μυαλού του Γιώργου,φοβάμαι οτι η Λογική σηκώνει τα χερια ψηλά...

Γιάννης Καραμήτρος said...

Δεν είμαι μανιχαϊστής αλλά η πολιτικη ένωση της Ε.Ε. πέθανε το 2004 μιας και τότε έπρεπε να διαλέξουμε ανάμεσα στην πολιτική εμβάθυνση ή στην διεύρυνση.

Δυστυχώς για εμένα που είμαι Ευρωπαϊστής κέρδισε η δεύτερη.

Οσον αφορά την Ελλάδα κερδίσαμε μιας και με την εγγύηση των ισχυρών της Ευρώπης πληρώνουμε μικρότερο επιτόκια.

ManBlogg said...

Γιάννη , που και πώς θα πληρώσουμε λιγότερα επιτόκια; Οι αγορές ομολόγων δε λειτουργούν με υποθετικά σχέδια. Αυτό που έκανε ο Τρισέ ήταν ουσιαστική κίνηση (αποδοχή περεταίρω του 2010 των ΒΒΒ κρατικών ομολόγων ως εγγυήσεις για να δανείζουν τις κεντρικές τράπεζες των χωρών) και όντως τόνωσε την αγορά και έριξε λίγο τα spreads προχθές. Η συμφωνία που κάνανε που λέει ότι αν χρειαστεί θα βοηθήσουμε με κάποιο τρόπο που δεν ξέρουμε ακριβώς ποιός θα είναι ακόμα πώς μας βοήθησε και πότε; Δεν πληρώσαμε επιτόκια ακόμα μιας και δεν έχουμε κάνει ακόμα έκδοση νέου ομολόγου (από βδομάδα) Τι διαφορά έχει για τις αγορές δηλαδή αυτού του είδους η γενικόλογη συμφωνία προχθές, από το γεγονός το οποίο είναι ήδη γνωστό στις αγορές το ότι δηλαδή θα μπορούσε σε εσχάτη των εσχάτων η Ελλάδα να τρέξει στο ΔΝΤ. Αυτό το ξέρουν ήδη οι αγορές. Γιατί άλλη μια απροσδιόριστη συνταγή να τους κάνει να συμπεριφερθούν διαφορετικά; Θα κατρακυλούσαν στιγμιαία εάν βάζαν ένα μηχανισμό σε λειτουργία ώστε να κάνουν bids οι ευρωπαϊκές τράπεζες με εγγυημένο χαμηλό ρίσκο μεθαύριο στην νέα έκδοση που ετοιμάζει η χώρα. Τώρα δε νομίζω να πείθει κανένα σοβαρό της αγοράς. (ειδικά όσο ακούω αξιοματούχους να μιλάν για "κερδοσκόπους" που αυτά που λένε θα πρέπει να κάνουν τις αγορές να θάψουν όχι μόνο την Ελλάδα αλλά και άλλους στη συνέχεια μιας και οι πολιτικοί στο τιμόνι είναι για τα μπάζα)