08 December, 2010

Christopher Hitchens : O στρατευμένος άθεος




«Ζώντας κάτω από τη δικατορία της Βορείου Κορέας, ξέρεις ότι  όσο και να υποφέρεις , όσο και να βασανιστείς , όσο και να υπομένεις τα σαδιστικά καπρίτισα ενός νεκρο-κρατικού καθεστώτος (ο εκλιπώντας πρόεδρος Kim Il-sung κατέχει ακόμα και σήμερα τον τίτλο αιώνιος πρόεδρος), υπάρχει σωτηρία και εξιλέωση. Θα πεθάνεις και τα βάσανά σου θα τελειώσουν εκεί.
Ζώντας κάτω από τη δικτατορία , τα καπρίτσια και τις σαδιστικές εντολές ενός θεού που κατά τους αποκλειστικούς ερμηνευτές του λόγου του του στη γη, σε έφτιαξε μεν  ανήμπορο να είσαι τέλειος εξ’ορισμού αλλά παρ’ ολαυτά σου έδωσε την εντολή να γίνεις κατ’ομοίωσή του προσπαθώντας μια ζωή, με ανταμοιβή να τον δοξάζεις αιώνια μετά το μοιραίο, τα πράγματα είναι πολλαπλάσια χειρότερα. Τα βάσανα σου αρχίζουν αφότου πεθάνεις.»
Αυτό είναι  ένα από τα επιχειρήματα του Christopher Hitchens στις αμέτρητες μάχες που έχει δώσει και εξακολουθεί να δίνει από τα φόρα διαλέξεων στην Αμερική αλλά και αλλού, από τα βιβλία και τα άρθρα του εναντίων εκείνων που προβάλουν και θέλουν να επιβάλουν τη θρησκεία και την πίστη σε κάποιον «ουράνιο δικτάτορα» σε όλες τις εκφάνσεις του δημόσιου βίου. Συγκαταλέγεται στο ρεύμα των «Νέων Άθεων» ανάμεσα στους Sam Harris, Richard Dawkins, Daniel C. Dennett και Victor J. Stenger.  ‘Η  θα πρέπει να είσαι πάνω σε κάποιου είδους  σανίδα πειρατικού πλοίου στη μέση της καραϊβικής με τα χέρια δεμένα λίγο πρίν σε σπρώξουν στον ωκεανό και να έχεις μόνο αυτή την επιλογή για να γλυτώσεις ή θα πρέπει να είσαι πολύ μεθυσμένος  για να δεχθείς να αντιπαραταθείς σε μια κουβέντα με κάποιο θέμα απέναντι στον Christopher Hitchens. Όποια και να είναι η θέση σου στο θέμα προς αντιπαράθεση δεν μπορείς παρά να υποκλιθείς στη δύναμη του δομημένου και τεκμηριωμένου  λόγου του αντιπάλου σου εφόσον η δύναμη των επιχειρημάτων του θα σε έχουν κάνει να λυγίσεις  επικλινώς προς τα μπρος έτσι και αλλιώς.  Αν δε είσαι ο πρώην καρδινάλιος Ratzinger και νυν επικεφαλής της καθολικής εκκλησίας, καλού κακού θα πρέπει να συμβουλεύεσαι και τους δικηγόρους σου όταν ταξιδεύεις  στη γεννέτειρα του Christopher, όταν ο ίδιος  κινεί γη και ουρανό προκειμένου να οργανώσει τη σύλληψή σου από τις αρχές  με την κατηγορία της συνομοτικής συγκάλυψης των εγγλημάτων χρόνιας κακοποίησης και βιασμών ανηλίκων από τους υπαλλήλους της Εκκλησίας σου.
Ο ΒρετανοΑμερικανός Christopher Hitchens δε διαλέγεται μαχόμενος στο πλευρό της αντι-θεΐας μόνο.  Όπως έχει δηλώσει ο ίδιος, ο ρόλος του μαχητή του ορθολογισμού και υπερασπιστή του κοσμικού κράτους κατά της απόπειρας των θρησκευτικών φανατικών οποιασδήποτε απόχρωσης να καθορίζουν την πορεία και τη ζωή των ανθρώπων, έγινε κεντρικός στη ζωή του μόνο μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης  Σεπτεμβρίου. Ήταν εξάλλου και σθεναρά υπέρ της πολιτικής Μπους για στρατιωτική επέμβαση στο Ιρακ κατά του Σαντάμ Χουσεΐν. Είναι δημοσιογράφος, συγγραφέας ,και κριτικός λογοτεχνίας, συγγράφει ανάμεσα σε άλλα, στα περιοδικά The Atlantic, Vanity Fair, Slate, World Affairs, The Nation, Free Inquiry.  Είναι μέλος του Hoover Institution του πανεπιστημίου Stanford.  Γεννημένος το 1949 στη Βρετανία είναι ανάμεσα στους πιο επιφανείς διαλογιστές της εποχής μας και πολύ συχνά χαρακτηρίζεται από τους αντιπάλους του σε δημόσιες ομιλίες ως ο πιο χαρισματικός ομιλιτής στο εκάστοτε θέμα προς αντιπαράθεση. Σθεναρός υποστηρικτής του ρεύματος του διαφωτισμού και «αιώνια» ευγνώμων  σε μεγάλους ευεργέτες του πολιτισμού του ανθρώπου όπως ο Σωκράτης , ο Επίκουρος, ο Τόμας Τζέφερσον, ο Τομας Πέιν , ο Όργουελ , ο Δαρβίνος ανάμεσα σε άλλους, δεν έχει δείξει να προβληματίζεται να κατηγοριοποιηθεί σαν εριστικός βάλοντας κατά της μητέρας Τερέζας χαρακτηρίζοντάς την «Φανατική και απανεώνισα», των Μπιλ και Χίλλαρυ  Κλίντον αλλά και πολλών εν ζωή η μη, τηλε –ευαγγελιστών των ΗΠΑ.
Ανάμεσα στις προγραμματισμένες επερχόμενες αναμετρήσεις του στα πάνελ που προσκαλείται ο Christopher Hitchens έχει αναγκαστεί να χωρέσει από το καλοκαίρι του 2010 και τα ραντεβού του με την κλινική για τις προγραμματισμένες χημειοθεραπίες. Ο Christopher ενημερώθηκε ότι πάσχει από μεταστατικής μορφής καρκίνο του οισοφάγου. Δεν έχει αυταπάτες για το μέλλον. Αγνόησε την «μέρα προσευχής» που είχαν οργανώσει πιστοί για τη σωτηρία του και δε συμετείχε.Ο ίδιος είπε στον Anderson Cooper στο CNN όταν μίλησε πρόσφατα μαζί του ότι  «αν ανήκεις στην κατηγορία των ανθρωποειδών θηλαστικών τα οποία αγαπούν το αλκοόλ και το τσιγάρο τότε θέτεις υποψηφιότητα και για αυτό το ενδεχόμενο». Θα επιθυμούσε να βρεθεί στο «θετικό» στατιστικό άκρο της καμπύλης που λέει ότι λιγότεροι από 20% από τους ασθενείς  στο ίδιο στάδιο καρκίνου με αυτόν, ζούν πάνω από 5 χρόνια.Από κει και πέρα, τα «θαύματα» είναι για τους  επιρεπείς σε παραισθήσεις  και ο ίδιος έχει παραδεχθεί ότι δεν ανήκει στην κατηγορία των «homo sapiens» που αντιμετωπίζουν την πραγματικότητα ερμηνεύοντάς τη ψάχνωντας απαντήσεις στο υπερφυσικό.
Ο αναγνώστης που, ασχέτως αν συμφωνεί ή διαφωνεί με τις θέσεις του Christopher Hitchens, διψάει για διαλόγους ορθολογικής σκέψης, μπορεί να ακολουθεί τη συνέχεια της πορείας  της ζωής του Christopher Hitchens μέσα από τα βιβλία του, τα άρθρα του αλλά κυρίως τις αντιπαραθέσεις του οι περισσότερες των οποίων μπορούν να βρεθούν στο youtube.com. Πιο πρόσφατα, το Νοέμβριο του 2010 «το μενού» μαχών είχε και  τον  πρώην πρωθυπουργό της Μεγάλης Βρετανίας , Τόνυ Μπλαίρ, -πρόσφατο μέλος των πιστών της καθολικής εκκλησίας – στο Τορόντο του Καναδά. Τα εισιτήρια για το γεγονός είχαν εξαντληθεί από πολλού.
ΥΓ. Τα στοιχεία αναφερόμενα στο κείμενο μπορούν να επαληθευθούν στην Wikipedia και τους αμέτρητους λόγους του Christopher Hitchens που μπορεί ο καθένας να αναζητήσει και να παρακολουθήσει στο youtube.com

Μερικά εδώ:

*Το παρόν κείμενο δημοσιεύθηκε πρώτα στη διαδικτυακή εφημερίδα www.protagon.gr στη νέα κατηγορία των Αναγνωστών εδώ στις 08/12/2010. Το www.protagon.gr είναι ένας δικτυακός τόπος που συγκεντρώνει τα κείμενα γνωστών (περισσότερο ή λιγότερο) προσωπικοτήτων από διαφορετικούς δρόμους της Ελληνικής ζωής. Είναι ένας τόπος για "ιστορίες για να σκεφτόμαστε διαφορετικά" όπως αναφέρεται και στο λογότυπό του. Από τις 08/12/2010 ο τόπος εμπλουτίστηκε με νέες ενότητες ανάμεσά τους και αυτή των αναγνωστών όπου φιλοξενούνται κείμενα των αυτών που το επιθυμούν σαν και αυτό. Θα ήθελα να ευχαριστήσω τους συντελεστές του protagon.gr αλλά και τον κ. Άρη Δαβαράκη ο οποίος επιμελείται την κατηγορία αναγνωστών για την ευκαιρία αυτή. Ο τίτλος του κειμένου ήταν επιλογή των συντελεστών του protagon, μου αρέσει και τον υιοθετώ μιας και δεν είχα προσδιορίσει κάποιο συγκεκριμένο τίτλο όταν έστειλα το κείμενο.

7 comments:

Epanechnikov said...

Φαντάζομαι πως θα σου αρέσει το παρακάτω βίντεο :)

http://www.youtube.com/watch?v=-hnqo4_X7PE

Τα λέμε!

ManBlogg said...

Α! ναι αγαπητέ epanechnikov . Να σου πω στο συγκεκριμένο βίντεο αυτό που μου έκανε περισσότερο εντύπωση είναι η "τραγική" παρουσία , λόγω δομής επιχειρημάτων και σχέσης με την κουβέντα, του Taleb. Έχω αγοράσει το Black Swan αλλά μετά από αυτή την παρουσία έχω λιγότερη όρεξη να το διαβάσω.. Δείχνει να πάσχει από celebrit-ιτιδα αν κρίνω και από τελευταίες παρουσίες του στα αμερικανικά μέσα :) .

Epanechnikov said...

Φίλε Μάνο έχεις δίκαιο. Απογοητεύτηκα και εγώ από τα περισσότερα επιχειρήματα του Taleb. Δεν έχω διαβάσει το black-swan (αν και έτυχε να παρεβρεθώ σε σχετική ομιλία του Taleb στο LSE πριν από λίγα χρόνια) αλλά το fooled by randomness μου είχε φανεί σχετικά ενδιαφέρον (αν και άστοχο σε ορισμένα σημεία).

ManBlogg said...

Epanechnikov, περιμένω να δω και αυτήν την αντιπαράθεση σε λίγες μέρες. Δεν ξέρω αν έχεις παρακολουθήσει τον Sam Harris. Βρίσκω και αυτόν αρκετά δυνατό στο λόγο, τεκμηριωμένο και συνήθως λιγότερο φορτισμένο από τον Hitch. Θα έχει αν μη τι άλλο δύναμη αυτή η αντιπαράθεση. Έχω ακούσει σε αντιπαραθέσεις τον Hitch και τον Wolpe ( είναι παντού online) και ο Wolpe έχει καλό λόγο σε σχέση με άλλους. Τον Artson δεν τον έχω ακούσει μέχρι στιγμής.

Epanechnikov said...

Έχω παρακολουθήσει μερικά videos του Harris και μπορώ να πω πως τον προτιμώ από τον Hitchens. O Wolpe όντως έχει αρκετά καλά επιχειρήματα. Αυτό που έχω παρατηρήσει ωστόσο σε τέτοιου είδους συζητήσεις είναι πως συνήθως καταλήγουν στο ίδιο σημείο. Στο πόσο χρήσιμη είναι (ή δεν είναι) η θρησκεία και όχι στο αν υπάρχει/δεν υπάρχει Θεός. Αυτό πιθανότατα επειδή το τελευταίο ερώτημα είναι αδύνατο να απαντηθεί. Έτσι γίνεται ένα είδους cost-benefit analysis - μα η θρησκεία οδηγεί σε πολέμους / σε υψηλότερα στάδια ηθικότητας - η οποία όμως δεν καταλήγει πουθενά (αφού - δεδομένης της αρχικής θέσης των ομιλητών -είναι βαθύτατα subjective). Βέβαια τα επιχειρήματα που ακούγονται στη πορεία έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον. Η αλήθεια είναι πως δυστυχώς η χρήση τους (από τους εκάστοτε υπερασπιστές της αθεΐας/θρησκείας) είναι πολύ σπάνια.

ManBlogg said...

Ναι έχεις δίκαιο όσον αφορά το πώς καταλήγουν αυτές οι κουβέντες. Όπως σωστότατα παρατηρείς φυσικά και έχει σχολιαστεί τόσο στο δικό σου blog όσο και στου thinks, αυτό στην ουσία του true or false δε γίνεται να απαντηθεί. Αλλά τις βρίσκω πολύ χρήσιμες αυτές τις κουβέντες ειδικά εδώ στην Αμερική, λόγω της πολιτικο/κοινωνικής κατάστασης. Ας μην ξεχνάμε τους creationists, και γενικά τον τρόπο συμπεριφοράς και επιλογών που πηγάζει σε ένα σύστημα "ηθικής" βασισμένο σε θρησκευτικά δόγματα. Όσο γίνονται τέτοιες κουβέντες τόσο υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες ο κόσμος να σκέφτεται, ακόμα και αν αυτές στην ουσία είναι debate shows όπως αυτή που έβαλα το λίνκ, μιας και τι πιθανότητες έχει να βγεί κανείς νικητής από μια τέτοια αντιπαράθεση όσον αφορά το ζητούμενο του τίτλου.

Epanechnikov said...

Δεν έχεις καθόλου άδικο Μάνο. Οι συγκεκριμένες συζητήσεις είναι απολαυστικές (σε αρκετά σημεία) και είμαι σίγουρος πως κάνουν πολύ κόσμο να σκέφτεται "out of the box". Στην Αμερική από ότι έχω καταλάβει (παρακολουθώντας κυρίως τα μέσα - δεν έχω ζήσει [ακόμα;] στις ΗΠΑ) τα πράγματα είναι αρκετά περίεργα... Κάτι αντίστοιχο με το Fox news π.χ. δεν υπάρχει στην Ευρώπη :)