Χαφιές:
Όρος που έχει αλλάξει νόημα ακολουθώντας την πρόσφατη «ιστορική συνέχεια» των Ελλήνων. Στα χρόνια της κατοχής αναφερόταν στον προδότη. Αυτόν που κατέδιδε στον κατακτητή τους αντάρτες και τους συνεργούς αυτών. Στα χρόνια του εμφυλίου χρησιμοποιόταν χαρακτηρίζοντας τον καταδότη των κομμουνιστών στις αρχές. Στα χρόνια της δικτατορίας γι’αυτόν που συνεργαζόταν με το καθεστώς και έδινε πληροφορίες στις αρχές για την αντι-εξουσιαστική/επαναστατική δράση των συμπολιτών του.
Στη σύγχρονη, ελεύθερη, δημοκρατικού πολιτεύματος Ελλάδα, χρησιμοποιείται σε διάφορες καταστάσεις:
Ο γείτονας βαφτίζει χαφιέ το γείτονα επειδή τον κατήγγειλε στην πολεοδομία που έχτισε την παράνομη μεν προέκταση στο ήδη αυθαίρετο οίκημα του και παίρνει λίγο από το μελλοντικό πεζοδρόμιο, αλλά, εντάξει, ποιος είναι αυτός που θα του πει ποιο είναι το σωστό και ποιο όχι; Ίσως πάλι επειδή τον κατήγγειλε για επανειλημμένη ρίψη σακούλας σκουπιδιών ως μεταμοντέρνος Γκάλης με αποδέκτη 100 τετραγωνικά μπασκέτα , προσπαθώντας να πετύχει τον κάδο στο πεζοδρόμιο από το μπαλκόνι του. Ε και; Πρόβλημά του και μαγκιά του!
Ή όταν η τοπική κοινωνία σιγοψιθυρίζει το «εγώ δε θα γίνω χαφιές» απρόθυμη να βοηθήσει στις έρευνες για τον εντοπισμό των δραστών που αφαίρεσαν τη ζωή ενός μικρού μαθητή με το όνομα Άλεξ σε κάποια επαρχιακή πόλη της Ελλάδας.
Αλλά και σε πιο μοντέρνες εκφράσεις για τις κάμερες «ηλεκτρονικούς χαφιέδες» που θα μπορούσαν να καταγράφουν επεισόδια στα γήπεδα και ίσως και να έσωζαν ζωές. Αλλά πάλι χαφιέδες στη ζωή μας δε θέλουμε τι κι’αν χάνουμε μερικούς από μαχαιρώματα ή φωτοβολίδες σπόντας. Κανείς δε θα μας πει εμάς ότι μπορεί και να κάνουμε λάθος και στο κάτω κάτω αυτά πάντα υποκινούμενα είναι και στο τέλος τέλος ξέρουμε ότι για όλα φταίει η παιδεία μας γενικότερα . Αυτά είναι μέτρα καταστολής και όχι πρόληψης και ‘δω δε χωράνε.
Είναι μία έννοια που έχει ελαστικοποιηθεί (ή πλαστικοποιηθεί;) και έχει προσαρμοστεί στις σημερινές ανάγκες συγκάλυψης της ανομίας. Ο σύγχρονος τύραννος και κατακτητής στα μάτια του νεοέλληνα είναι το κράτος, οι νόμοι που ο ίδιος ψηφίζει , πολλές φορές και η ίδια η κοινή λογική. Λογικό δεν είναι;
Politically correct:
Χρησιμοποιείται αφειδώς από πιο «σοφιστικέ» άτομα, κυρίως αυτούς που άρχισαν να σερφάρουν στο ίντερνετ αλλά και δημοσιογράφους.Είναι αμερικάνικος όρος (όπως και οι περισσότεροι που χρησιμοποιούμε στο καθημερινό νεοταξ λεξιλόγιό μας). Καμιά φορά και από προχωρημένους πολιτικούς. Κάπου το διάβασαν online, κάποιος ξάδερφος από Αμερική τους το ανέφερε ή κάτι τέτοιο. Το καλό είναι ότι επειδή είναι αμερικάνικης προέλευσης όρος, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αρνητική έννοια κατά κόρον. Ενδείκνυται η χρήση του για την απαξίωση ενεργειών που έχουν ως στόχο την προστασία ατόμων από ρατσιστικές επιθέσεις ή άλλες διακρίσεις, διακρίσεις στον εργασιακό χώρο λόγω καταγωγής/φύλου/σεξουαλικής προτίμησης/αναπηρίας κ.α. Είναι αμερικάνικη πατέντα άρα έχει μόνο αρνητική έννοια και μπορούμε να το χρησιμοποιούμε όταν οι παραπάνω ενέργειες δε μας αρέσουν. Είναι παγκοσμίως γνωστό εξάλλου ότι εμείς οι Έλληνες δεν είμαστε ρατσιστές, ούτε διακρίσεις σε κανέναν κάνουμε. Το έχουμε στα γονίδιά μας ( τα οποία μας βοηθάνε να νικάμε και σε αγώνες sprint στους Ολυμπιακούς)
Politically correct χαφιές (ή Αγιατολάχ):
Η επιτομή των παραπάνω. Άνθρωπος βαλτός, (σίγουρα από τους Αμερικάνους), ικανός να προκαλέσει μεγάλη καταστροφή στο status quo της εικονικής μας λογικής και φιλοσοφικού μας θεωρητικού υπόβαθρου. Άνθρωπος φασίστας, κατά της ελευθερίας του λόγου που με θρασύ τρόπο διαμαρτύρεται και φωνάζει τους μπάτσους, κατά της θεμελιώδους ελευθερίας του καθένα να βρίζει, να μειώνει, να λοιδορεί, να συκοφαντεί, να δέρνει και στην τραβηγμένη σουρεαλιστική εκδοχή των όλων , να σκοτώνει (πάντα εν βρασμώ ή όταν τον «πνίγει το δίκιο» -εγκλήματα τιμής). Εξάλλου όποιος κάνει τα παραπάνω, σύμφωνα με την επικρατούσα λογική, είναι σίγουρο ότι έχει κάποιο βαθύτερο κοινωνικό λόγο ή το «θύμα» τον προκάλεσε, εκδοχή που «φοριέται» πολύ σε βιασμούς. Αυτό, αυτομάτως του δίνει το δικαίωμα να το κάνει και είτε τον απαλλάσσει τελείως ή μερικώς από κάθε ευθύνη των ενεργειών του. Ο ίδιος είναι θύμα ενός γενικότερου σαθρού συστήματος και συνήθως όταν η προσοχή πέφτει πάνω του λόγω των ενεργειών του, πρόκειται για στημένη κατάσταση που σκοπό έχει να παραπλανήσει τον υποψιασμένο πολίτη από τα «πραγματικά του προβλήματα». Τα άλλα.
Ο politically correct χαφιές δεν έχει humor και συνήθως σκοπεύει στην διατάραξη της αρμονικής λειτουργίας της φυσικής επιλογής σε ένα δαρβινικό κοινωνικό σύστημα με εφαρμογή της έννοιας της ελευθερίας όπου ο καθένας βρίσκει τη θέση που του αρμόζει με γνώμονα το πόσο δυνατά βρίζει, φωνάζει, δέρνει, λοιδορεί και συκοφαντεί. Η καθημερινότητά μας εξάλλου σε όλα τα επίπεδα (πολιτική ζωή, τηλεόραση, τύπος, επιχειρηματικότητα, δημόσιος τομέας) προδίδει την επιτυχία του παραπάνω συστήματος και τέτοιους βαλτούς ανθρώπους (συνήθως β’ κατηγορίας ή χαμηλότερα ανάλογα πόσο βαθύ κοινωνικό ασανσέρ διαθέτεις και πόσα κυβικά ελευθερίας επεξεργάζεσαι στο δικό σου βαρόμετρο διακρίσεων) δεν τους γουστάρουμε.
No comments:
Post a Comment