10 April, 2010

Καλή η Ελβετία - ..για τις αγελάδες της...

Πριν από 3 και κάτι χρόνια, είχαμε πατήσει πόδι στην χώρα των Άλπεων και συγκεκριμένα στο οικονομικό της κέντρο, τη Ζυρίχη. Τότε αφιχθείς από την άλλη μεριά του Ατλαντικού και την περιοχή της ΝΥ. Ο σκοπός ήταν ένα πείραμα με σκοπό να εγκατασταθούμε ξανά στην Ευρώπη, και ο στόχος να αναζητήσουμε μια ικανοποιητική επαγγελματική πορεία, μια καλή καθημερινή ζωή σε συνδυασμό με την εύκολη πρόσβαση στις οικογένειές μας. Σχεδόν 3 ώρες πτήση για Αθήνα και σχεδόν 6 ώρες οδήγηση για το Τρεβίζο, Ιταλίας.
Μετά από αυτή την προσπάθεια, το συμπέρασμα είναι ξεκάθαρο, αμετάκλητο και ομόφωνο.
Ούτε για πλάκα! NY και πάλι ΝΥ!
Από τον επόμενο μήνα η βάση μας τοποθετείται και θεμελιώνεται οριστικά κάπου γύρω από το μεγάλο μήλο. Αφήνουμε την Ελβετία, τη Ζυρίχη και τις στατιστικές που την τοποθετούν στην κορυφή των λιστών κατάταξης καλύτερου βιοτικού επιπέδου στον κόσμο, στις αγελάδες της. Είμαι 100% σίγουρος εξάλλου ότι αυτές συμβουλεύονται και οι αναλυτές που κάνουν τέτοιες λίστες.

Ανανέωση 4/11/2010:
Εντελώς συμπτωματικά διάβασα σήμερα αυτή την κατάταξη στο CNN (αναφορά σε κατάταξη του οίκου Knight Frank ) , η οποία βάζει τα πράγματα στη σωστή προοπτική τους ;)
Σύμφωνα με αυτήν ταξινομώντας τις πόλεις στον πλανήτη με κριτήρια : 1. οικονομικής δραστηριότητας, 2. πολιτικής , οικονομικής και πολιτιστικής επιρροής 3. πλούτο γνώσεων και 4. ποιότητας ζωής, τα πράγματα μπαίνουν στη θέση τους μιας και η κατάταξη διαμορφώνονται ως εξής:

1. Νέα Υόρκη
ΧΑΟΣ <- Δική μου σφήνα ...
2. Λονδίνο
3. Παρίσι
4. Τόκιο
5. Λος Άντζελες
6. Βρυξέλλες
7. Σιγκαπούρη
8. Βερολίνο
9. Πεκίνο
10. Τορόντο

Χμμ μάλλον δε ρώτησαν τις αγελάδες της Ζυρίχης για αυτή την κατάταξη....

19 comments:

@ngel said...

Καλή επιστροφή...

ManBlogg said...

Να σαι καλά ,ευχαριστούμε!

lazopolis said...

Goal achieved λοιπόν! Συγχαρητήρια! Καλό πακετάρισμα και καλή μετακόμιση στα περίχωρα του μήλου :)

Εμείς θα μείνουμε με τις αγελάδες για κανα χρόνο ακόμα τουλάχιστον:)

ManBlogg said...

Όντως στόχος επετεύχθη Αχιλλέα ;). Άντε σας περιμένουμε από κει μεριά όταν (αν) βαρεθείτε τις Ελβετικές αγελάδες. Μην ξεχνάς το Brookhaven στην ονειρική Μακρόνησο της ΝΥ

SOLON said...

can't wait

Sarah said...

Οι λιστες αυτες καταρτωνται σε μεγαλο βαθμο συμφωνα με "self-evaluations" των κατοικων. Μπορεις να εισαι ευχαριστημενος διοτι εχεις ενα Σταρμπακ διπλα και πας με τα ποδια στη δουλεια. Ή δυσαρεστημενος επειδη οι γειτονες οδηγουν ημιφορτηγο. Επομενως δεν σημαινουν τιποτα.

Μετα απο αρκετες μετακομισεις εγω προσωπικα κατατασσω πολεις αναλογα με το κοστος κατοικιας, υψος φορολογιας (να εχει ξεφορτωθει το state tax), κλιμα και αποσταση απο Key West.
Αβάνα ή Τάμπα;

ManBlogg said...

Αγαπητή Sarah, όντως ανάλογα τα κριτήρια κάνεις ό,τι κατάταξη σε βολεύει. Εγώ Florida πέρα από το Miami πάντως πολύ δύσκολα .. Δεν νομίζω να είμαστε και τόσο συμβατοί με το μέσο όρο του μίγματος του πληθυσμού για τις προϋποθέσεις του νότου.. ;)

Γιάννης Καραμήτρος said...

Δεν έχω ζήσει στην Ελβετία αλλά πράγματι πρέπει να είναι βαρετή σαν χώρα.

Στην ΝΥ δεν έχω πάει ούτε σαν τουρίστας αλλά όσοι γνωστοί μου έχουν πάει ή ακόμα καλύτερα έχουν ζήσει εκεί λένε τα καλύτερα.

Η Αθήνα σε ποια θέση βρίσκεται; :P

Γιάννης Καραμήτρος said...

Ξέχασα να σου ευχηθώ: καλή επιστροφή :)

ManBlogg said...

Ευχαριστώ Γιάννη. Η Αθήνα; Είπαμε αναλόγως τα κριτήρια.
Αν γράψεις
Φιλική προς τον πολίτη, πολυπολιτισμική ανεκτικότητα καθαρό περιβάλλον, δημόσιες/ιδιωτικές υπηρεσίες, υγεία, παιδεία, επιστήμες, πράσινο πολιτισμός ... χμμμ πάτος; (Ανάμεσα στις δυτικοευρωπαϊκές χώρες και αρκετές από του πρώην υπαρκτού τουλάχιστον φαντάζομαι).
Πρόσβαση σε ωραίες παραλίες, φαγητό... θα πρέπει να είναι στην κορυφή...
Διαλέγεις και παίρνεις ;)

Γιάννης Καραμήτρος said...

"Πρόσβαση σε ωραίες παραλίες"
Ναι αλλά ανάλογα που μένεις και την εποχή. Αν μένεις στα ΒΠ τότε η πρόσβαση στις παραλίες είναι 40+ λεπτά πορεία, όσον αφορά τις ωραίες παραλίες, ναι αλλά αν είναι το καλοκαίρι γίνεται χαμός.

Eκάτη said...

Θα ειχε πολυ ενδιαφερον να μας ελεγες τι σας απογοητευσε στην Ζυριχη και αποφασιζετε να γυρισετε πισω(η ηδη εχετε γυρισει)..Ετοιμαζομαστε να μεταναστευσουμε με τον αντρα μου και τα δυο παιδια μας και για αυτο μετραει η αποψη σου...σε ευχαριστουμε.

ManBlogg said...

@Εκάτη
Παρόλο που είναι δύσκολο να δώσω μια απάντηση που να περνάει ένα φίλτρο "αντικειμενικότητας" θα προσπαθήσω να δώσω περίληψη του τι περίπου εννοώ.
Είμαστε ήδη από το Μάιο πίσω στη Νέα Υόρκη. Εγώ από το '96 και η γυναίκα μου περίπου από την ίδια εποχή , έκανα μεταπτυχιακά και δούλευα στις ΗΠΑ στην περιοχή της ΝΥ.
Θέλαμε να δοκιμάσουμε την Ευρώπη ως δυνατότητα επαν-εγκατάστασης κοντύτερα στις ρίζες μας (Ιταλία και Ελλάδα). Η Ελβετία ήταν ανάμεσα στις επιλογές μας.
Ας πω τι δε μας άρεσε στην Ελβετία σε σχέση με τη ΝΥ. (Ζήσαμε στο γερμανόφωνο κομμάτι της Ελβετίας στη Ζυρίχη)
1. Σε καμμία περίπτωση δε νιώσαμε ότι θα μπορούσαμε να "αφομοιωθούμε" στην κοινωνία τόσο όσο στη ΝΥ. Υπάρχουν πολύ λιγότερα άτομα που αξιολογούν τη ζωή με παρόμοιο με το δικό μας "αλγόριθμο" απ'ότι στη ΝΥ.
2. Θεωρώ ότι η Ελβετία - το γερμανόφωνο μέρος της - είναι μια πολύ συντηρητική κοινωνία με αγκυλωτικές προκαταλήψεις που ξεκινούν από την καταγωγή σου, το φύλλο σου και τον τρόπο σκέψης σου για το πώς λειτουργούν τα πράγματα. Ίσως και περισσότερο από την Ελλάδα σε αυτό. Αξιοσημείωτο, το ότι οι γυναίκες πήραν δικαίωμα ψήφων το '71 για πρώτη φορά σε ομοσπονδιακό επίπεδο. Αν είσαι γυναίκα στην Ελβετία με παιδιά , είναι αναμενόμενο και φυσιολογικό είτε να μη δουλεύεις καθόλου είτε το πολύ περιοδικά όσο τα παιδιά είναι μικρά το λιγότερο.
3. Ο επαγγελματικός ορίζοντας σε σχέση με τις ΗΠΑ είναι επίσης αρκετά περιορισμένος. Αν δεν μιλάς καλά γερμανικά ή σε μερικές εξαιρετικές περιπτώσεις την κατάλληλη γερμανική διάλεκτο τότε οι επαγγελματικές προοπτικές περιορίζονται αναλόγως. Στην εταιρεία που δούλευα, μια από τις πιο σημαντικές διεθνείς τράπεζες, ακόμα και πριν από 10 χρόνια δύσκολα εξελισσόταν ένας ξένος σαν και μένα στη βαθμίδα που είχα. Αυτές πηγαίναν σε άνδρες Ελβετούς.
4. Η αξιοκρατία στον επαγγελματικό τομέα λειτουργεί με λιγότερη διαφάνεια απ'΄όσο στις ΗΠΑ στον αντίστοιχο χρηματοοικονομικό τομέα.
5. Ο τρόπος σκέψης που βρίσκει μεγαλύτερη απήχηση στον εργασιακό τομέα αλλά και στον τομέα των υπηρεσιών ακολουθεί μια καθαρά προδιαγεγραμμένη και δομημένη οδό που περνά από πολλές συζητήσεις, συσκέψεις και συναντήσεις ο οποίος έχω την αίσθηση ότι έχει περισσότερο σκοπό να αμβλύνει τα πάθη παρά να βρει την βέλτιστη και απλούστερη λύση σε ένα πρόβλημα. Οτιδήποτε αποκλίνει από αυτό, θεωρείται και αντιμετωπίζεται με εχθρότητα. Αναλόγως τον τρόπο σκέψης του καθένα αυτό δουλεύει ή όχι. Για μένα είναι καταστροφικό και φρενάρει τις καινοτόμες ιδέες/υπηρεσίες και την βελτίωση της διαβίωσης. Η σταθερότητα/στασιμότητα είναι πιο σημαντική από την καινοτομία.
6. Η αγορά είναι ολιγοπωλιακή. Σίγουρα απόρροια του 4 σε μεγάλο βαθμό. Ο "ανταγωνισμός" στις τιμές των προϊόντων και υπηρεσιών είναι πολύ περιορισμένος. Παρόλ'αυτά σε κάποια προϊόντα η Ελβετία είναι φτηνή σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη(πχ αυτοκίνητα, βενζίνη, ηλεκτρονικά) σε κάποια άλλα πανάκριβη (κρέας-βοδινό γαλακτοκομικά , το βοδινό θα πρέπει να φυλάσσεται μαζί με τις ράβδους χρυσού στις τράπεζες, υπηρεσίες )
7. Στον τομέα της παιδείας παρόλο που δεν τον ζήσαμε σε όλα τα επίπεδά του, μάθαμε ότι βασικά στην ηλικία των 12 ετών προσδιορίζεται σχεδόν αμετάκλητα το αν το παιδί σου θα ακολουθήσει μια πορεία με κατάληξη το πανεπιστήμιο ή όχι. Ο τρόπος διαπαιδαγώγησης για μένα επίσης είναι οπισθορομικότερος σε σχέση με τις ΗΠΑ.
8. Για όλα τα παραπάνω αλλά και άλλα πολλά τα οποία είναι δύσκολα να τα κατανοήσει κάποιος αν δεν του έχει δοθεί η ευκαιρία, οι ΗΠΑ και η ΝΥ είναι αρκετές φορές πιο κατάλληλη για μας από την Ελβετία.
Αν είχα να διαλέξω μεταξύ Ελλάδας και Ελβετίας, θα διάλεγα πολύ γρήγορα Ελβετία πάντως.

Αν υπάρχουν συγκεκριμένες ερωτήσεις που θα μπορούσα να βοηθήσω μη διαστάσεις να μου τις θέσεις. Αν είναι λιγότερο "δημόσιες" στείλε μου και email στη διεύθυνση στο προφίλ του blog.

bLoGirL said...

Πολύ ενδιαφέρουσα η μετάβαση από το σχόλιο του 2007 -νεοφερμένοι στη Ζυρίχη- σε αυτό του 2010 -"Καλή η Ελβετία...". Τελικά, αν εξαιρέσουμε ακραίες περιπτώσεις πραγματικά "κακών" χωρών, το καλό επίπεδο ζωής είναι μάλλον σχετικό και υποκειμενικότατο...

Anonymous said...

Ετοιμάζομαι για μεταπτυχιακό στη Ζυρίχη και καταλαβαίνεις, οι περιγραφές σου μου φέραν ένα μικρό κόμπο στο στομάχι..

ManBlogg said...

Μια χαρά θα είναι kevang. Δεν ξέρω βέβαια τη δική σου περίπτωση. Δηλαδή πώς αξιολογείς εσύ και με ποια προτεραιότητα τα στοιχεία που είναι σημαντικά για μένα και παραθέτω εδώ. Σαν φοιτητής είναι αλλιώς. Και γω αν πήγαινα πρώτα Ελβετία σα φοιτητής και δεν είχα τις εμπειρίες που είχα ήδη στην Αμερική είμαι βέβαιος πώς η στάση μου θα ήταν αλλιώς σήμερα.
Που πας και τι μεταπτυχιακό θα κάνεις;
Δεν ξέρω αν το είδες ήδη αλλά είχα γράψει και ένα πιο "αισιόδοξο" ποστ όταν είχαμε πρωτοπάει. Είναι κάτω από το label Ελβετία.
Καλή τύχη!

Anonymous said...

Το αισιόδοξο ποστ ήταν που μ'έφερε στο blog, αλλά τι τα'θελα, άρχισα να το σκαλίζω για παραπάνω πληροφορίες κι έφτασα εδώ :D

Φυσική θα σπουδάσω στο ETH, το βλέπω σαν την καλύτερη overall επιλογή συναρτήσει ενός κάρου παραγόντων. Ενέχει και ένα μικρό ρίσκο, δεδομένου και του εκεί κόστους ζωής, αλλά πάντα το'ξερα πως θα ξενιτευτώ και κάποιο έπρεπε να είναι το πρώτο βήμα, είμαι σίγουρος πως καταλαβαίνεις...

Κατανοώ πλήρως τους λόγους που αναφέρεις, -ειδικά αυτό με τον "αλγόριθμο" πρέπει θα'ναι θέμα για μένα τον ελληναρά- έστω και αν δεν είχα τη χαρά να κάνω το υπερατλαντικό ταξίδι ώστε να κάνω τις απαραίτητες συγκρίσεις. Ίσως κάποια μέρα μπω να μοιραστώ εμπειρίες επί ίσοις όροις.

Πάντως το γαλλόφωνο κομμάτι πρέπει να αποπνέει έναν πιο ζεστό αέρα, ένεκα και της γειτνίασης με Γάλλους και Ιταλούς. Εκτός από μια-δυο μέρες που πέρασα εκεί, επικαλούμαι και την περίπτωση μιας γνωστής μου που έπιασε εύκολα δουλειά σα μηχανολόγος σε εργοστάσιο κοντά στη Λοζάννη. Ίσως έπρεπε να το είχατε προτιμήσει.

ManBlogg said...

Ε, εντάξει πας σε ένα από τα καλύτερα περιβάλλοντα (υπάρχει αυτή η λέξη; :) στον κόσμο γι'αυτό που θες να σπουδάσεις. Οι επιλογές για το επόμενο βήμα παραμένουν ανοικτές και επιπλέον διευρύνονται αν για κάποιο λόγο δε σε γεμίσει τελικά η ζωή στη Ζυρίχη. Κάτι όπως έκανε και ο "συνάδελφός" σου Αλβέρτος πολλά χρόνια πριν ;)

Αν είσαι "Ελληναράς" Θα πρέπει να συνηθίσεις λίγο τον καιρό -πολύ γκρίζος- και το φαγητό πάντως. Μην ξεχνάς όμως ότι το χειμώνα ο ήλιος είναι δυνατός και πάντα παρών πάνω από τα σύννεφα ! Ανέβαινε τα βουνά και θα μαυρίζεις λες και πήγες καραϊβική :D

Ο φίλος Αχιλλέας που σχολίασε στο ποστ (3ο σχόλιο), είναι μια πολύ καλή πηγή πληροφοριών ο οποίος ζει τον κόσμο που πας τώρα και έχει ζήσει και τον κόσμο της Αμερικής. Θα μπορούσε να δώσει και τη δική του εκδοχή αν μπορούσες να επικοινωνήσεις μαζί του. Είναι από τους θεωρητικούς αν θυμάμαι καλά ;)

Αν ασχοληθείς με την αστροφυσική κοσμολογία, κράτησε το μπλογκ σου να κρατήσουμε μια επικοινωνία! Με ενδιαφέρει πάρα πολύ.

Πιθανόν τα πράγματα να ήταν αλλιώς στο Γαλλόφωνο ή Ιταλόφωνο κομμάτι της Ελβετίας. Εξάλλου είναι τόσο διαφορετικά. Αλλά οι επαγγελματικές προοπτικές στον τομέα μας ήταν καλύτερες στο Γερμανόφωνο.

Anonymous said...

Αυτό με τον Αλβέρτο δεν πρέπει να’ ναι μόνο ευλογία, μα και κατάρα του ETH, προσωπικά δεν τολμώ να πω στον κόσμο ότι σπούδασε εκεί, θα με πάρουν με τη μία στο ψιλό. Άλλωστε, στο τέλος κι αυτός για Αμερική το’ σκασε (ας θεωρήσουμε τη ναζιστική άνοδο τυχαίο και ασύνδετο γεγονός)

Δεν θα μπορούσα να το φανταστώ αυτό για τον ήλιο, μωρέ ίσως έτσι εξηγούνται οι ηλιοκαμένοι Γερμανοί τα καλοκαίρια στα μέρη μας :P Αν πάντως οι άνθρωποι βγαίνουν για καφέ, νομίζω πως η πολιτιστική μου προσαρμογή είναι καταδικασμένη να επιτύχει.

Αν ο Αχιλλέας κρύβεται πίσω από το yet another blog τον παρακολουθώ ήδη στενά και σε περίπτωση απόγνωσης θα λάβει καταιγισμό ερωτήσεων, για την ώρα την γλιτώνει :). Αστροφυσική και κοσμολογία μάλλον δεν άπτονται των άμεσων ενδιαφερόντων μου, αλλά το blog σου ήδη μπήκε στα feed μου, οπότε διακριτικά θα το παρατηρώ. Ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον και για την κουβέντα. Καλό βράδυ (με αντίστοιχη μετατροπή της ευχής σε ώρα Νέας Υόρκης)